ผมเชื่อว่านักลงทุนส่วนใหญ่ทั้งมือใหม่ มือเก่าที่ลงทุนอยู่ในตลาดหุ้นมักจะสงสัยว่าอะไรทำให้นักลงทุนแบบ VI หลายคนที่มีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จ ถึงได้เลือกที่จะถือลงทุนด้วยหุ้นเกือบ 100 % และถือไว้โดยไม่ขายเลยตลอดเวลา ไม่ว่าจะเกิดวิกฤติอะไรก็ตาม และนักลงทุนเหล่านี้สามารถสร้างผลตอบแทนได้ดี รวยเอาๆ บางคนเคยลงทุนด้วยเงินหลักแสน หรือหลักล้าน แต่ปัจจุบันพอร์ตกลับโตเป็น 10 เท่า 100 เท่า เราลองมาหาคำตอบกัน โดยผมขอยกตัวอย่างให้เห็นเป็นรูปธรรมซักนิดนะครับ โดยส่วนตัวผมเองยอมรับว่าไม่ใช่นักลงทุนในสายพันธุ์ VI 100 % แต่แนวทางปัจจุบันของตัวเอง ยิ่งผ่านตลาดมานานมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีความความเชื่อมั่นในการลงทุนแบบนี้มากขึ้นทุกที ทั้งๆที่เมื่อหลายปีก่อนผมเคยศึกษาการลงทุนแบบเทคนิคอย่างเอาเป็นเอาตาย และเมื่อเร็วๆนี้ผมก็ยังใช้วิชาความรู้ด้านเทคนิคหากินกับจังหวะของตลาดและผมคิดว่าตัวเองก็ยังเอาตัวรอดได้โดยการเข้าซื้อหุ้นแถวดัชนี 1210 และทำกำไรในรอบที่ผ่านมาพอสมควร แต่ความศรัทธาในแนวทางนี้กลับลดลงเรื่อยๆ โดยปัจจุบันพอร์ต 60 % ก็เน้นในการลงทุนระยะกลางถึงยาว ลองดูตัวอย่างข้างล่างดูครับ
เป็นความจริงเมื่อมีคนกล่าวว่าการลงทุนให้ประสบความสำเร็จนั้นเป็นเรื่องยาก จำนวน 8 ใน 10 คนที่ลงทุนในตลาดคือผู้แพ้และต้องถอยออกจากสนาม อีก 1 ใน 10 เสมอตัว และมีเพียง 1 ใน 10 เท่านั้นที่ชนะ หลายๆคนบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดการณ์ตลาดในระยะสั้นๆได้ถูกต้อง และเอาชนะตลาดอย่างต่อเนื่อง ยิ่งคุณมีความถี่ในการซื้อขายมากเท่าไร ความผิดพลาดจากความไม่แน่นอนในทิศทางตลาดและค่าธรรมเนียมซื้อขายก็จะยิ่งมาขอสวนแบ่งกำไรจากคุณออกไปมากเท่านั้น แต่ขณะเดียวกันการถือลงทุนยาวในกิจการที่ไม่มีศักยภาพก็สามารถสร้างความล้มเหลวสิ้นเนื้อประดาตัวได้เช่นกัน หากเมื่อ 19 ปีที่แล้วช่วงปี 2538 ที่ดัชนีอยู่แถวๆ 1300 จุดใกล้เคียงปัจจุบัน ซึ่งเป็นเหตุการณ์ก่อนเกิดวิกฤติต้มยำกุ้ง โดยคุณได้ลงทุนไว้กับกิจการกลุ่มเหล็กอย่าง SSI ด้วยเงินลงทุน 1 ล้านบาท และถือยาวมาจนบัดนี้ เงินลงทุนของคุณจะเหลือเพียงแค่ 4 หมื่นบาท ตรงกันข้าม หากคุณลงทุนในกิจการที่มีการเติบโตอย่างต่อเนื่องของกลุ่มประกันชีวิตเช่น SCBLIF ด้วยเงินลงทุนเท่ากันในช่วงเวลาเดียวกัน ในวันนี้พอร์ตการลงทุนของคุณจะกลายเป็น 24 ล้านไม่รวมเงินปันผล หรือคิดเป็นผลตอบแทน 18 % แบบทบต้นต่อปี สิ่งนี้บอกอะไร ณ วันนี้ ดัชนีใกล้เคียงกับวันวาน( 19 ปีก่อน) หากคุณถือลงทุนในหุ้นผิดตัว คุณสามารถแพ้ตลาดอย่างหลุดลุ่ย แต่หากคุณเลือกหุ้นที่ดีพอและมีการเติบโต ในระยะยาวคุณจะชนะตลาดกระจุยกระจาย แม้ว่าคุณจะกอดหุ้นไว้แน่นข้ามวิกฤติเศรษกิจต้มยำกุ้ง วิกฤติ Subprime วิกฤติหม่อมอุ๋ย 100 จุด และวิกฤติการเมืองทุกๆครั้ง กระนั้นคุณสมบัติที่คุณควรต้องมีคือความเชื่อมั่นในพลังแห่งการเติบโตของธุรกิจที่คุณได้เลือกสรรไว้ดีแล้วนั่นเอง
แต้มต่อที่สำคัญอีกประการหนึ่งของนักลงทุนสาย VI ก็คือ คุณได้เวลามากกว่าสายเทคนิค เวลาอะไร เวลาคือสิ่งมีค่า เวลาที่ได้มาจากการที่ไม่ต้องสนใจความเป็นไปของตลาด ไม่ต้องเครียดกับการขึ้นลงของตลาด ไม่ต้องเฝ้ากิ๊กหน้าเหลี่ยมทุกวัน เวลาที่ไม่ต้องใช้สมองอย่างหนักบวกความเครียดจากการซื้อและขาย ส่วนตัวผมยอมรับว่าทุกครั้งที่ทำการซื้อทำการขายในปริมาณมากด้วยวิธีเทคนิค ไม่ว่าจะกำไรหรือขาดทุน จะมีความเครียดเกิดขึ้นจากการลุ้น จากการสมหวัง ผิดหวังเสมอ และจะมากขึ้นหากซื้อหรือขายแล้วไม่เป็นอย่างที่คาดการณ์ไว้ และเวลาต้องคอยจดจ่อกับสิ่งที่เกิดในตลาดจะมีต่อเนื่องหากเวลาที่สูญเสียไปนี้สามารถนำกลับมาใช้อย่างอื่นที่เป็นประโยชน์ เช่นในการประกอบอาชีพ ทำมาหากินในธุกิจหลัก แต้มต่อนี้จะเป็น Leverage ทันที และสามารถนำเงินมาลงทุนเพิ่มได้อีกเช่นเดียวกัน
ถึงแม้ว่าการเลือกหุ้นที่ดีมีการเติบโตจะเป็นภูมิคุ้มกันต่อความเสียหายของพอร์ตไม่ว่าจะมีวิกฤติใดๆก็ตาม จังหวะเวลายังน่าจะเป็นตัวแปรสำคัญในการที่จะประสบความสำเร็จอย่างสูงของบรรดาไอดอลวีไอ ได้เหมือนกัน จังหวะเวลาไม่ได้หมายถึงการดูสัญญาณกราฟแต่เพียงอย่างเดียว แต่ในทัศนคติของเซียน VI แล้ว ยังหมายรวมถึงการเข้าซื้อแบบมีนัยเมื่อหุ้นที่ดีนั้นมี Margin of Safety ในระดับที่น่าสนใจเพียงพอด้วย ตย.เช่น หากคุณสามารถรอคอยการตกต่ำของตลาดหุ้นและสามารถเข้าซื้อ SCBLIF ในช่วงเวลาที่ตลาดเสียหายจากภาวะวิกฤติในช่วงต้มยำกุ้งแล้ว พอร์ตของคุณจะไม่ใช่ 24 ล้าน แต่จะกลายเป็น 100 ล้าน หรือคิดเป็นผลตอบแทนแบบทบต้นตลอด 18 ปี ที่ 35-40 % จากเงินต้น 1 ล้านบาทเช่นเดียวกัน
บทสรุป ความรู้ในการลงทุนที่ตกผลึกจึงมีความสำคัญมากที่สุดไม่ว่าคุณจะมีความรู้ทางไหน เทคนิค พื้นฐาน หรือผสมผสานก็ตาม ขอให้รู้จริงและเชื่อมั่นในสิ่งที่คุณคิดและจงทำตามสิ่งที่เชื่อมั่นไม่หวั่นไหว ความสำเร็จย่อมมีแก่ท่านได้ทุกคน ขอให้ประสบความสำเร็จในการลงทุนทุกท่านครับ
อะไรคือพลังอำนาจของ Value Investor
ผมเชื่อว่านักลงทุนส่วนใหญ่ทั้งมือใหม่ มือเก่าที่ลงทุนอยู่ในตลาดหุ้นมักจะสงสัยว่าอะไรทำให้นักลงทุนแบบ VI หลายคนที่มีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จ ถึงได้เลือกที่จะถือลงทุนด้วยหุ้นเกือบ 100 % และถือไว้โดยไม่ขายเลยตลอดเวลา ไม่ว่าจะเกิดวิกฤติอะไรก็ตาม และนักลงทุนเหล่านี้สามารถสร้างผลตอบแทนได้ดี รวยเอาๆ บางคนเคยลงทุนด้วยเงินหลักแสน หรือหลักล้าน แต่ปัจจุบันพอร์ตกลับโตเป็น 10 เท่า 100 เท่า เราลองมาหาคำตอบกัน โดยผมขอยกตัวอย่างให้เห็นเป็นรูปธรรมซักนิดนะครับ โดยส่วนตัวผมเองยอมรับว่าไม่ใช่นักลงทุนในสายพันธุ์ VI 100 % แต่แนวทางปัจจุบันของตัวเอง ยิ่งผ่านตลาดมานานมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีความความเชื่อมั่นในการลงทุนแบบนี้มากขึ้นทุกที ทั้งๆที่เมื่อหลายปีก่อนผมเคยศึกษาการลงทุนแบบเทคนิคอย่างเอาเป็นเอาตาย และเมื่อเร็วๆนี้ผมก็ยังใช้วิชาความรู้ด้านเทคนิคหากินกับจังหวะของตลาดและผมคิดว่าตัวเองก็ยังเอาตัวรอดได้โดยการเข้าซื้อหุ้นแถวดัชนี 1210 และทำกำไรในรอบที่ผ่านมาพอสมควร แต่ความศรัทธาในแนวทางนี้กลับลดลงเรื่อยๆ โดยปัจจุบันพอร์ต 60 % ก็เน้นในการลงทุนระยะกลางถึงยาว ลองดูตัวอย่างข้างล่างดูครับ
เป็นความจริงเมื่อมีคนกล่าวว่าการลงทุนให้ประสบความสำเร็จนั้นเป็นเรื่องยาก จำนวน 8 ใน 10 คนที่ลงทุนในตลาดคือผู้แพ้และต้องถอยออกจากสนาม อีก 1 ใน 10 เสมอตัว และมีเพียง 1 ใน 10 เท่านั้นที่ชนะ หลายๆคนบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดการณ์ตลาดในระยะสั้นๆได้ถูกต้อง และเอาชนะตลาดอย่างต่อเนื่อง ยิ่งคุณมีความถี่ในการซื้อขายมากเท่าไร ความผิดพลาดจากความไม่แน่นอนในทิศทางตลาดและค่าธรรมเนียมซื้อขายก็จะยิ่งมาขอสวนแบ่งกำไรจากคุณออกไปมากเท่านั้น แต่ขณะเดียวกันการถือลงทุนยาวในกิจการที่ไม่มีศักยภาพก็สามารถสร้างความล้มเหลวสิ้นเนื้อประดาตัวได้เช่นกัน หากเมื่อ 19 ปีที่แล้วช่วงปี 2538 ที่ดัชนีอยู่แถวๆ 1300 จุดใกล้เคียงปัจจุบัน ซึ่งเป็นเหตุการณ์ก่อนเกิดวิกฤติต้มยำกุ้ง โดยคุณได้ลงทุนไว้กับกิจการกลุ่มเหล็กอย่าง SSI ด้วยเงินลงทุน 1 ล้านบาท และถือยาวมาจนบัดนี้ เงินลงทุนของคุณจะเหลือเพียงแค่ 4 หมื่นบาท ตรงกันข้าม หากคุณลงทุนในกิจการที่มีการเติบโตอย่างต่อเนื่องของกลุ่มประกันชีวิตเช่น SCBLIF ด้วยเงินลงทุนเท่ากันในช่วงเวลาเดียวกัน ในวันนี้พอร์ตการลงทุนของคุณจะกลายเป็น 24 ล้านไม่รวมเงินปันผล หรือคิดเป็นผลตอบแทน 18 % แบบทบต้นต่อปี สิ่งนี้บอกอะไร ณ วันนี้ ดัชนีใกล้เคียงกับวันวาน( 19 ปีก่อน) หากคุณถือลงทุนในหุ้นผิดตัว คุณสามารถแพ้ตลาดอย่างหลุดลุ่ย แต่หากคุณเลือกหุ้นที่ดีพอและมีการเติบโต ในระยะยาวคุณจะชนะตลาดกระจุยกระจาย แม้ว่าคุณจะกอดหุ้นไว้แน่นข้ามวิกฤติเศรษกิจต้มยำกุ้ง วิกฤติ Subprime วิกฤติหม่อมอุ๋ย 100 จุด และวิกฤติการเมืองทุกๆครั้ง กระนั้นคุณสมบัติที่คุณควรต้องมีคือความเชื่อมั่นในพลังแห่งการเติบโตของธุรกิจที่คุณได้เลือกสรรไว้ดีแล้วนั่นเอง
แต้มต่อที่สำคัญอีกประการหนึ่งของนักลงทุนสาย VI ก็คือ คุณได้เวลามากกว่าสายเทคนิค เวลาอะไร เวลาคือสิ่งมีค่า เวลาที่ได้มาจากการที่ไม่ต้องสนใจความเป็นไปของตลาด ไม่ต้องเครียดกับการขึ้นลงของตลาด ไม่ต้องเฝ้ากิ๊กหน้าเหลี่ยมทุกวัน เวลาที่ไม่ต้องใช้สมองอย่างหนักบวกความเครียดจากการซื้อและขาย ส่วนตัวผมยอมรับว่าทุกครั้งที่ทำการซื้อทำการขายในปริมาณมากด้วยวิธีเทคนิค ไม่ว่าจะกำไรหรือขาดทุน จะมีความเครียดเกิดขึ้นจากการลุ้น จากการสมหวัง ผิดหวังเสมอ และจะมากขึ้นหากซื้อหรือขายแล้วไม่เป็นอย่างที่คาดการณ์ไว้ และเวลาต้องคอยจดจ่อกับสิ่งที่เกิดในตลาดจะมีต่อเนื่องหากเวลาที่สูญเสียไปนี้สามารถนำกลับมาใช้อย่างอื่นที่เป็นประโยชน์ เช่นในการประกอบอาชีพ ทำมาหากินในธุกิจหลัก แต้มต่อนี้จะเป็น Leverage ทันที และสามารถนำเงินมาลงทุนเพิ่มได้อีกเช่นเดียวกัน
ถึงแม้ว่าการเลือกหุ้นที่ดีมีการเติบโตจะเป็นภูมิคุ้มกันต่อความเสียหายของพอร์ตไม่ว่าจะมีวิกฤติใดๆก็ตาม จังหวะเวลายังน่าจะเป็นตัวแปรสำคัญในการที่จะประสบความสำเร็จอย่างสูงของบรรดาไอดอลวีไอ ได้เหมือนกัน จังหวะเวลาไม่ได้หมายถึงการดูสัญญาณกราฟแต่เพียงอย่างเดียว แต่ในทัศนคติของเซียน VI แล้ว ยังหมายรวมถึงการเข้าซื้อแบบมีนัยเมื่อหุ้นที่ดีนั้นมี Margin of Safety ในระดับที่น่าสนใจเพียงพอด้วย ตย.เช่น หากคุณสามารถรอคอยการตกต่ำของตลาดหุ้นและสามารถเข้าซื้อ SCBLIF ในช่วงเวลาที่ตลาดเสียหายจากภาวะวิกฤติในช่วงต้มยำกุ้งแล้ว พอร์ตของคุณจะไม่ใช่ 24 ล้าน แต่จะกลายเป็น 100 ล้าน หรือคิดเป็นผลตอบแทนแบบทบต้นตลอด 18 ปี ที่ 35-40 % จากเงินต้น 1 ล้านบาทเช่นเดียวกัน
บทสรุป ความรู้ในการลงทุนที่ตกผลึกจึงมีความสำคัญมากที่สุดไม่ว่าคุณจะมีความรู้ทางไหน เทคนิค พื้นฐาน หรือผสมผสานก็ตาม ขอให้รู้จริงและเชื่อมั่นในสิ่งที่คุณคิดและจงทำตามสิ่งที่เชื่อมั่นไม่หวั่นไหว ความสำเร็จย่อมมีแก่ท่านได้ทุกคน ขอให้ประสบความสำเร็จในการลงทุนทุกท่านครับ