อยากแชร์ประสบการณ์ในการผ่าตัดครั้งนี้ให้สาวๆ ฟัง และอย่ากลัวการตรวจมะเร็งปากมดลูกนะคะ
ดิฉัน อายุ 33 ค่ะ ปลายปีที่แล้วไปตรวจที่ รพ.ทหาร แห่งหนึ่ง ผลคือ มีเซล์ลผิดปรกติ ความรู้สึกตอนนั้นทั้งตกใจ ทั้งกลัวสารพัด เศร้าค่ะ อารมณ์ ณ ตอนนั้น หมอบอก แค่เซลล์ที่จะก่อให้เกิดมะเร็งในภายหน้า แต่ตอนนี้ยังไม่เป็นมะเร็ง (ก็ยังเศร้าและกลัวอยู่ดีอ่ะ)
คุณหมอนัดผ่าวันที่ 7 มค.ที่ผ่านมา ๆ ซึ่งผ่าตัดครั้งนี้เพื่อตรวจ ยังไม่ใช่การรักษาค่ะ วันนัด ดิฉันไปถึงตั้งแต่ 7 โมงเช้า คุณพยาบาลจัดแจงรับเข้าห้องพักเพื่อรอการผ่าตัดทันทีค่ะ โดยให้อดน้ำอดอาหารหลังเที่ยงคืนค่ะ และให้น้ำเกลือทันที รอแล้วรอ จนเที่ยง พยาบาลมาย้ายดิฉันไปที่ห้องผ่าตัดค่ะ ดีใจสิคะได้ผ่าซะที(หิวจะแย่อยู่แล้ว) ถึงห้องผ่าตัดมีเจ้าหน้าที่มารับและเปลี่ยนเตียง นึกว่าจะได้ผ่า คุณเจ้าหน้าที่แจ้งว่ารอประมาณบ่ายโมงนะคะ ดิฉัน เห้อ น่ะ อีกครึ่งชม.น่ะ
บ่ายโมงนิด ๆ คุณเจ้าหน้าที่มาแจ้งอีกว่า คุณหมอต้องผ่าตัดทำคลอดฉุกเฉินอีก สองราย ให้รอก่อนนะคะ ดิฉ้นก็เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ รอมาครึ่งวันแล่ะ (อันนี้คิดในใจนะคะ ... ท้องร้องจ๊อก ๆ โอย หิววว.)
บ่ายสามโมงเป๊ะ คุณเจ้าหน้าที่มาจัดแจงดิฉันขึ้นเตียงผ่าตัดค่ะ ซักประวัติ น้ำหนัก ส่วนสูง และแจ้งว่าจะให้ยาเพื่อทำให้หลับนะคะ หลังจากผ่าเสร็จจะปลุกให้ตื่น..แล้วจัดแจงเตรียมท่า โห ไฟส่องเต็มไปหมด พยาบาลรุมกันหลายคนเลยค่ะ น่าตื่นเต้นมากๆ ได้ยินคำถามแว่ว ๆ คนไข้ชื่ออะไรคะ? วันนี้คนไข้มาทำอะไรคะ ดิฉันขานชื่อตัวเองแทบไม่ถูกค่ะ ตื่นเต้น และกลัว เพลียด้วยค่ะ อดน้ำอดอาหาร และนอนไม่หลับมาตั้งแต่เที่ยงคืนค่ะ ..จะให้ยาระงับความรู้สึกนะคะ แสบจิ๊ดที่แขนมากคะ ตอนฉีดยา .....ไม่รับรู้อะไรอีกเลยค่ะ
คนไข้ ตื่น ๆๆ...แว่วๆ ค่ะลืมตาขึ้นมา อยู่บนเตียงพักฟื้นเรียบร้อยแล้วค่ะ
ไม่นาน จัดการจ่ายตังค์ ประมาณสี่พันค่ะ รับยา แล้วกลับบ้านค่ะ ความรู้สึกคือโล่งมากๆ เพลีย และปวดหน่วง ๆ ค่ะ ถึงบ้านหลับเป็นตายค่ะ
เช้ามา ปวดน้อยลง วันนี้ วันที่ สองหายปวดแล้วค่ะ
ประสบการณ์ ครั้งนี้ของดิฉัน อยากบอกสาวๆ ว่า อย่ากลัวการตรวจ อย่าอายเลยนะคะ รักษาตัวแต่เนิ่นๆ ดีกว่าค่ะ พิมพ์ด้วยมือถือ ผิดพลาดต้องขออภัยนะคะ
ประสบการณ์ 'ตัดปากมดลูกด้วยลวดไฟฟ้าค่ะ'
ดิฉัน อายุ 33 ค่ะ ปลายปีที่แล้วไปตรวจที่ รพ.ทหาร แห่งหนึ่ง ผลคือ มีเซล์ลผิดปรกติ ความรู้สึกตอนนั้นทั้งตกใจ ทั้งกลัวสารพัด เศร้าค่ะ อารมณ์ ณ ตอนนั้น หมอบอก แค่เซลล์ที่จะก่อให้เกิดมะเร็งในภายหน้า แต่ตอนนี้ยังไม่เป็นมะเร็ง (ก็ยังเศร้าและกลัวอยู่ดีอ่ะ)
คุณหมอนัดผ่าวันที่ 7 มค.ที่ผ่านมา ๆ ซึ่งผ่าตัดครั้งนี้เพื่อตรวจ ยังไม่ใช่การรักษาค่ะ วันนัด ดิฉันไปถึงตั้งแต่ 7 โมงเช้า คุณพยาบาลจัดแจงรับเข้าห้องพักเพื่อรอการผ่าตัดทันทีค่ะ โดยให้อดน้ำอดอาหารหลังเที่ยงคืนค่ะ และให้น้ำเกลือทันที รอแล้วรอ จนเที่ยง พยาบาลมาย้ายดิฉันไปที่ห้องผ่าตัดค่ะ ดีใจสิคะได้ผ่าซะที(หิวจะแย่อยู่แล้ว) ถึงห้องผ่าตัดมีเจ้าหน้าที่มารับและเปลี่ยนเตียง นึกว่าจะได้ผ่า คุณเจ้าหน้าที่แจ้งว่ารอประมาณบ่ายโมงนะคะ ดิฉัน เห้อ น่ะ อีกครึ่งชม.น่ะ
บ่ายโมงนิด ๆ คุณเจ้าหน้าที่มาแจ้งอีกว่า คุณหมอต้องผ่าตัดทำคลอดฉุกเฉินอีก สองราย ให้รอก่อนนะคะ ดิฉ้นก็เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ รอมาครึ่งวันแล่ะ (อันนี้คิดในใจนะคะ ... ท้องร้องจ๊อก ๆ โอย หิววว.)
บ่ายสามโมงเป๊ะ คุณเจ้าหน้าที่มาจัดแจงดิฉันขึ้นเตียงผ่าตัดค่ะ ซักประวัติ น้ำหนัก ส่วนสูง และแจ้งว่าจะให้ยาเพื่อทำให้หลับนะคะ หลังจากผ่าเสร็จจะปลุกให้ตื่น..แล้วจัดแจงเตรียมท่า โห ไฟส่องเต็มไปหมด พยาบาลรุมกันหลายคนเลยค่ะ น่าตื่นเต้นมากๆ ได้ยินคำถามแว่ว ๆ คนไข้ชื่ออะไรคะ? วันนี้คนไข้มาทำอะไรคะ ดิฉันขานชื่อตัวเองแทบไม่ถูกค่ะ ตื่นเต้น และกลัว เพลียด้วยค่ะ อดน้ำอดอาหาร และนอนไม่หลับมาตั้งแต่เที่ยงคืนค่ะ ..จะให้ยาระงับความรู้สึกนะคะ แสบจิ๊ดที่แขนมากคะ ตอนฉีดยา .....ไม่รับรู้อะไรอีกเลยค่ะ
คนไข้ ตื่น ๆๆ...แว่วๆ ค่ะลืมตาขึ้นมา อยู่บนเตียงพักฟื้นเรียบร้อยแล้วค่ะ
ไม่นาน จัดการจ่ายตังค์ ประมาณสี่พันค่ะ รับยา แล้วกลับบ้านค่ะ ความรู้สึกคือโล่งมากๆ เพลีย และปวดหน่วง ๆ ค่ะ ถึงบ้านหลับเป็นตายค่ะ
เช้ามา ปวดน้อยลง วันนี้ วันที่ สองหายปวดแล้วค่ะ
ประสบการณ์ ครั้งนี้ของดิฉัน อยากบอกสาวๆ ว่า อย่ากลัวการตรวจ อย่าอายเลยนะคะ รักษาตัวแต่เนิ่นๆ ดีกว่าค่ะ พิมพ์ด้วยมือถือ ผิดพลาดต้องขออภัยนะคะ