กระทู้เก่า เล่าใหม่ ๗ - อยู่มาวันหนึ่ง . . .

อยู่มา . . . วันหนึ่ง
เมื่อสุดเหงา แลคิดถึง ถึงเธอได้
ป่านนี้คง สนุกงานการ เบิกบานใจ
มิได้คิด ถึงใคร ที่ใฝ่เจอ

รอนาน . . . แล้วหนา . . .
หวังว่ารัก จักไม่พา ให้เขินเก้อ
เมื่อใดเล่า จักรื้อใจ จนคลายละเมอ
แลกล้าเฉลย ว่ารักเธอ เสมอมิคลาย

ความคิดถึง มากมาย เกินถ่ายถอน
อย่านะ . . . อย่าจากจร ให้ใจสลาย
ขอเพียงเสี้ยว แทรกยิ้ม พระพริ้มพราย
จุดประกาย ให้หัวใจ ไม่แล้งนัก

ได้แต่วอน ลมแผ่ว แถวแถวนั้น
ช่วยฝากใจ ไว้เตือนกัน ว่ามั่นตระหนัก
ฝากสายลม รำเพยพราย มาทายทัก
ว่าเรารัก . . . เรารัก . . . เรารัก เธอ.

จากคุณ : พจนารถ๓๒๒  - [ 21 พ.ค. 49 13:47:34 ]