*** ค่าของคน *** (กลอน จากวังแดง)

000 ค่าของคน 000
* อยากจะบอก ออกไป พวกไร้ศักดิ์
พูดกันนัก เสียงใหญ่ กว่าใครเขา
จึงกำหนด กฎเขต ประเทศเรา
เสียงพวกเจ้า กับเรานี้ มีต่างกัน
* อยากบอกท่าน หันมอง แล้วตรองคิด
อย่าให้สิทธิ์ เราหนึ่งเสียง เป็นเพียงฝัน
เพราะเรียนน้อย จึงด้อยค่า มากกว่ากัน
เรียนมากนั้น ถึงบริสุทธิ์ ยุติธรรม
* หากท่านไป อยู่เขา ลำเนาห้วย
ใครที่ช่วย บุกป่า ฝ่าพงหนาม
หากท่านไป อยู่ไร่นา สารคาม
ทั้งข้าวน้ำ นำให้ นั่นใครเอย
* หากท่านไป อยู่ทะเล ตังเก ล่อง
ท่านจะร้อง หาใคร ใคร่เฉลย
หากท่านไป อยู่เกาะ คงเหมาะเลย
ท่านจะรู้ ว่าใครเอย เคยสำคัญ
* เพียงเพราะท่าน นั้นใหญ่ ในกรุงเทพ
เอาแต่เสพ แต่สนุก อยู่สุขสันต์
จึงคิดว่า ค่าคนเรา ไม่เท่ากัน
บ้านนอกนั้น มีแต่เขลา เบาปัญญา
* หากท่านคิด แบบนี้ ก็มีสิทธิ์
ใช้ชีวิต ติดอำนาจ วาสนา
เห็นคนอื่น พวกรู้น้อย ด้อยราคา
ก็อย่ามา อย่าออก จากนอกกรุง
* หากท่านตาย แล้วฟืน คืนกลับได้
เสียงจะใหญ่ แค่ไหน เราไม่ยุ่ง
หากไม่ฟื้น คืนกลับ ต้องปรับปรุง
อย่าอยู่สูง กว่าเขา เราเท่ากัน
          *** วังแดง 13:50 / 14-12-56 ***