เหนื่อยและท้อกับการแพ้ท้องมากค่ะ

เราท้องสองค่ะ เริ่มแพ้ตอน 6 สัปดาห์ เบื่ออาหารมาก ไม่อยากกินอะไร ที่ฝืนกินเข้าไปก็อาเจียนออกมาหมด น้ำเปล่าก็ได้แค่จิบๆ  กินน้ำทีเดียวเยอะๆก็อาเจียน เป็นโรคกระเพาะ กรดหลั่งเยอะมาก กินอีโนก็อาเจียนค่ะ อาศัยยาลดกรดสำหรับคนท้องแต่เภสัชบอกว่ายามันอ่อนต้องใช้เวลานานกว่าจะหาย เพราะยาดีๆ กินไม่ได้ ก่อนนอนต้องกินยาลดกรดไม่งั้นก็ต้องตื่นมาอาเจียนตอนตีสามทุกคืนเพื่อเอาน้ำย่อยออก เราอยากหลับยาวบ้าง เลยต้องกินยาลดกรดค่ะ  เวลาอาเจียนแต่ล่ะทีกระเพาะบีบตัว ท้องแข็งไปหมด พออาเจียนเสร็จก็หมดแรงค่ะ เพลียมาก อาเจียนวันนึงประมาณห้าครั้งค่ะ บางวันก็หกครั้ง  ทรมานมากค่ะ ปกติเราต้องเลี้ยงลูกคนโต 1 ขวบ 8 เดือน และทำงานบ้าน ทำกับข้าวเป็นบางวัน  แต่ตั้งแต่แพ้ท้องเราทำอะไรไม่ไหวเลยค่ะ เราปวดกระเพาะตลอดทั้งวันไม่ว่าหิว อิ่ม ยกเว้นตอนหลับไม่รู้สึกค่ะ  กว่าจะหลับก็สวดมนต์ ท่องอิติปิโสไปเรื่อยๆ จนหลับ เราสงสารลูกคนโตค่ะ เมื่อก่อนเค้าอยู่กะเรา 24 ชม ตอนนี้ให้แฟน แล้วก็พ่อ แม่ น้าๆ เราช่วยกันเลี้ยงค่ะ ปกติเราสอนท่อง ก ไก่ A B C สอนพูด แต่ตอนนี้ไม่มีใครสอนเลย เน้นให้เล่นซะมากกว่า ตอนนี้เราท้องได้ 9 สัปดาห์ สามสัปดาห์ที่ผ่านมาเราอยู่แต่บนเตียงเหมือนคนป่วยค่ะ ตอนท้องแรกก็แพ้ตั้งแต่ 6-20 สัปดาห์ค่ะ แต่ไม่ทรมานเท่านี้ ท้องนี้ทำเอาเราอยากตายเลยค่ะ ทรมานที่สุดในชีวิตค่ะ เหม็นทุกอย่างแม้กระทั่งกลิ่นต้นไม้ ใบหญ้า  เราเบื่อชีวิตตอนนี้มากค่ะ ทำไมคนรอบข้างเรา เพื่อนๆเรา ตอนท้องกินกันกระจาย แต่งตัวสวยๆ  แต่เราผมมันมาก เป็นรังแคอีก กลิ่นแชมพูก็เหม็น กินอะไรก็อาเจียนตลอดๆ กินน้ำตาทุกวัน แต่พอมาคิดถึงคนที่อยากมีลูกแต่มีไม่ได้ ก็มีกำลังใจขึ้นมานิดนึงค่ะ  เรากลัวว่าความทรมานในครั้งนี้จะทำให้เรารักลูกไม่เท่ากันค่ะ  เรารักลูกคนโตมากค่ะทั้งๆที่เรามีเค้าโดยไม่ได้วางแผน เพราะตั้งใจว่าแต่งงานสักสองปีค่อยมีลูก แต่แต่งได้ปีนิดๆก็ท้องค่ะ  เราไม่ได้เตรียมตัวเลย แต่ท้องสองเราเตรียมตัวดีค่ะกินอาหารเสริมล่วงหน้าแล้วก็วางแผนว่าจะมี ห้าเดือนก็ได้มาค่ะ แต่นึกไม่ถึงว่าการรอคอยของเราจะมาพร้อมกับความทรมานถึงเพียงนี้ ที่เรามีคนที่สองเพราะเราไม่อยากให้ลูกตัวคนเดียวค่ะ นึกถึงวันที่พ่อแม่ไม่อยู่ สงสารลูกค่ะ  เราทำเพื่อคนโตค่ะ เราลำเอียงมั้ยคะ เรารักลูกไม่เท่ากันรึเปล่า เราไม่อยากเป็นแม่แบบนั้นเลยค่ะ

ระบายยาวไปหน่อย ขอบคุณนะคะที่กรุณารับฟัง ขอบคุณมากจริงๆค่ะ