องก์ ๒ (เรียนรู้ประชาธิปไตย)
     ควายเอ๋ยควาย เริ่มเรียนรู้ ครูสอนสั่ง    โง่ก็ยัง อยากสดับ รับคำสอน
ประชาธิปไตย ที่แล้วมา ไม่แน่นอน    ถูกหลอกหลอน วอนให้เชื่อ เมื่อนานมา
อำนาจรัฐ แท้จริง อยู่ที่ไหน        ประชาชน เป็นใหญ่ ใช่ไหมหนา
แต่ทหาร ใยปฏิวัติ ล้มรัฐสภา        ผู้คนผวา ไหวหวั่น ทุกครั้งไป
ทำอะไร ให้ระวัง ท่านเคืองโกรธ        แล้วอย่าโทษ  ทหารทำ เป็นเรื่องใหญ่
แค่ถือปืน มายืมคุ้ม หัวคนไทย        ปราบพวกควาย ให้หายคลั่ง หลั่งเลือดนอง
ทหารปราม ห้ามทำร้าย คนของเขา    ควายพวกเรา เขาไม่เห็น เป็นพวกผอง
ม๊อบคนดี เขามีสิทธิ์ คิดยึดครอง        สิทธิ์คนอื่น ขัดข้อง ต้องยอมตาม
เหล่าอาจารย์ แพทย์พยาบาล บางสำนัก    คนสูงศักดิ์ นักการเมือง น่าเกรงขาม
นักวิชาการ  ข้าราชการ ต่างเดินตาม    อ้างในนาม ของทั้งหน่วย ช่วยพวกตน
ปิดถนน ยึดกรุงเทพ ก็ทำได้        ตัดน้ำไฟ ให้เดือดร้อน ทุกแห่งหน
มุ่งโจมตี ที่ราชการ ทั้งบ้านคน        ไม่เคยสน กฎหมาย ที่เคยมี
ม๊อบคนดี เคลื่อนไปไหน ใครก็ชอบ    เป็นคำตอบ สนับสนุน ไปทุกที่
แต่ถ้าไม่ เห็นด้วย ช่วยตอบที        ใครกล้ามี ทีท่า กล้าโชว์ตัว
ม๊อบคนดี ถ้าเห็นใคร ไม่เหมือนเขา    มันก็เท่า กับควาย ถูกหมายหัว
ถูกรุมยำ ทำร้าย ให้ควายกลัว        ควายอย่ามั่ว มายืนเด่น เช่นคนไทย
ให้เคารพ สิทธ์ของควาย ใครยอมรับ    ถึงจ้องจับ ผิดคน ทนไม่ไหว
ควายมีสิทธิ์ ไม่เท่าคน มันจนใจ        ช่วยไม่ได้ คิดอย่างควาย ก็ไม่ใช่คน
คนทำผิด มากมาย ขนาดนี้        ตำรวจดี รักษาการ พาลสับสน
จะตีหมา มีเจ้าของ แสดงตน        แก้ไม่พ้น จนปัญญา ไม่กล้าปราม
คนในชาติ ต้องลำบาก มากแค่ไหน    วอนผู้ใหญ่ ท่านใด ใคร่ทวงถาม
ให้หยุดก่อ ความวุ่นวาย ไร้ชอบธรรม    ให้เดินตาม ประชาธิปไตย ในหลักการ
หากปล่อยให้ บานปลาย ไกลเกินแก้    คงมีแต่ วันสิ้นชาติ ยากประสาน
ความโกรธแค้น สั่งสม มานมนาน    อาจเดือดพล่าน จนผลาญพร่า คร่าชีวี