ประสบการณ์ 'ตัดปากมดลูกด้วยลวดไฟฟ้าค่ะ'

กระทู้สนทนา
อยากแชร์ประสบการณ์ในการผ่าตัดครั้งนี้ให้สาวๆ ฟัง และอย่ากลัวการตรวจมะเร็งปากมดลูกนะคะ
ดิฉัน อายุ 33 ค่ะ ปลายปีที่แล้วไปตรวจที่ รพ.ทหาร แห่งหนึ่ง ผลคือ มีเซล์ลผิดปรกติ ความรู้สึกตอนนั้นทั้งตกใจ ทั้งกลัวสารพัด เศร้าค่ะ อารมณ์ ณ ตอนนั้น หมอบอก แค่เซลล์ที่จะก่อให้เกิดมะเร็งในภายหน้า แต่ตอนนี้ยังไม่เป็นมะเร็ง  (ก็ยังเศร้าและกลัวอยู่ดีอ่ะ)
     คุณหมอนัดผ่าวันที่ 7 มค.ที่ผ่านมา ๆ ซึ่งผ่าตัดครั้งนี้เพื่อตรวจ ยังไม่ใช่การรักษาค่ะ  วันนัด ดิฉันไปถึงตั้งแต่ 7 โมงเช้า  คุณพยาบาลจัดแจงรับเข้าห้องพักเพื่อรอการผ่าตัดทันทีค่ะ โดยให้อดน้ำอดอาหารหลังเที่ยงคืนค่ะ และให้น้ำเกลือทันที รอแล้วรอ  จนเที่ยง พยาบาลมาย้ายดิฉันไปที่ห้องผ่าตัดค่ะ ดีใจสิคะได้ผ่าซะที(หิวจะแย่อยู่แล้ว) ถึงห้องผ่าตัดมีเจ้าหน้าที่มารับและเปลี่ยนเตียง นึกว่าจะได้ผ่า คุณเจ้าหน้าที่แจ้งว่ารอประมาณบ่ายโมงนะคะ  ดิฉัน เห้อ น่ะ อีกครึ่งชม.น่ะ
     บ่ายโมงนิด ๆ คุณเจ้าหน้าที่มาแจ้งอีกว่า คุณหมอต้องผ่าตัดทำคลอดฉุกเฉินอีก สองราย ให้รอก่อนนะคะ  ดิฉ้นก็เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ รอมาครึ่งวันแล่ะ (อันนี้คิดในใจนะคะ  ... ท้องร้องจ๊อก ๆ โอย หิววว.)
    บ่ายสามโมงเป๊ะ คุณเจ้าหน้าที่มาจัดแจงดิฉันขึ้นเตียงผ่าตัดค่ะ ซักประวัติ น้ำหนัก ส่วนสูง และแจ้งว่าจะให้ยาเพื่อทำให้หลับนะคะ หลังจากผ่าเสร็จจะปลุกให้ตื่น..แล้วจัดแจงเตรียมท่า โห ไฟส่องเต็มไปหมด พยาบาลรุมกันหลายคนเลยค่ะ น่าตื่นเต้นมากๆ ได้ยินคำถามแว่ว ๆ คนไข้ชื่ออะไรคะ? วันนี้คนไข้มาทำอะไรคะ ดิฉันขานชื่อตัวเองแทบไม่ถูกค่ะ ตื่นเต้น และกลัว เพลียด้วยค่ะ อดน้ำอดอาหาร และนอนไม่หลับมาตั้งแต่เที่ยงคืนค่ะ ..จะให้ยาระงับความรู้สึกนะคะ  แสบจิ๊ดที่แขนมากคะ ตอนฉีดยา  .....ไม่รับรู้อะไรอีกเลยค่ะ
     คนไข้ ตื่น ๆๆ...แว่วๆ ค่ะลืมตาขึ้นมา อยู่บนเตียงพักฟื้นเรียบร้อยแล้วค่ะ
    ไม่นาน จัดการจ่ายตังค์ ประมาณสี่พันค่ะ  รับยา แล้วกลับบ้านค่ะ ความรู้สึกคือโล่งมากๆ เพลีย และปวดหน่วง ๆ ค่ะ ถึงบ้านหลับเป็นตายค่ะ
    เช้ามา ปวดน้อยลง วันนี้ วันที่ สองหายปวดแล้วค่ะ
    ประสบการณ์ ครั้งนี้ของดิฉัน อยากบอกสาวๆ ว่า อย่ากลัวการตรวจ อย่าอายเลยนะคะ รักษาตัวแต่เนิ่นๆ ดีกว่าค่ะ พิมพ์ด้วยมือถือ ผิดพลาดต้องขออภัยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่