กุ้งอบวุ้นเส้น เป็นอาหารที่เราทำแล้วจะคิดถึงพ่อมาก ^ ^
ตอนเราเด็กๆ กุ้งอบวุ้นเส้นที่บ้านเราไม่สามารถทำกินได้บ่อยเพราะมันแพง จะได้กินก็เฉพาะเทศกาลเท่านั้น ครั้งแรกที่ได้กินก็เทศกาลปีใหม่จำได้ว่า พ่อบอกว่า เดี๋ยวจะทำอาหารพิเศษให้กินฉลองปีใหม่กัน
ครั้งแรกที่ได้รู้ลิ้มรสของกุ้งอบวุ้นเส้นจากฝีมือของพ่อ เรารู้สึกว่ามันเป็นอาหารที่ เลิศและอร่อยที่สุดในโลก วุ้นเส้นนุ่มๆ กุ้งตัวพอเหมาะ รสชาดกลมกล่อมกินแล้วไม่ต้องไปจิ้มน้ำจิ้มที่ไหนอีกเลย อร่อยสุดๆ (ตอนนี้ก็ยังจำรสชาดนั้นได้เลย)
และด้วยความที่คิดถึงพ่ออย่างสุดหัวใจ วันนี้เราก็เลยทำกุ้งอบวุ้นเส้นเป็นอาหารเย็น ก่อนจะลงมือทำก็คิดว่า อ่ะนะ กุ้งอบวุ้นเส้นง่ายๆไม่ต้องหาสูตรก่อนทำหรอก แต่ๆๆ เราประมาทว่ามันเป็นอาหารง่ายๆ - -"
ตอนจะเอาเข้าอบก็เอ๊ะ ไม่มั่นใจว่าใส่เครื่องปรุงถูกไหม? จะต้องอบกี่นาทีหว่า? เป็นคำถามที่หาคำตอบไม่ได้ จะโทรไปถามแม่ที่เมืองไทยก็ดึกแล้ว จะเปิดเน็ตก็ไม่ทัน เพราะคนกินนั่งรอตาแป๋วๆแล้ว
ก็เลยตัดสินใจเลยตามเลย อ่ะน่ะคนกินเป็นฝรั่ง ไม่รู้จักรสชาดดั้งเดิมของกุ้งอบวุ้นเส้นหรอก แค่สุกก็กินได้แล้ว ^ ^ (คิดง่ายดีเน๊อะ)
แต่พอทำจริง ทำเสร็จ ง่ะทำไม ทำไมมันไม่เหมือนที่พ่อเคยทำให้เรากินหละคะ และที่สำคัญพอเราถามคนกินว่า เป็นไง พอกินได้ไหม? คนกินตอบกลับมาว่า
" ก็โอเคพอกินได้ กินวุ้นเส้นเหมือนกินหนังยางเลย " @ @
ปล.เมื่อกี้ด้วยความอยากรู้ว่า เราทำอะไรผิดพลาดเลยเสิร์ชหาวิธีทำในเน็ตพบว่า กุ้งอบวุ้นเส้นมันต้องเอากุ้งไว้ข้างบนวุ้นเส้นเอาไว้ข้างล่าง แต่ที่เราทำ เราเอากุ้งไว้ข้างล่างวุ้นเส้นไว้ข้างบน มิน่า !! วุ้นเส้นอิชั้นเลยกลายร่างเป็นหนังยาง * *
และที่อิชั้นเอากุ้งไว้ข้างล่างก็เพราะเข้าใจไปว่าคำว่า กุ้งอบวุ้นเส้นมันก็ต้องอยู่ใต้ให้วุ้นเส้นมันอบซิ แหมมม.. อายจัง
ซากกุ้งอบวุ้นเส้นที่เหลือค่ะ อาจจะดูอนาจไปนิดหนึ่งนะคะ >*<
ใครมีเมนูอะไรที่ทำแล้วคิดถึงพ่อแม่ก็มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ
อาหารอะไรที่คุณทำแล้วคิดถึงคุณพ่อคุณแม่ของคุณ
ตอนเราเด็กๆ กุ้งอบวุ้นเส้นที่บ้านเราไม่สามารถทำกินได้บ่อยเพราะมันแพง จะได้กินก็เฉพาะเทศกาลเท่านั้น ครั้งแรกที่ได้กินก็เทศกาลปีใหม่จำได้ว่า พ่อบอกว่า เดี๋ยวจะทำอาหารพิเศษให้กินฉลองปีใหม่กัน
ครั้งแรกที่ได้รู้ลิ้มรสของกุ้งอบวุ้นเส้นจากฝีมือของพ่อ เรารู้สึกว่ามันเป็นอาหารที่ เลิศและอร่อยที่สุดในโลก วุ้นเส้นนุ่มๆ กุ้งตัวพอเหมาะ รสชาดกลมกล่อมกินแล้วไม่ต้องไปจิ้มน้ำจิ้มที่ไหนอีกเลย อร่อยสุดๆ (ตอนนี้ก็ยังจำรสชาดนั้นได้เลย)
และด้วยความที่คิดถึงพ่ออย่างสุดหัวใจ วันนี้เราก็เลยทำกุ้งอบวุ้นเส้นเป็นอาหารเย็น ก่อนจะลงมือทำก็คิดว่า อ่ะนะ กุ้งอบวุ้นเส้นง่ายๆไม่ต้องหาสูตรก่อนทำหรอก แต่ๆๆ เราประมาทว่ามันเป็นอาหารง่ายๆ - -"
ตอนจะเอาเข้าอบก็เอ๊ะ ไม่มั่นใจว่าใส่เครื่องปรุงถูกไหม? จะต้องอบกี่นาทีหว่า? เป็นคำถามที่หาคำตอบไม่ได้ จะโทรไปถามแม่ที่เมืองไทยก็ดึกแล้ว จะเปิดเน็ตก็ไม่ทัน เพราะคนกินนั่งรอตาแป๋วๆแล้ว
ก็เลยตัดสินใจเลยตามเลย อ่ะน่ะคนกินเป็นฝรั่ง ไม่รู้จักรสชาดดั้งเดิมของกุ้งอบวุ้นเส้นหรอก แค่สุกก็กินได้แล้ว ^ ^ (คิดง่ายดีเน๊อะ)
แต่พอทำจริง ทำเสร็จ ง่ะทำไม ทำไมมันไม่เหมือนที่พ่อเคยทำให้เรากินหละคะ และที่สำคัญพอเราถามคนกินว่า เป็นไง พอกินได้ไหม? คนกินตอบกลับมาว่า
" ก็โอเคพอกินได้ กินวุ้นเส้นเหมือนกินหนังยางเลย " @ @
ปล.เมื่อกี้ด้วยความอยากรู้ว่า เราทำอะไรผิดพลาดเลยเสิร์ชหาวิธีทำในเน็ตพบว่า กุ้งอบวุ้นเส้นมันต้องเอากุ้งไว้ข้างบนวุ้นเส้นเอาไว้ข้างล่าง แต่ที่เราทำ เราเอากุ้งไว้ข้างล่างวุ้นเส้นไว้ข้างบน มิน่า !! วุ้นเส้นอิชั้นเลยกลายร่างเป็นหนังยาง * *
และที่อิชั้นเอากุ้งไว้ข้างล่างก็เพราะเข้าใจไปว่าคำว่า กุ้งอบวุ้นเส้นมันก็ต้องอยู่ใต้ให้วุ้นเส้นมันอบซิ แหมมม.. อายจัง
ซากกุ้งอบวุ้นเส้นที่เหลือค่ะ อาจจะดูอนาจไปนิดหนึ่งนะคะ >*<
ใครมีเมนูอะไรที่ทำแล้วคิดถึงพ่อแม่ก็มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ