เริ่มต้นเรื่องด้วย คำพูดของใครสักคนที่ชอบบอกว่า รักเก่าก็เหมือนหนังสือเล่มเก่าอ่านกี่ครั้งก็จบเหมือนเดิม
เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ได้มายืนจุดนี้อีกครั้ง เรื่องครั้งนี้เกิดได้ไม่นาน
ย้อนความ เลิกกับแฟนเก่าไปประมาณ 4 เดือนไม่ได้คุยกันอีกเลย บล๊อค ลบทุกอย่างตัดขาดจากกันโดยสิ้นเชิง
แต่แล้วเมื่อผ่านมามีจุดๆหนึ่งทำให้เราได้คุยกันอีกครั้ง จากเรื่องที่เี่ราต้องคุยกันก็ลามไปถึงเรื่องเก่าๆ ทำให้เรียกน้ำตาได้ทั้งคู่ ยิ่งเราคุยกันมากเท่าไรความรู้สึกเก่าๆก็กลับมา เราได้คุยกันช่วงเวลาที่ผ่านมาเราแอบติดตามดูกันอยู่ตลอดต่างคนต่างจำได้ว่าเจอกันที่ไหนบ้าง ทำอะไรกันอยู่บ้างโดยเนื้อหาตรงกันเหมือนเราทั้งคู่คอยดูกันห่างๆ เรากลับมาคุยกันโดยที่ยังไม่เริ่มฐานะอะไร ไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นเช่นไรแต่เราทั้งคู่ก็ได้พูดถึงว่าสักวันถ้าหากเราเดินไปเหมือนจุดเดิมเราก็ต้องยอมรับมัน ช่วงเวลาสั่นๆหลังจากเราได้คุยกันครั้งแรกหลังจากไม่ได้คุยกันเลยมันเปรียบเหมือนต้นอ่อนที่ได้รับปุ๋ยเร่งดอก ทุกอย่างมันเติบโตเร็วมากความสุขที่เรามีด้วยกัน ที่เราทำด้วยกันโตเร็วจนน่าักลัว ต่างคนต่างยอมกันมากขึ้น เราเรียนรู้อะไรที่เราทำผิดพลาดกันไป แต่ไม่รู้ว่านิสัยเก่าๆของเราทั้ง 2 จะเกิดขึ้นอีกหรือเปล่า เค้าคนนั้นไม่เคยยอมใครเราก็ขอให้เค้ายอมเราบ้าง เค้าก็ยอมเรา ส่วนเราเป็นคนจู้จี้ ก็พยายามลดละลง มันเหมือนทุกอย่างจะเป็นไปได้ดี แต่สิ่งหนึ่งที่เราสงสัยคือ
คำที่ว่า รักเก่าก็เหมือนหนังสือเล่มเก่าอ่านกี่ครั้งก็จบเหมือนเดิม มันจะเป็นจริงไหม
หรือคำที่ว่า ถ้าเป็นของคู่ ย่อมต้องไม่แคล้วคลาดกัน อะไรที่มันจะดูจริงมากกว่าอนาคตผมไม่รู้ผมแค่อยากระับาย
^^ ขอบคุณที่รับฟังครับ
รักครั้งใหม่กับคนเก่า
เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ได้มายืนจุดนี้อีกครั้ง เรื่องครั้งนี้เกิดได้ไม่นาน
ย้อนความ เลิกกับแฟนเก่าไปประมาณ 4 เดือนไม่ได้คุยกันอีกเลย บล๊อค ลบทุกอย่างตัดขาดจากกันโดยสิ้นเชิง
แต่แล้วเมื่อผ่านมามีจุดๆหนึ่งทำให้เราได้คุยกันอีกครั้ง จากเรื่องที่เี่ราต้องคุยกันก็ลามไปถึงเรื่องเก่าๆ ทำให้เรียกน้ำตาได้ทั้งคู่ ยิ่งเราคุยกันมากเท่าไรความรู้สึกเก่าๆก็กลับมา เราได้คุยกันช่วงเวลาที่ผ่านมาเราแอบติดตามดูกันอยู่ตลอดต่างคนต่างจำได้ว่าเจอกันที่ไหนบ้าง ทำอะไรกันอยู่บ้างโดยเนื้อหาตรงกันเหมือนเราทั้งคู่คอยดูกันห่างๆ เรากลับมาคุยกันโดยที่ยังไม่เริ่มฐานะอะไร ไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นเช่นไรแต่เราทั้งคู่ก็ได้พูดถึงว่าสักวันถ้าหากเราเดินไปเหมือนจุดเดิมเราก็ต้องยอมรับมัน ช่วงเวลาสั่นๆหลังจากเราได้คุยกันครั้งแรกหลังจากไม่ได้คุยกันเลยมันเปรียบเหมือนต้นอ่อนที่ได้รับปุ๋ยเร่งดอก ทุกอย่างมันเติบโตเร็วมากความสุขที่เรามีด้วยกัน ที่เราทำด้วยกันโตเร็วจนน่าักลัว ต่างคนต่างยอมกันมากขึ้น เราเรียนรู้อะไรที่เราทำผิดพลาดกันไป แต่ไม่รู้ว่านิสัยเก่าๆของเราทั้ง 2 จะเกิดขึ้นอีกหรือเปล่า เค้าคนนั้นไม่เคยยอมใครเราก็ขอให้เค้ายอมเราบ้าง เค้าก็ยอมเรา ส่วนเราเป็นคนจู้จี้ ก็พยายามลดละลง มันเหมือนทุกอย่างจะเป็นไปได้ดี แต่สิ่งหนึ่งที่เราสงสัยคือ
คำที่ว่า รักเก่าก็เหมือนหนังสือเล่มเก่าอ่านกี่ครั้งก็จบเหมือนเดิม มันจะเป็นจริงไหม
หรือคำที่ว่า ถ้าเป็นของคู่ ย่อมต้องไม่แคล้วคลาดกัน อะไรที่มันจะดูจริงมากกว่าอนาคตผมไม่รู้ผมแค่อยากระับาย
^^ ขอบคุณที่รับฟังครับ