บทกวีมีหรือควรจะปิดกั้น ไร้สิทธิ์สรรสาส์นใส่ใจหม่นหมอง

ดวงบุหลันขวัญฟ้าจารวี ร่ายวลีวาบไหวดั่งไฟฝัน เห่บทตอนอ้อนคำมาจำนรรจ์ กานท์กลอนกลั่นสรรสร้อยถ้อยหลั่งริน จะกอบเมฆม่านฟ้ามาประดิษฐ์ เนรมิตสกาวหาวห้วงศิลป์ โปรยน้ำค้างต่างเพชรพลอยไพลิน เบื้องบุรินทร์ถวิ

เกี่ยวเสี้ยวจันทร์ผันสู่เรือล่องนที อาบกวีคืนนี้มีมนตร์ขลัง ดารดาษดาวพรายคลายภวังค์ ถ่ายพลังสังสรรค์ฟ้าคราราตรี อลังการมวลม่านสะเก็ดดาว ระยิบพราวพร่างพิศรัศมี ดั่งฉลุผืนฟ้าดารณี ด้วยวิถีลีลาจักรวาล

เกล็ดฝนระคนหนาวพราวเพริศพริ้ง กบเกาะกิ่งอิงซบหลบหยาดใส คือมติเมืองฟ้าสุราลัย เปรมปราศัยสื่อสำนึกหนุนเนื่องนำ จะหยาดแย้มแต้มตื่นชื่นคุณค่า มวลพฤกษามาลีล้วนชุ่มฉ่ำ คือของสูงจูงจิตจารจดจำ ละอองธรรมชาติก

ภาค 1 = https://pantip.com/topic/36539715 ภาค 2 = https://pantip.com/topic/36551839 ภาค 3 = https://pantip.com/topic/36570418 บทที่ 17 : ไม่มีใครอยู่บ้าน สมุดเล่มเล็กปกดำ ฉันร้อยถ้อยคำ บทกวีฉันไว้

https://www.youtube.com/watch?v=WgeftjxxFcUhttps://www.youtube.com/watch?v=WgeftjxxFcU.11.26 น. .๏ วันว่างว่าง ได้แต่นั่ง ฆ่าเวลารอวัน ยมฑูต พากลับบ้านเก่าพี่พัน ทั่นยึดยิ้ม ไปชั่วคราวนั่งหาว นอนหาว ฮ