สวัสดีอีกครั้งครับ

วันนี้ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เปิดหน้าต่างมีสายลมหนาวพัดมาปะทะใบหน้า ดีใจที่ได้สัมผัสอากาศเย็นที่รอคอยหวังว่าจะอยู่ด้วยกันไปนานๆ ไม่รู้เป็นอะไรทุกๆครั้งที่ได้สัมผัสอากาศหนาว ความรู้สึกดีอย่างน่าประหลาด อีกทั้งความรู้สึกเดิมๆก็กลับเข้ามาในห้วงคำนึง เป็นความคิดที่อยากจะละทิ้งการงานไปข้างหลังแล้วเดินทางไปที่ไหนสักแห่งที่ไม่มีเพียงแต่ลมหนาว หากแต่มีธรรมชาติอันงดงามให้นั่งมองทั้งวันโดยไม่รู้สึกเบื่อหน่าย

ด้วยเหตุนี้ผมจึงพาดวงใจกับความรู้สึกเดิมกลับไปเยือนปากช่องและลำตะคอง  กับความรุ้สึกดีไม่มีเสื่อมคลาย สายลมหนาวที่เริ่มพัดโบกโบย และมนต์เสน่ห์แห่งลำตะคองคือสิ่งดึงดูดให้การกลับมาเยือนเกิดขึ้นอีกครา

ขอใช้โอกาสในช่วงที่กำลังย่างเข้าสู่ศักราชใหม่นำภาพที่มีอยู่เพียงไม่กี่ใบมาฝากไว้เพื่อจะได้ไม่ลืมกัน...