ถาม การเสพกาม กับวิปัสสนา

แบ่งคำถามเป็นสองข้อนะครับ
หนึ่ง การเสพกามหรือการช่วยตัวเอง ไปด้วยกันกับวิปัสสนาได้มั้ย
สอง อยากทราบเหตุผลที่พระห้ามช่วยตัวเองและเสพกาม

นิยามการปฏิบัติของผม เพื่อให้ "เข้าใจ" ไม่ใช่เพื่อลดกิเลส เท่าที่เข้าใจ การดับกิเลสไม่ใช่สิ่งที่เราทำ แต่เป็นผลพลอยได้หลังจากเข้าใจ "ว่าอะไรเป็นอะไร"

และเข้าใจว่าความกำหนัดทางเพศ มีลักษณะเดียวกับความพอใจในกามรูปแบบอื่น ๆ เช่น ความอยากกินของอร่อย ความอยากฟังเพลงที่ชอบ และการงดเว้นของอร่อยและเพลงที่ชอบไม่ช่วยให้กิเลสส่วนนั้นลดลงแต่อย่างใด ตราบที่เชื้อแห่งการเกิดยังไม่ดับ ในทางตรงข้าม การกดข่มกลับทำให้เกิดความบิดเบี้ยวย้อนแย้งในจิตใจ เกิดทุกข์ทางกาย อย่างที่ทุกคนรู้ว่าคนถูกสร้างมาให้สืบพันธุ์ ดังนั้นความต้องการตรงนี้ดูเป็นเรื่องที่พื้นฐานที่สุด การกดข่มจะเป็นการฝืนธรรมชาติของมนุษย์หรือเปล่าครับ?

การเสพกาม หรือช่วยตัวเอง ในบางกรณีผมเห็นว่าจะช่วยปลดทุกข์ทางกายไปได้ระดับหนึ่ง ซึ่งในการปฏิบัติของผมยึดหลักสบาย ๆ คือไม่ตึงเครียด ไม่บังคับให้ตัวเองพิจารณาหรือเห็นอะไร ตัวเองเป็นคนดูอย่างเดียว โง่ก็ว่าไปตามโง่

แค่บางคราวที่ทุกข์มันบีบคั้น ถ้าเราปลดทุกข์นั้นออกไปได้ จะเป็นข้อห้ามได้ไง ไม่ดียังไง รบกวนชี้แจงหรือพูดคุยกันครับ