สวัสดีชาวพันทิปอีกครั้งนะครับ จากเมื่อวานนี้พวกเราเด็กม.ปลายกลุ่มVR Bikersได้จัดทริปเล็กๆเป็นทริปสั้นๆในวันหยุดของพวกเรา หลายคนคงสงสัยว่า เมื่อวานวันพฤหัสบดี แล้วไม่ไปเรียนกันหรือไง คือ โรงเรียนผมเป็นโรงเรียนคริสต์ครับจึงหยุดฉลองเทศกาลคริสต์มาส+ปีใหม่ ฮ่าๆ จึงฉวยโอกาสเที่ยวซะเลย โดยเราจะเริ่มต้นจากฐานทัพอำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรีไปสะพานข้ามแม่น้ำแควครับ แล้ววนกลับมาพักทานอาหารที่ทะเลน้ำจืดหาดทรายวัดท่าล้อ จากนั้นไปทำบุญที่วัดถ้ำ
ันครับ
เริ่มกันเลยดีกว่า เส้นทางที่เราจะไป เราไปทางเส้นเก่าตามคลองไปเรื่อยๆครับ เนื่องจากหนีรถเยอะ+เสพธรรมชาติ ฮ่าๆ
กลุ่มบ้านโป่งนัดเจอกัน 9:30น.ครับ อากาศเย็นๆ
เจอกับสมาชิกจากท่ามะกา
สมาชิกในวันนี้มากัน 9คนครับผม มีทั้งหน้าเก่า และสมาชิกใหม่ ก็ทำความรู้จักกันไป บางคนไม่เคยออกทริปเลย ก็เป็นห่วงอยู่บ้าง แต่หลังจากขี่ไปเรื่อยๆก็มั่นใจขึ้นครับ^^ ช่วงนี้อากาศเย็นสบายครับ ไม่ร้อนเท่าไหร่ ไปแบบไม่เร่งรีบ ความเร็วเดินทางเฉลี่ย60-75KM/h
ถึงจุดหมายแรกของเราคือสะพานข้ามแม่น้ำแคว
เจอที่จอดรถส่วนตัวโดยบังเอิญ ฮ่าๆ
แก๊งเสี่ยวเริ่มสำรวจกัน มีอะไรน่าสนใจบ้าง
รถจักรไอน้ำ ซี56 (C56) การรถไฟฯ สั่งมาใช้การจำนวน 46 คัน ตั้งแต่ หมายเลข 701-746 ซึ่งปัจจุบันเหลือใช้เพียง 2 คัน คือ หมายเลข 713, 715 โดยใช้เชื้อเพลิงเป็นฟืน แบบล้อ 2-6-0 (ล้อนำ 2 ล้อกำลัง 6 ล้อตาม 0) ถุกสร้างขึ้นในประเทศญี่ปุ่น นำเข้ามาใช้การเมื่อ พ.ศ. 2489 (ค.ศ. 1946) เป็นเวลาล่วงเลยมาหลายสิบปีแล้ว แต่ก็ยังสร้างความทรงจำที่ดี ของการคมนาคมขนส่ง ของคนในชาติ ไว้อย่างไม่รู้ลืม อาทิ คนที่ใช้รถไฟ เดินทางเป็นพาหนะประจำ ปัจจุบัน รถจักรไอน้ำ C56 ทั้งสองคัน จะใช้วิ่งแสดง ในงานสัปดาห์สะพานข้ามแม่น้ำแคว จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งจะจัดงานประมาณปลายเดือนพฤศจิกายน ถึงต้นเดือนธันวาคม ของทุก ๆ ปี
ขอบคุณข้อมูลจาก www.thonburidepot.com ด้วยครับ
ส่วนคันนี้เป็นหมายเลข 719ซึ่งเลิกใช้มานานแล้วครับผม จำความได้ว่าตอนเด็กๆมาเที่ยวที่นี่ก็เห็นคันนี้จอดอยู่ที่เดิมจนปัจจุบัน^^
ถ่ายรูปหมู เอ้ยหมู่ซะหน่อย
ยืนยันว่ามาถูกที่จริงๆครับ
จัดไปปป
มาดูไฮไลท์ของที่นี่กันเลยดีกว่าครับ ตัวสะพานนั่นเองง
สะพานข้ามแม่น้ำแควเป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญยิ่งแห่งหนึ่ง เป็นสะพานที่สำคัญที่สุดของเส้นทางรถไฟสายมรณะ สร้างขึ้นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยกองทัพญี่ปุ่นได้เกณฑ์เชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตร ได้แก่ ทหารอังกฤษ อเมริกัน ออสเตรเลีย ฮอลันดา และนิวซีแลนด์ประมาณ 61,700 คน สมทบด้วยกรรมกรชาวจีน ญวน ชวา มลายู ไทย พม่า (เมียนมาร์) และ อินเดีย อีกจำนวนมาก มาก่อสร้างทางรถไฟสายยุทธศาสตร์ เพื่อเป็นเส้นทางผ่านไปสู่ประเทศพม่า ซึ่งเส้นทางช่วงหนึ่งจะต้องข้ามแม่น้ำแควใหญ่ จึงต้องมีการสร้างสะพานขึ้น การสร้างสะพานและทางรถไฟสายนี้ เต็มไปด้วยความยากลำบาก ความทารุณของสงครามและโรคภัย ตลอดจนการขาดแคลนอาหาร ทำให้เชลยศึกหลายหมื่นคนต้องเสียชีวิตลง
สะพานข้ามแม่น้ำแควใช้เวลาสร้างเพียง 1 เดือน โดยนำเหล็กจากมลายูมาประกอบเป็นชิ้น ๆ ตอนกลางทำเป็นสะพานเหล็ก 11 ช่วง หัวและโครงสะพานเป็นไม้ มีพิธีเปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2486 ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2487 ได้ถูกทิ้งระเบิดหลายครั้งจนสะพานหักท่อนกลาง ภายหลังสงครามสิ้นสุดลง รัฐบาลไทยได้ซ่อมแซมใหม่ด้วยเหล็กรูปเหลี่ยม เมื่อปี พ.ศ. 2489 จนสามารถใช้งานได้ ปัจจุบัน มีการยกย่องให้เป็น สัญลักษณ์แห่งสันติภาพ
สะพานเหล่านี้มีมากมายในเมืองไทยและลาวพม่าแต่ส่วนใหญ่ทำจากไม้ ในไทยมีที่ทำจากเหล็กไม่ถึง 15 แห่ง
ขอบคุณข้อมูลจาก www.wikipedia.org ด้วยครับ
แก๊งเสี่ยวบุกสะพาน
หลังจากเดินเล่นแถวสะพานยันเที่ยง กองทัพต้องเดินด้วยท้องครับ อันที่จิง ทุกเวลาเดินด้วยท้องหมด ฮ่าๆ จึงคิดกันหาอาหารกิน สุดท้ายไปทะเลน้ำจืด หาดทรายวัดท่าล้อเลยครับ ได้ทั้งบรรยากาศทั้งอาหาร ไปกันเลย!
ตัดฉับมาที่หาดทรายวัดท่าล้ออย่างรวดเร็วราวกับยานชาเลนเจอร์บวกกับไทม์แมกชีนของท่านแมวโดราเอม่อน
จอดรถให้เรียบร้อยย มีสมาชิกมีธุระขอตัวกลับก่อน1คนครับ
วันนี้เป็นวันธรรมดาครับ มีนักท่องเที่ยวไม่ถึง5คน ถ้าไม่รวมแก๊งค์มอไซด์เสี่ยวที่มาป่วนในวันนี้ อิอิ จับจองที่กันเลย
ขออภัยครับ ที่ไม่ได้ถ่ายอาหารมา เนื่องจากพออาหารมาถึงปุ๊ป มันคือช่วงเวลาแห่งการแย่งชิงราวกับสายฟ้าพิฆาต เอาเป็นว่ารสชาติอาหารก็OK ไม่ได้อร่อยมากแต่ก็ไม่แย่จนเกินไป ที่สำคัญราคาอาหารที่นี่พอรับได้ครับ ไม่แพงเกินไป
หนังท้องตึง+บรรยากาศสบายๆปนร้อนนิดๆ หนังตาเลยหย่อน ซะเลย
บรรยากาศในวันที่ไม่มีนักท่องเที่ยวคับ
หลังจากทานเสร็จแล้วเราก็พักกันซักแปป จากนั้นก็ออกเดินทางไปวัดถ้ำ
ันครับ รู้สึกบาปหนา ขอเข้าวัดซักหน่อย^^
ตัดฉับมาที่วัดอย่างรวดเร็ว ราวกับฆอร์เก้ ลอเรนโซ่ฟัดกับวาเลนติโน่ รอสซี่ ที่สนามคาตาลุนญ่า
จอดรถด้านล่างครับ
บันได้ทางขึ้นสูงมากครับ แต่เขาก็มีรถกระเช้าให้ขึ้นนะครับ แต่ในฐานะที่พวกผมยังมีแรงกันอยู่ ฮึฮึ เลยเลือกขึ้นรถกระเช้ากันครับ สนุกดี+ไม่เหนื่อย แต่ก็มีบางคนเดินขึ้นไป ก็หอบกันไปคับ ฮ่าๆ
รถกระเช้าพาเราขึ้นด้านบนอย่างรวดเร็วราวกับเครื่องเจ็ตทะยานจากรันเวย์ด้วยความเร็ว165น็อต
ด้านบนครับ อร่ามสวยงามจริงๆนี่แหละประเทศไทย ^^
วิวสวยๆ
ถ่ายรูปหมู เอ้ยหมู่เป็นที่ระทึกซะหน่อย
ระยะทางรวมเฉลี่ยในวันนี้ครับ
นี่เป็นVideoที่ทำไว้ครับ อิอิ
ขอจบการรีวิวเพียงเท่านี้นะครับ อากมีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยมานะที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆชาวพันทิปที่รับชมครับ ขอบคุณครับ^^
[CR] ทริปเด็กม.ปลายกับการเดินทางบน2ล้อ ชมสะพานข้ามแม่น้ำแคว
เริ่มกันเลยดีกว่า เส้นทางที่เราจะไป เราไปทางเส้นเก่าตามคลองไปเรื่อยๆครับ เนื่องจากหนีรถเยอะ+เสพธรรมชาติ ฮ่าๆ
กลุ่มบ้านโป่งนัดเจอกัน 9:30น.ครับ อากาศเย็นๆ
เจอกับสมาชิกจากท่ามะกา
สมาชิกในวันนี้มากัน 9คนครับผม มีทั้งหน้าเก่า และสมาชิกใหม่ ก็ทำความรู้จักกันไป บางคนไม่เคยออกทริปเลย ก็เป็นห่วงอยู่บ้าง แต่หลังจากขี่ไปเรื่อยๆก็มั่นใจขึ้นครับ^^ ช่วงนี้อากาศเย็นสบายครับ ไม่ร้อนเท่าไหร่ ไปแบบไม่เร่งรีบ ความเร็วเดินทางเฉลี่ย60-75KM/h
ถึงจุดหมายแรกของเราคือสะพานข้ามแม่น้ำแคว
เจอที่จอดรถส่วนตัวโดยบังเอิญ ฮ่าๆ
แก๊งเสี่ยวเริ่มสำรวจกัน มีอะไรน่าสนใจบ้าง
รถจักรไอน้ำ ซี56 (C56) การรถไฟฯ สั่งมาใช้การจำนวน 46 คัน ตั้งแต่ หมายเลข 701-746 ซึ่งปัจจุบันเหลือใช้เพียง 2 คัน คือ หมายเลข 713, 715 โดยใช้เชื้อเพลิงเป็นฟืน แบบล้อ 2-6-0 (ล้อนำ 2 ล้อกำลัง 6 ล้อตาม 0) ถุกสร้างขึ้นในประเทศญี่ปุ่น นำเข้ามาใช้การเมื่อ พ.ศ. 2489 (ค.ศ. 1946) เป็นเวลาล่วงเลยมาหลายสิบปีแล้ว แต่ก็ยังสร้างความทรงจำที่ดี ของการคมนาคมขนส่ง ของคนในชาติ ไว้อย่างไม่รู้ลืม อาทิ คนที่ใช้รถไฟ เดินทางเป็นพาหนะประจำ ปัจจุบัน รถจักรไอน้ำ C56 ทั้งสองคัน จะใช้วิ่งแสดง ในงานสัปดาห์สะพานข้ามแม่น้ำแคว จังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งจะจัดงานประมาณปลายเดือนพฤศจิกายน ถึงต้นเดือนธันวาคม ของทุก ๆ ปี
ขอบคุณข้อมูลจาก www.thonburidepot.com ด้วยครับ
ส่วนคันนี้เป็นหมายเลข 719ซึ่งเลิกใช้มานานแล้วครับผม จำความได้ว่าตอนเด็กๆมาเที่ยวที่นี่ก็เห็นคันนี้จอดอยู่ที่เดิมจนปัจจุบัน^^
ถ่ายรูปหมู เอ้ยหมู่ซะหน่อย
ยืนยันว่ามาถูกที่จริงๆครับ
จัดไปปป
มาดูไฮไลท์ของที่นี่กันเลยดีกว่าครับ ตัวสะพานนั่นเองง
สะพานข้ามแม่น้ำแควเป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญยิ่งแห่งหนึ่ง เป็นสะพานที่สำคัญที่สุดของเส้นทางรถไฟสายมรณะ สร้างขึ้นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยกองทัพญี่ปุ่นได้เกณฑ์เชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตร ได้แก่ ทหารอังกฤษ อเมริกัน ออสเตรเลีย ฮอลันดา และนิวซีแลนด์ประมาณ 61,700 คน สมทบด้วยกรรมกรชาวจีน ญวน ชวา มลายู ไทย พม่า (เมียนมาร์) และ อินเดีย อีกจำนวนมาก มาก่อสร้างทางรถไฟสายยุทธศาสตร์ เพื่อเป็นเส้นทางผ่านไปสู่ประเทศพม่า ซึ่งเส้นทางช่วงหนึ่งจะต้องข้ามแม่น้ำแควใหญ่ จึงต้องมีการสร้างสะพานขึ้น การสร้างสะพานและทางรถไฟสายนี้ เต็มไปด้วยความยากลำบาก ความทารุณของสงครามและโรคภัย ตลอดจนการขาดแคลนอาหาร ทำให้เชลยศึกหลายหมื่นคนต้องเสียชีวิตลง
สะพานข้ามแม่น้ำแควใช้เวลาสร้างเพียง 1 เดือน โดยนำเหล็กจากมลายูมาประกอบเป็นชิ้น ๆ ตอนกลางทำเป็นสะพานเหล็ก 11 ช่วง หัวและโครงสะพานเป็นไม้ มีพิธีเปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2486 ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2487 ได้ถูกทิ้งระเบิดหลายครั้งจนสะพานหักท่อนกลาง ภายหลังสงครามสิ้นสุดลง รัฐบาลไทยได้ซ่อมแซมใหม่ด้วยเหล็กรูปเหลี่ยม เมื่อปี พ.ศ. 2489 จนสามารถใช้งานได้ ปัจจุบัน มีการยกย่องให้เป็น สัญลักษณ์แห่งสันติภาพ
สะพานเหล่านี้มีมากมายในเมืองไทยและลาวพม่าแต่ส่วนใหญ่ทำจากไม้ ในไทยมีที่ทำจากเหล็กไม่ถึง 15 แห่ง
ขอบคุณข้อมูลจาก www.wikipedia.org ด้วยครับ
แก๊งเสี่ยวบุกสะพาน
หลังจากเดินเล่นแถวสะพานยันเที่ยง กองทัพต้องเดินด้วยท้องครับ อันที่จิง ทุกเวลาเดินด้วยท้องหมด ฮ่าๆ จึงคิดกันหาอาหารกิน สุดท้ายไปทะเลน้ำจืด หาดทรายวัดท่าล้อเลยครับ ได้ทั้งบรรยากาศทั้งอาหาร ไปกันเลย!
ตัดฉับมาที่หาดทรายวัดท่าล้ออย่างรวดเร็วราวกับยานชาเลนเจอร์บวกกับไทม์แมกชีนของท่านแมวโดราเอม่อน
จอดรถให้เรียบร้อยย มีสมาชิกมีธุระขอตัวกลับก่อน1คนครับ
วันนี้เป็นวันธรรมดาครับ มีนักท่องเที่ยวไม่ถึง5คน ถ้าไม่รวมแก๊งค์มอไซด์เสี่ยวที่มาป่วนในวันนี้ อิอิ จับจองที่กันเลย
ขออภัยครับ ที่ไม่ได้ถ่ายอาหารมา เนื่องจากพออาหารมาถึงปุ๊ป มันคือช่วงเวลาแห่งการแย่งชิงราวกับสายฟ้าพิฆาต เอาเป็นว่ารสชาติอาหารก็OK ไม่ได้อร่อยมากแต่ก็ไม่แย่จนเกินไป ที่สำคัญราคาอาหารที่นี่พอรับได้ครับ ไม่แพงเกินไป
หนังท้องตึง+บรรยากาศสบายๆปนร้อนนิดๆ หนังตาเลยหย่อน ซะเลย
บรรยากาศในวันที่ไม่มีนักท่องเที่ยวคับ
หลังจากทานเสร็จแล้วเราก็พักกันซักแปป จากนั้นก็ออกเดินทางไปวัดถ้ำ
ตัดฉับมาที่วัดอย่างรวดเร็ว ราวกับฆอร์เก้ ลอเรนโซ่ฟัดกับวาเลนติโน่ รอสซี่ ที่สนามคาตาลุนญ่า
จอดรถด้านล่างครับ
บันได้ทางขึ้นสูงมากครับ แต่เขาก็มีรถกระเช้าให้ขึ้นนะครับ แต่ในฐานะที่พวกผมยังมีแรงกันอยู่ ฮึฮึ เลยเลือกขึ้นรถกระเช้ากันครับ สนุกดี+ไม่เหนื่อย แต่ก็มีบางคนเดินขึ้นไป ก็หอบกันไปคับ ฮ่าๆ
รถกระเช้าพาเราขึ้นด้านบนอย่างรวดเร็วราวกับเครื่องเจ็ตทะยานจากรันเวย์ด้วยความเร็ว165น็อต
ด้านบนครับ อร่ามสวยงามจริงๆนี่แหละประเทศไทย ^^
วิวสวยๆ
ถ่ายรูปหมู เอ้ยหมู่เป็นที่ระทึกซะหน่อย
ระยะทางรวมเฉลี่ยในวันนี้ครับ
นี่เป็นVideoที่ทำไว้ครับ อิอิ
ขอจบการรีวิวเพียงเท่านี้นะครับ อากมีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยมานะที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆชาวพันทิปที่รับชมครับ ขอบคุณครับ^^
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น