ประสบการณ์เมื่อต้องผ่านไปบริเวณชุมนุมปิดกรุงเทพฯ (2)

เมื่อวานผ่านที่ชุมนุม เพราะจะต้องไปโรงพยาบาล

สำหรับวันนี้ มีเหตุต้องผ่านไปที่ชุมนุม เพราะไปเป็นเพื่อนรุ่นน้องที่ทำงานค่ะ
(ดิฉันไปด้วย เพราะไม่อยากให้รุ่นน้องไปเองคนเดียว เขาอยากไปค่ะ อยากไปเห็นเหตุการณ์จริงๆ
ซึ่งดิฉัน ก็บอกเล่าคร่าวๆ ว่าเมื่อวานดิฉันผ่านเข้าไปบริเวณที่ชุมนุมตรงอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ
แต่ดิฉัน มิได้บอกน้องนะค่ะ ว่าคนมากน้อยขนาดไหน กินอยู่กันอย่างไร
เพราะน้องเขาได้รับข่าวสารผ่าน facebook และการรายงานข่าวทางโทรทัศน์เท่านั้น มิได้ติดตามผ่านเคเบิ้ลทีวี)

เท่าที่ได้ฟังทัศนคติจากรุ่นน้อง เขาก็เชื่อข้อมูลจาก facebook เหมือนที่คนใน กปปส เชื่อ
เพียงแค่ไม่แสดงออกด้วยอารมณ์รุนแรง เพื่อนเขาเฮกันไป ก็อยากไปด้วย

ไปโดยที่ไม่มีอุปกรณ์แสดงตัวตนใดๆ ทั้งสิ้นค่ะ ส่วนของรุ่นน้องบอกว่าเขาก็พอจะมีอุปกรณ์ เช่น โบว์ สายรัดข้อมือ
แต่มิได้นำมาจากบ้าน เนื่องจากที่บ้านของเขาไม่อยากให้เขาไปร่วมชุมนุม เกรงจะได้รับอันตราย
น้องค่ะ พี่ก็กลัวนะค่ะ แต่ที่กังวลมากกว่าคือ ถ้าเขาไปคนเดียวแล้วได้รับอันตราย ดิฉันคงจะรู้สึกผิดไม่น้อย

ไปถึงสถานที่ชุมนุมบริเวณห้าแยกลาดพร้าวเวลาประมาณ 16:20 - 17:00 น.
โดยเดินจากเซ็นทรัลลาดพร้าวผ่านหน้า ปตท สวนจตุจักร แล้วพบว่า มีรถจอด จอดตั้งแต่หัวมุมป้ายรถเมล์บริเวณห้าแยกลาดพร้าว
ตรงที่มีห้องน้ำสาธารณะ บริเวณใต้สะพานข้ามแยกมีคนประปราย ร้านขายของสองข้างทาง เหมือนตลาดนัด
มองเข้าไปด้านในสวนสาธารณะ - สวนจตุจักร มีเต้นท์กางอยู่ภายใน (ไหนบอกใช้เวลาปิดกรุงเทพฯไม่นาน นอนกันยังกับสวนที่บ้าน)
เดินต่อไปทางธนาคารทหารไทย จะเห็นด้านหลังเวที ด้านซ้ายมือจะเป็นร้านขายของกิน เสื้อ ของประกอบการชุมนุม
รุ่นน้องดิฉันก็เดินเลือกซื้อของเหมือนมาเดินตลาดนัด

ระหว่างนั้นมีผู้ปราศรัยบนเวที (ดิฉันไม่รู้จักว่าเขาเป็นใคร กรุณาชมจากภาพค่ะ)
สิ่งที่เขาพูดก็จะเกี่ยวกับนโยบายต่างๆ ของรัฐบาล โดยเน้นคำว่า โกง ไม่มีเงินจ่ายให้ชาวนา การกู้เงิน ย้ำๆซ้ำๆ
ใช้สรรพนามเรียก นายกรัฐมนตรี อย่างที่ไม่ให้เกียรติและหยาบคาย  เรียกนายสุเทพว่า ลุงกำนัน

เดินไปจนถึงจุดสิ้นสุดการปิดถนน ซึ่งเป็นช่วงที่เปิดให้รถเมล์กลับรถ
ตรงนั้นจะได้ยินเสียง guard ประกาศขอตรวจค้นกระเป๋า (บริเวณที่ดิฉันเดินเข้ามาจากหลังเวที ไม่มีการตรวจค้น)
เริ่มเดินวนกลับมา ด้านติดฝั่งสวนจตุจักรจะเป็นซุ้มแจกจ่ายอาหาร มีการขอรับเงินบริจาคตามศรัทธา

ข้อเท็จจริง จากบริเวณชุมนุม
- กะประมาณผู้ร่วมชุมนุมไม่เป็น แต่เห็นแล้วกลุ้ม เพราะบนเวทีก็บอกคนเยอะ ชนะแน่ ได้ไปปิดหน่วยราชการตรงนั้น ตรงนี้
  คืออยากจะบอกว่าถ้าแค่นี้เรียกว่าเยอะ งานกาชาดหรืองานแสดงสินค้าที่ Impact คงมากันทั้งประเทศค่ะ
- ผู้ร่วมชุมนุม มาจากหลายภาคส่วน พูดภาษากลาง ลักษณะผิวพรรณไม่ได้มาจากภาคใต้
   รวมถึงหน่วยงานภาครัฐ เอกชน มหาวิทยาลัย เนื่องจากมีการขึ้นป้ายให้เห็นชื่อหน่วยงานเด่นชัด
- ปิดถนนทั้งสองฝั่งตั้งแต่ใต้สะพานห้าแยกลาดพร้าว ไปจนถึงหน้าธนาคารทหารไทย
   แต่ส่วนที่ผู้ชุมนุมหนาแน่นที่สุดคือหน้าเวที ที่กว้างประมาณ 6 เลน คร่อมถนนทั้ง 2 ฝั่ง
   ส่วนบริเวณอื่นไม่ต้องพูดถึง เพราะคนขายของ ขายอาหาร เยอะกว่าผู้ชุมนุม
- ทั้งผู้ชุมนุม คนขายของ จะเป่านกหวีด เขย่ามือตบ เมื่อผู้ปราศรัยกล่าวถ้อยคำหยาบคาย แสดงท่าทีปลุกเร้า ประกาศชัยชนะ
   การกล่าวถึงความพินาศ ล่มจมของประเทศชาติ (ดิฉันว่าที่มานั่งๆนอนๆกันกลางถนน ประเทศชาติก็พินาศ ล่มจมไปเยอะแล้วนะค่ะ)
   แล้วผู้ชุมนุม ไม่นึกถึงความเสียหายที่คุณกำลังทำกันอยู่บ้างหรือ

มีภาพมาให้ชมบางส่วนค่ะ
ภาพนี้คงจะดูหนาแน่นที่สุด

แต่เมื่อถ่ายติดด้านข้าง

และเมื่อเดินเลยมาด้านหลัง


ยังมีอีกหลายภาพ แต่รูปใหญ่เกินข้อกำหนดค่ะ
โดยส่วนตัวดิฉันคิดว่า คงจะไม่ผ่านเข้าไปบริเวณที่ชุมนุมที่ไหนอีก (ยกเว้นบริเวณอนุสาวรีย์ถ้ายังชุมนุมยืดเยื้อ)

เนื่องจากรู้สึกเศร้าใจว่า คนไทยทำอะไรกันอยู่ ลักษณะทางภูมิศาสตร์ของประเทศไทย ประเทศไหนๆก็อิจฉา
มีพื้นที่ราบลุ่มส่วนใหญ่ของประเทศ เป็นบริเวณปากแม่น้ำมีความอุดมสมบูรณ์ ชายหาดยาว สวย สงบ
ทรัพยากรธรรมชาติมากมาย มีฤดูกาลที่ไม่ทารุณโหดร้าย (เหมือนประเทศเมืองหนาว หรือร้อนแล้งแบบทะเลทราย)
แล้วทำไมประเทศเราถึงยังไม่พัฒนาเสียที (กำลังพัฒนามาตั้งแต่ดิฉันจำความได้)
สิ่งที่เราขาด นอกเหนือจากทรัพยากรบุคคล คือ ความต่อเนื่องในการพัฒนา ขาดการวางแผน(ด้านการบริหารประเทศ)ในระยะยาว
เนื่องจากเปลี่ยนรัฐบาลบ่อย ไม่ได้ดั่งใจก็ปฏิวัติ รัฐประหาร เปลี่ยนรัฐบาลทีก็ล้มโครงการที

ก็ได้แต่หวังว่า ขณะที่ยังมีสติ ไม่เป็นโรคความจำเสื่อมไปเสียก่อน จะได้เห็นว่า ประเทศไทยเป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว

เพิ่มเติมค่ะ
ดิฉันขอขอบคุณทุกท่าน ที่เข้ามาอ่าน ให้คะแนน ร่วมแสดงความคิดเห็นผ่านภาพสัญลักษณ์ (เรียกไม่เป็น) รวมถึงร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
ทั้งในกระทู้นี้ และกระทู้ที่ผ่านมาค่ะ