ซินจ่าวฮ่อ.........
กลับมาคุยกันใหม่นะครับ.......วันนี้ผมเข้ามาช้าไปหน่อย......สาเหตุก็เหมือนเดิม.คือลูกสาวขอลัดคิวใช้คอมพิวเตอร์ทำรายงานส่งครู.....อาจารย์เขาขอปิดเรียนในช่วงที่ฝ่ายใต้ประกาศยึดกรุงเทพฯ....ชาวบ้านชาวช่องเลยเดือดร้อนกันไปทั่ว.......ที่จริงน้าฝ่ายใต้นั่น แกน่าจะไปทำอารยะขัดขืนที่จังหวัดสุราษฎร์ฯ ไม่ยอมเป็นส่วนหนึ่งของประเทศไทย....แกอยากจะเป็นประธานาธิบดีที่จังหวัดนั้นก็ให้แกเป็นไป......ดูซิว่าชาวบ้านเขาจะยอมรับข้อเสนอยังไงของแกบ้าง.......ชาวบ้านอย่างเราๆจะได้ไม่ต้องเดือดร้อนไปกับพี่แกด้วย......
กลับมาขี่รถเที่ยวตามประสาของเราดีกว่านะ..... เอาเรื่องการเมืองมาเขียนแล้วปวดไส้ติ่ง.....
ที่จริงแล้วผมเคยเขียนแบบโฉบๆผ่านไปเมืองเวียตนามบ้างแล้วแบบกระปริดกระปรอย2-3ครั้ง ....แต่ก็แค่โฉบผ่านไปอย่างว่า-ไม่ถึงกับเจาะลึก.....ประมาณว่า ไม่มีรูปประกอบให้เห็นจริงเห็นจัง ในบรรยากาศของคนขี่รถมอเตอร์ไซค์เที่ยวน่ะ....เรื่องที่ผมเขียนแบบโฉบๆไปคราวก่อนหน้านั้น มันจึงเป็นเรื่องเกี่ยวโยงกับการขี่รถไปเมืองลาวบ้าง........เมืองเขมรบ้าง......และบังเอิญเมื่อผมเขียนไปเพลินๆ......
...เนื้อเรื่องมันไปพ้องกับเรื่องในเวียตนามเข้า........ผมก็เลยแตกแถวออกไปเขียนในแง่มุมนั้น2-3กระทู้ (แบบเดียวกับผมเขียนถึงกองพล93เมื่อวานนี้ไง......เรื่องมันก็เลยบานออกไปถึงวัฒนธรรมของผู้หญิงชาวจีนที่มีพ่อ-แม่เป็นคนรวย.....เขาเลยจับลูกสาวมัดเท้าให้นั่งกิน-นอนกินอยู่กับบ้านเฉยๆ.....จะไปไหนมาไหนก็ให้คนใช้แบกเกี้ยวไป......)....นี่คือสาเหตุที่ทำให้ผมเขียนเลี้ยวออกไปนอกทาง.....เช่นเดียวกับการเขียนฉาบฉวยไปถึงเมืองเวียตนามอยู่2-3ครั้ง
ประเด็นสำคัญก็คือรูปประกอบที่เคยถ่ายเอาไว้มันหลงไปอยู่ในลังนู้นบ้าง-ลังนี้บ้าง(ตอนขนของเตรียมหนีน้ำเมื่อ2ปีก่อนนั้น).......และสูญหายไปเกือบครึ่ง.....(ตอนนี้มีเหลืออยู่ประมาณ3,000กว่ารูป)...ชุดสุดท้ายที่ผมแปลงไฟล์เก็บลงแผ่น......ส่งไปประมาณ40ม้วน.......ได้รูปมาทั้งหมด1056รูป....ส่วนฟิล์มสไลด์นั้น.....ส่งไป10ม้วน(ปกติน่าจะได้รูปมาประมาณ300รูป)......แต่ก็ได้กลับมาแค่100กว่ารูป......ที่แปลงไฟล์ไม่ได้อีก200กว่ารูปนั้น พนักงานรับงานเขาบอกว่า ฟิล์มม้วนไหนมีการตัดแยกออกจากแถวของมัน จะต้องเสียไปเลย เพราะช่างเขา(ขี้เกียจเอาฟิล์มไปเรียงในเครื่อง-หากเป็นแถวยาวๆ-เขาจึงจะทำให้...จบกัน)
รูปที่ผมไปฝึกสอนการขับขี่รถทางยุทธวิธีให้ทหารไทยไปรักษาความสงบที่ติมอร์ก็ติดอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย.....เรื่องที่ผมไปขี่รถในอินโดเนเซียก็เลยขาดตอนไปอีก1ชุด......
สรุปแล้ว.....รูปที่ไปขี่รถเที่ยวในเวียตนามก็มีเหลือพอที่จะเอามาเล่าให้เป็นชิ้นเป็นอันทั้ง3ทริ๊ป......ผมเลยต้องเอามาบอกกล่าวกันอีกครั้งหนึ่งว่า....ชุดก่อนๆที่เขียนไปนั้น ถือเป็นการวอร์มเครื่อง(เพราะเนื้อเรื่องบางส่วนมันพาไป).....แต่คราวนี้ผมจะขุดเอารูปประกอบมาสานต่อกันได้แบบครบชุด......น้องๆคนไหนเห็นว่าเรื่องนี้เคยผ่านตาไปแล้ว......คุณก็ข้ามไปเสีย....ไว้ตอนไหนที่ยังไม่ได้อ่าน.....ก็ค่อยเข้ามาอ่านใหม่ได้......ผมขออนุญาติบอกไว้อย่างนี้ก็แล้วกันละเด้อ
รูปนี้เป็นเวียตนามเหนือ........อ่าวฮาลอง
เวียตนามกลางนะครับ....ที่เจดีย์เทียนมุ
อันนี้ก็เป็นเวียตนามใต้......
อยากให้กระทู้มีสาระ(ไปเที่ยวเวียตนามกันบ้าง)
กลับมาคุยกันใหม่นะครับ.......วันนี้ผมเข้ามาช้าไปหน่อย......สาเหตุก็เหมือนเดิม.คือลูกสาวขอลัดคิวใช้คอมพิวเตอร์ทำรายงานส่งครู.....อาจารย์เขาขอปิดเรียนในช่วงที่ฝ่ายใต้ประกาศยึดกรุงเทพฯ....ชาวบ้านชาวช่องเลยเดือดร้อนกันไปทั่ว.......ที่จริงน้าฝ่ายใต้นั่น แกน่าจะไปทำอารยะขัดขืนที่จังหวัดสุราษฎร์ฯ ไม่ยอมเป็นส่วนหนึ่งของประเทศไทย....แกอยากจะเป็นประธานาธิบดีที่จังหวัดนั้นก็ให้แกเป็นไป......ดูซิว่าชาวบ้านเขาจะยอมรับข้อเสนอยังไงของแกบ้าง.......ชาวบ้านอย่างเราๆจะได้ไม่ต้องเดือดร้อนไปกับพี่แกด้วย......
กลับมาขี่รถเที่ยวตามประสาของเราดีกว่านะ..... เอาเรื่องการเมืองมาเขียนแล้วปวดไส้ติ่ง.....
ที่จริงแล้วผมเคยเขียนแบบโฉบๆผ่านไปเมืองเวียตนามบ้างแล้วแบบกระปริดกระปรอย2-3ครั้ง ....แต่ก็แค่โฉบผ่านไปอย่างว่า-ไม่ถึงกับเจาะลึก.....ประมาณว่า ไม่มีรูปประกอบให้เห็นจริงเห็นจัง ในบรรยากาศของคนขี่รถมอเตอร์ไซค์เที่ยวน่ะ....เรื่องที่ผมเขียนแบบโฉบๆไปคราวก่อนหน้านั้น มันจึงเป็นเรื่องเกี่ยวโยงกับการขี่รถไปเมืองลาวบ้าง........เมืองเขมรบ้าง......และบังเอิญเมื่อผมเขียนไปเพลินๆ......
...เนื้อเรื่องมันไปพ้องกับเรื่องในเวียตนามเข้า........ผมก็เลยแตกแถวออกไปเขียนในแง่มุมนั้น2-3กระทู้ (แบบเดียวกับผมเขียนถึงกองพล93เมื่อวานนี้ไง......เรื่องมันก็เลยบานออกไปถึงวัฒนธรรมของผู้หญิงชาวจีนที่มีพ่อ-แม่เป็นคนรวย.....เขาเลยจับลูกสาวมัดเท้าให้นั่งกิน-นอนกินอยู่กับบ้านเฉยๆ.....จะไปไหนมาไหนก็ให้คนใช้แบกเกี้ยวไป......)....นี่คือสาเหตุที่ทำให้ผมเขียนเลี้ยวออกไปนอกทาง.....เช่นเดียวกับการเขียนฉาบฉวยไปถึงเมืองเวียตนามอยู่2-3ครั้ง
ประเด็นสำคัญก็คือรูปประกอบที่เคยถ่ายเอาไว้มันหลงไปอยู่ในลังนู้นบ้าง-ลังนี้บ้าง(ตอนขนของเตรียมหนีน้ำเมื่อ2ปีก่อนนั้น).......และสูญหายไปเกือบครึ่ง.....(ตอนนี้มีเหลืออยู่ประมาณ3,000กว่ารูป)...ชุดสุดท้ายที่ผมแปลงไฟล์เก็บลงแผ่น......ส่งไปประมาณ40ม้วน.......ได้รูปมาทั้งหมด1056รูป....ส่วนฟิล์มสไลด์นั้น.....ส่งไป10ม้วน(ปกติน่าจะได้รูปมาประมาณ300รูป)......แต่ก็ได้กลับมาแค่100กว่ารูป......ที่แปลงไฟล์ไม่ได้อีก200กว่ารูปนั้น พนักงานรับงานเขาบอกว่า ฟิล์มม้วนไหนมีการตัดแยกออกจากแถวของมัน จะต้องเสียไปเลย เพราะช่างเขา(ขี้เกียจเอาฟิล์มไปเรียงในเครื่อง-หากเป็นแถวยาวๆ-เขาจึงจะทำให้...จบกัน)
รูปที่ผมไปฝึกสอนการขับขี่รถทางยุทธวิธีให้ทหารไทยไปรักษาความสงบที่ติมอร์ก็ติดอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย.....เรื่องที่ผมไปขี่รถในอินโดเนเซียก็เลยขาดตอนไปอีก1ชุด......
สรุปแล้ว.....รูปที่ไปขี่รถเที่ยวในเวียตนามก็มีเหลือพอที่จะเอามาเล่าให้เป็นชิ้นเป็นอันทั้ง3ทริ๊ป......ผมเลยต้องเอามาบอกกล่าวกันอีกครั้งหนึ่งว่า....ชุดก่อนๆที่เขียนไปนั้น ถือเป็นการวอร์มเครื่อง(เพราะเนื้อเรื่องบางส่วนมันพาไป).....แต่คราวนี้ผมจะขุดเอารูปประกอบมาสานต่อกันได้แบบครบชุด......น้องๆคนไหนเห็นว่าเรื่องนี้เคยผ่านตาไปแล้ว......คุณก็ข้ามไปเสีย....ไว้ตอนไหนที่ยังไม่ได้อ่าน.....ก็ค่อยเข้ามาอ่านใหม่ได้......ผมขออนุญาติบอกไว้อย่างนี้ก็แล้วกันละเด้อ
รูปนี้เป็นเวียตนามเหนือ........อ่าวฮาลอง
เวียตนามกลางนะครับ....ที่เจดีย์เทียนมุ
อันนี้ก็เป็นเวียตนามใต้......