ตอนนี้ ชีวิตมีแต่ปัญหามารุมเร้า ทั้งเรื่องในครอบครัวและเรื่องงาน
ครอบครัวมีปัญหาเรื่องเงินอย่างหนักและคุณยายก็เข้าๆออกโรงพยาบาล ต้องใช้เงินจำนวณมาก
แม่ร้องไห้ทุกวัน เราก็รู้สึกเครียดไปดัวย
ส่วนที่ทำงาน โดนทั้งงานอัดคนอัด งานเร่งและเยอะมาก จนต้องขนงานกลับไปทำบ้านทั้ง จ - ศ และ ส-อ
พออยู่บัาน ก็ต้องดูแลยายตลอด ย้ำว่าตลอดจริงๆ สองคนช่วยแม่ดูแลยาย
เหนื่อยมาก บางวันแทบไม่ได้นอน งานที่ขนกลับก็ไม่ได้ทำ
จนงานไม่เสร็จแถมผิดพลาดเยอะ โดนเจ้านายว่า และให้กลับมาแก้ให้เสร็จภายในเวลาที่กำหนดซึ่งน้อยมาก
แถมเพิ่มงานเยอะกว่าเดิมอีก จนต้องอยู่ดึก แม่โทรมาบอกว่ายายเข้าโรงพยาบาลต้องใช้เงินด่วน
เนื่องจากว่าเงินที่อยู่ในบัญชีตอนนี้มีไม่พอ จึงต้องเอาเงินเก็บมาใช้ แต่ต้องไปธนาคารเพราะไม่มีบัตร ATM
เราก็ไม่ว่างเลยวันรุ่งขึ้นต้องส่งงาน ก็บอกให้ยืมเงินคนอื่นก่อน
พอกลับบ้านก็โดนว่าๆเห็นแก่งานมากกว่าคนในครอบครัว
ก็ทะเลาะกับคนในบ้านอีก พอวันพรีเซ้นงาน งานก็ไม่ดี โดนว่าอีก
แล้วเหมือนเดิม ให้กลับไปปันงานเสาร์ทิตนี้อีก
"เราก็เลยปล่อยโฮตรงนั้นต่อหน้าเพื่อนร่วมงานทันที"
รู้สึกไม่ไหวแล้ว งานพลาดบ่อยจนกลัวโดนให้ออกเพราะเจ้านายพูดออกมาเลยว่าไม่ไหวแล้วนะ
ถ้าออกจากงานจะเอาเงินที่ไหนมาใช้หนี้มาจายค่ายายป่วยละ ไหนจะผ่อนบ้านอีก เราทำงานคนเดียวด้วย
ปนกันไปหมด เครียดมาก งานก็พลาด ที่บ้านก็มีปัญหา ไม่ใช่แค่ปัญหาเรื่องเงินเรืองยาย
ยังมีเรื่องอื่นๆอีก พยายามจะตั้งสติ แยกเรื่องส่วนตัวออกจากงาน แต่มันทำไม่ได้จริงๆ
ทางบ้านบ่นว่าเราเอาแต่ทำงาน จนไม่ยอมมาช่วยแบ่งเบาภาระเลย
ที่ทำงานก็เอาแต่เร่งงานและจ่ายงาน มันไม่มีทางทำทันนอกจากเอากลับไปทำบ้านด้วย
ที่ทำงานให้ OT อยู่ ก็เข้าใจว่ามันเป็นความรับผิดชอบ แต่งทางบ้านเราก็มีภาระ
จะเอามาบอกเจ้านายก็ไม่ใช่เรื่อง ตอนนี้บางที นั่งทำงานไปอยู่ดีดีน้ำตาก็ไหลออกมา
ร้องไห้มา 2 วันแล้ว อยากออกจากงานก็ออกไม่ได้ ใจหนึ่งก็อยากออก ใจหนึ่งก็ไม่อยากออก
ร้องไห้แบบนี้บอกตรงๆว่า กลัวโดนให้ออกมาก
เครียดเหลือเกิน
อยากได้วิธีแยกเรื่องส่วนตัวออกจากงานคะ
พยายามแยกอยู่ แต่พอรับงานทีรู้ว่าต้องทำล่วงเวลาด้วยแล้วมันก็อยากจะร้องไห้
เพราะถ้าเป็นแบบนี้ ได้ทะเลาะกับที่บ้านอีกแน่ๆ แล้วเราเองก็ควรจะเลือกครอบครัวมาก่อนงาน
แต่ถ้างานไม่เสร็จไม่ทัน งานไม่ดี ก็รู้อยู่ว่าจะเป็นยังไง
การที่จะดูแลครอบครัวได้ก็ต้องใช้เงินอยู่ดี
จะเปลี่ยนงานก็ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไรเลย
ใครเคยร้องไห้ต่อหนัาคนอื่นในที่ทำงานบ้าง [ไม่สามารถแยกเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานออกจากกันได้]
ครอบครัวมีปัญหาเรื่องเงินอย่างหนักและคุณยายก็เข้าๆออกโรงพยาบาล ต้องใช้เงินจำนวณมาก
แม่ร้องไห้ทุกวัน เราก็รู้สึกเครียดไปดัวย
ส่วนที่ทำงาน โดนทั้งงานอัดคนอัด งานเร่งและเยอะมาก จนต้องขนงานกลับไปทำบ้านทั้ง จ - ศ และ ส-อ
พออยู่บัาน ก็ต้องดูแลยายตลอด ย้ำว่าตลอดจริงๆ สองคนช่วยแม่ดูแลยาย
เหนื่อยมาก บางวันแทบไม่ได้นอน งานที่ขนกลับก็ไม่ได้ทำ
จนงานไม่เสร็จแถมผิดพลาดเยอะ โดนเจ้านายว่า และให้กลับมาแก้ให้เสร็จภายในเวลาที่กำหนดซึ่งน้อยมาก
แถมเพิ่มงานเยอะกว่าเดิมอีก จนต้องอยู่ดึก แม่โทรมาบอกว่ายายเข้าโรงพยาบาลต้องใช้เงินด่วน
เนื่องจากว่าเงินที่อยู่ในบัญชีตอนนี้มีไม่พอ จึงต้องเอาเงินเก็บมาใช้ แต่ต้องไปธนาคารเพราะไม่มีบัตร ATM
เราก็ไม่ว่างเลยวันรุ่งขึ้นต้องส่งงาน ก็บอกให้ยืมเงินคนอื่นก่อน
พอกลับบ้านก็โดนว่าๆเห็นแก่งานมากกว่าคนในครอบครัว
ก็ทะเลาะกับคนในบ้านอีก พอวันพรีเซ้นงาน งานก็ไม่ดี โดนว่าอีก
แล้วเหมือนเดิม ให้กลับไปปันงานเสาร์ทิตนี้อีก
"เราก็เลยปล่อยโฮตรงนั้นต่อหน้าเพื่อนร่วมงานทันที"
รู้สึกไม่ไหวแล้ว งานพลาดบ่อยจนกลัวโดนให้ออกเพราะเจ้านายพูดออกมาเลยว่าไม่ไหวแล้วนะ
ถ้าออกจากงานจะเอาเงินที่ไหนมาใช้หนี้มาจายค่ายายป่วยละ ไหนจะผ่อนบ้านอีก เราทำงานคนเดียวด้วย
ปนกันไปหมด เครียดมาก งานก็พลาด ที่บ้านก็มีปัญหา ไม่ใช่แค่ปัญหาเรื่องเงินเรืองยาย
ยังมีเรื่องอื่นๆอีก พยายามจะตั้งสติ แยกเรื่องส่วนตัวออกจากงาน แต่มันทำไม่ได้จริงๆ
ทางบ้านบ่นว่าเราเอาแต่ทำงาน จนไม่ยอมมาช่วยแบ่งเบาภาระเลย
ที่ทำงานก็เอาแต่เร่งงานและจ่ายงาน มันไม่มีทางทำทันนอกจากเอากลับไปทำบ้านด้วย
ที่ทำงานให้ OT อยู่ ก็เข้าใจว่ามันเป็นความรับผิดชอบ แต่งทางบ้านเราก็มีภาระ
จะเอามาบอกเจ้านายก็ไม่ใช่เรื่อง ตอนนี้บางที นั่งทำงานไปอยู่ดีดีน้ำตาก็ไหลออกมา
ร้องไห้มา 2 วันแล้ว อยากออกจากงานก็ออกไม่ได้ ใจหนึ่งก็อยากออก ใจหนึ่งก็ไม่อยากออก
ร้องไห้แบบนี้บอกตรงๆว่า กลัวโดนให้ออกมาก
เครียดเหลือเกิน
อยากได้วิธีแยกเรื่องส่วนตัวออกจากงานคะ
พยายามแยกอยู่ แต่พอรับงานทีรู้ว่าต้องทำล่วงเวลาด้วยแล้วมันก็อยากจะร้องไห้
เพราะถ้าเป็นแบบนี้ ได้ทะเลาะกับที่บ้านอีกแน่ๆ แล้วเราเองก็ควรจะเลือกครอบครัวมาก่อนงาน
แต่ถ้างานไม่เสร็จไม่ทัน งานไม่ดี ก็รู้อยู่ว่าจะเป็นยังไง
การที่จะดูแลครอบครัวได้ก็ต้องใช้เงินอยู่ดี
จะเปลี่ยนงานก็ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไรเลย