แต่ก่อนช่วง2ปีแรกที่คบกับฉันชอบมีกิ๊กเสมอ(แต่จิงๆแค่อยากให้แฟนหึง) แฟนฉันก็ร้องไห้เสียใจทุกครั้ง(ฉันมีกิ๊กแค่คุยโทสับนะไม่เคยเกินกว่านั้นพอแฟนรู้ก็จะหยุดทันที กลัวเขาเสียใจมาก) พักหลังฉันหยุดนิสัยแบบนี้มาได้2ปี (รวมเป็น4ปีแล้ว)และครอบครัวของเราตกลงให้เราแต่งงานกัน แฟนฉันก็ไปหาเงินมาแต่ง เขาหามาได้ก้อนหนึ่งอยู่ๆเขาก็หยุดและชอบไปบ้านที่ตจว.ประจำ ฉันก็สงสัยว่ามีอะไรที่นั่น มาวันหนึ่งกิ๊กเขา ก็มาบอกฉันในเฟสว่าครบกับแฟนฉันมาเดือนกว่า (ตอนนั้นอึ้งเสียใจมาก เราจะแต่งกันอยู่แล้วแท้ๆ) ฉันไปโวยวายใส่แฟน เขาก็กลับมาหาฉัน แต่ฉันก็มาจับได้ว่าเขายังไม่เลิกคุยกับผู้หญิงคนนั้น(แฟนฉันเขาไม่ค่อยทันผู้หญิง ไม่รู้ว่าโดนหรอก) ฉันก็ร้องไห้ทั้งคืนทั้งวันอ้อนวอนให้เขากลับมา แต่เขาเดี้ยวดีเดี้ยวร้าย เหมือนรักเขาแต่ไม่กล้าไปจากฉัน จนวันหนึ่งฉันทนไม่ไหวเข้าไปแย่งโทสับเขาตีเขาแล้วด่าผญคนนั้น แฟนฉันถึงกับลงไม้ลงมือกับฉัน หน้าบวมเขียว ขาบวมเขียวเลย ฉันเสียใจมากคืนนั้นฉันเลยกลับมาบ้านหาแม่ พอจะนอนแฟนฉันกลับส่งข้อความมาขอคืนดี เขาบอกว่าเขาเสียใจมาก ฉันหนีเขามาเขาถึงได้รู้ว่าทำผิด เขาถามว่าเขารู้ว่ามันสาย แต่เขาอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม ฉันเงียบไปได้2วันอยู่ๆเขามาที่บ้านมาขอโทดแม่ฉัน ฉันกับเขาเลยกลับมาดีกันอีกครั้ง (ฉันให้อภัยเขาเพราะรักเขาและแต่ก่อนฉันทำไม่ดีไว้เยอะนี่แค่ความผิดครั้งเดียวของเขา) แต่พอเราดีกันฉันกลับรู้สึกแย่ปนๆดีใจ ทุกคืนน้ำตาฉันจะไหล ทั้งๆที่เราก็มีความสุขดีหัวเราะกันทุกวัน แต่ทุกครั้งที่เขาหลับหรือลับหลังเขาฉันร้องไห้เสมอ ในหัวมีแต่ภาพเราเลิกกันกับภาพวันนั้นที่เขาทำร้ายฉัน ฉันเป็นอะไร??? ไม่เข้าใจตัวเอง
ดีกันกับแฟนแล้วแต่ฉันกลับร้องไห้ทุกวัน รู้สึกเหมือนคนอกหัก ควรจะทำยังไงดี??