ช่วงนี้รู้สึกจะน้อยใจแฟนบ่อยมาก ๆ รับตัวเองไม่ได้ ที่ต้องเป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้
เรื่องมีอยู่ว่า คบกับแฟนมาเข้าปีที่ 2 แล้ว เค้าเป็นคนชอบเตะบอลมาก แต่ช่วงหลังเตะไม่ได้เพราะขาเจ็บ จึงผันตัวไปเป็นคนส่งเด็กลงแข่งฟุตซอลแทน
ซึ่งการลงแข่งแต่ละรายการนั้น ต้องใช้เงินจำนวนมาก ครั้งล่าสุด เพิ่งตกรอบไป เค้ามาสรุปยอดค่าใช้จ่ายให้ฟัง ว่าหมดเงินไปประมาณ แสนกว่าบาท
มีทั้งอัดฉีดนักเตะ ทั้งค่าเสื้อแฟนคลับ ทั้งชุดนักบอล ไหนจะซื้อรองเท้าให้นักบอลที่เล่นดีอีก
เราได้ฟัง ก้อมีแต่เสียดายตังส์แทน ถามเค้าไปว่า ไม่เสียดายตังส์บ้างเหรอ ตั้งแสนกว่า เค้าบอกว่า ไม่รู้สึกเสียดาย แต่อยากชนะมากกว่า
และวันนี้การแข่งขันก้อจบไปแล้วและแพ้ด้วย เค้ายังอุตสาไปซื้อรองเท้าให้นักเตะอีกเพื่อขวัญและกำลังใจของน้อง ๆ นักเตะ
(รู้สึกว่าเค้าจะทุ่มเทกับสิ่งที่เค้าชอบมากมายจังเลย)
************
เรารู้สึกเสียดายตังส์แทน และรู้สึกน้อยใจ ว่าสิ่งที่เค้าทุ่มเทเพื่อนักเตะพวกนั้น และทุ่มทุนไปมากขนาดนั้น
มันจะสานฝันให้เค้ามากมายแค่ไหน
วันนี้เค้าไปซื้อรองเท้าแพง ๆ ให้นักเตะ แต่เค้าไม่เคยซื้อรองเท้าใ้ห้เราเลย เราแค่รู้สึกว่า อยากให้เค้าทุ่มเทกับเราแค่เศษเสี้ยวที่เค้าทุ่มเทกับเด็ก ๆ พวกนั้นจะไ้ด้ไม๊
เคยพูดไปแล้วครั้งนึง ว่ารู้สึกอิจฉา ทีมบอลนั้นจัง พี่ดูทุ่มเทกับเค้ามาก แต่เค้าก้อยังมาพูดปลอบใจเราอีก ว่าทีมบอลมันไม่ได้อยู่กับพี่ตลอดชีวิต แต่เราจะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต แต่สิ่งที่เค้าพูด กับการกระทำ มันไม่ได้ทำให้เรารู่สึกอย่างนั้นได้เลย พูดว่ารักบ่อย แต่เราไม่ได้รู่สึกว่าเขารักเรา เท่าทีมบอลของเขาเลย
เราไม่อยากจะงอนบ่อย ๆ เพราะรู้ว่ามันน่ารำคาญ ใครจะอยากอยู่กับคนที่งี่เง่าบ่อย ๆ แต่เราก้อควบคุมตัวเองไม่ได้สักที
ในใจตอนนี้ หวังว่าเค้าจะไม่ต้องส่งบอลลงแข่งอีก และสนใจเราบ้าง
รู้ว่าเค้าอยากสานความฝันของเขาให้สำเร็จ ให้ไปได้ไกลที่สุด แต่ทำไมรู้สึกน้อยใจจัง
จะปลอบใจตัวเองยังไงดี ช่วยเตือนสติเราด้วย เรารับตัวเองไม่ได้ที่เป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้
เราขี้น้อยใจ หรือคิดมากเกินไปหรือเปล่า ช่วยเตือนสติให้เราคิดได้สักที (ปัญหาของตัวเองแก้ไม่ได้)
เรื่องมีอยู่ว่า คบกับแฟนมาเข้าปีที่ 2 แล้ว เค้าเป็นคนชอบเตะบอลมาก แต่ช่วงหลังเตะไม่ได้เพราะขาเจ็บ จึงผันตัวไปเป็นคนส่งเด็กลงแข่งฟุตซอลแทน
ซึ่งการลงแข่งแต่ละรายการนั้น ต้องใช้เงินจำนวนมาก ครั้งล่าสุด เพิ่งตกรอบไป เค้ามาสรุปยอดค่าใช้จ่ายให้ฟัง ว่าหมดเงินไปประมาณ แสนกว่าบาท
มีทั้งอัดฉีดนักเตะ ทั้งค่าเสื้อแฟนคลับ ทั้งชุดนักบอล ไหนจะซื้อรองเท้าให้นักบอลที่เล่นดีอีก
เราได้ฟัง ก้อมีแต่เสียดายตังส์แทน ถามเค้าไปว่า ไม่เสียดายตังส์บ้างเหรอ ตั้งแสนกว่า เค้าบอกว่า ไม่รู้สึกเสียดาย แต่อยากชนะมากกว่า
และวันนี้การแข่งขันก้อจบไปแล้วและแพ้ด้วย เค้ายังอุตสาไปซื้อรองเท้าให้นักเตะอีกเพื่อขวัญและกำลังใจของน้อง ๆ นักเตะ
(รู้สึกว่าเค้าจะทุ่มเทกับสิ่งที่เค้าชอบมากมายจังเลย)
************
เรารู้สึกเสียดายตังส์แทน และรู้สึกน้อยใจ ว่าสิ่งที่เค้าทุ่มเทเพื่อนักเตะพวกนั้น และทุ่มทุนไปมากขนาดนั้น
มันจะสานฝันให้เค้ามากมายแค่ไหน
วันนี้เค้าไปซื้อรองเท้าแพง ๆ ให้นักเตะ แต่เค้าไม่เคยซื้อรองเท้าใ้ห้เราเลย เราแค่รู้สึกว่า อยากให้เค้าทุ่มเทกับเราแค่เศษเสี้ยวที่เค้าทุ่มเทกับเด็ก ๆ พวกนั้นจะไ้ด้ไม๊
เคยพูดไปแล้วครั้งนึง ว่ารู้สึกอิจฉา ทีมบอลนั้นจัง พี่ดูทุ่มเทกับเค้ามาก แต่เค้าก้อยังมาพูดปลอบใจเราอีก ว่าทีมบอลมันไม่ได้อยู่กับพี่ตลอดชีวิต แต่เราจะอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต แต่สิ่งที่เค้าพูด กับการกระทำ มันไม่ได้ทำให้เรารู่สึกอย่างนั้นได้เลย พูดว่ารักบ่อย แต่เราไม่ได้รู่สึกว่าเขารักเรา เท่าทีมบอลของเขาเลย
เราไม่อยากจะงอนบ่อย ๆ เพราะรู้ว่ามันน่ารำคาญ ใครจะอยากอยู่กับคนที่งี่เง่าบ่อย ๆ แต่เราก้อควบคุมตัวเองไม่ได้สักที
ในใจตอนนี้ หวังว่าเค้าจะไม่ต้องส่งบอลลงแข่งอีก และสนใจเราบ้าง
รู้ว่าเค้าอยากสานความฝันของเขาให้สำเร็จ ให้ไปได้ไกลที่สุด แต่ทำไมรู้สึกน้อยใจจัง
จะปลอบใจตัวเองยังไงดี ช่วยเตือนสติเราด้วย เรารับตัวเองไม่ได้ที่เป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้