หากย้อนกลับไปดูประวัติศาสตร์การก่อกบฏของแต่ละภูมิภาค   ต้องยอมรับว่าผืนแผ่นดินไทยในเชิงรัฐศาสตร์(การเมือง)ยังถูกรวมกันไม่สนิท   ปัญหาชายแดนที่ภาคใต้คือตัวอย่าง   ประเทศไทยกว่าจะเป็น “ขวานทอง” รัฐและแว่นแคว้นที่เป็นอิสระหรือจากอาณาจักรอื่นถูกผนวกช่วงต้นและช่วงกลางยุครัตนโกสินทร์นี่เอง....อย่างรัฐปัตตานีที่พยายามเรียกร้องอิสระคืนอยู่ทุกวันนี้    หรือ “กบฏเงี้ยว” (สมัยร.๕) ในเมืองแพร่ที่ลุกลามถึงเมืองน่านที่อดีตเคยเป็นแว่นแคว้นอิสระ หรือแม้แต่ “กบฏผีบุญ” ที่อย่างน้อยๆ เกิดขึ้นสามครั้งในภาคอีสานและครั้งสุดท้ายเกือบจะสำเร็จเมื่อยกไพร่พลทั่วอีสานรุกมาถึงโคราช(ซึ่งตอนนั้นเรียกได้ว่าไทยหวุดหวิดจะต้องเสียดินแดนคืนให้เขมรและลาว  ด้วยเพราะมีเงาฝรั่งเศสหนุนหลังกฏบผีบุญอยู่)   


ทั้งกบฏผีบุญ  กบฏเงี้ยวนั้น  หนึ่งในสาเหตุหลักก็มาจากการที่ถูกกลุ่มคนจากส่วนกลางดูถูกเหยียดหยาม   มีบันทึกไว้ในจดหมายจาก “คนชั้นสูง” ถึง “คนชั้นสูง” ด้วยกันว่า  “อย่าไปไว้ใจลาวพวกนี้  มันเปรี้ยวนัก”  อย่างที่บอกไว้...ที่ภาคอีสานอย่างน้อยๆ ก็มีการรวมตัวกันเป็นกบฏเรียกความความเป็นไทยอิสระจากกรุงเทพฯ ถึงสามครั้ง....ส่วนภาคใต้นั้นไม่ต้องพูดถึงเพราะยังมีการพยายามอยู่ทุกวันนี้  ภาคเหนือก็กบฏเงี้ยว.....


ตอนนี้ พฤติกรรม  ถ้อยคำ  และการแสดงออกของกลุ่มคนบางกลุ่มที่เรียกตัวเองว่าคนดี ผู้ดี  ผู้มีการศึกษา หรืออะไรอีกร้อยแปดที่ใช้เรียกตัวเองเพื่อสร้างความรู้สึกที่แบ่งแยกชาติพันธุ์  ชาติกำเนิด  และถิ่นกำเนิดของคนไทยด้วยกันเองกำลังจะสกิด “บาดแผล” ในอดีตที่กำลังจะแห้งให้เจ็บปวดกันมาอีกครั้ง    ไม่อยากจะนึกว่า....ถ้าเกิดเหตุการณ์คล้ายๆ กบฏผีบุญ  กบฏเงี้ยวก่อตัวขึ้นที่ภาคอีสานและภาคเหนืออีก   อะไรจะเกิดขึ้น???   สมัยก่อน...นั้นเป็นระบอบสมบูรณ์ฯ  ที่สามารถตัดหัวใครต่อใครได้การปราบกบฏจึงสำเร็จ   แต่สมัยนี้คงไม่ง่าย.......ภาวนาว่าอย่าให้เกิดเลย   เพราะแค่เหตุการณ์ชายแดนภาคใต้ของประเทศไทยก็เสียเลือดเสียเนื้อมามากพอแล้ว........หยุดเสียทีเถอะ  พวกผู้ดีทั้งหลาย  พวกผู้มีการศึกษาทั้งหลาย  และคนกรุงเทพฯ(ส่วนหนึ่ง)  หยุดดูถูกเหยียดหยามคนไทยด้วยกันเสียที   ถ้าหากพวกเขารู้สึกว่ามันมากเกินไปแล้ว.....แล้วมีการลุกฮือขึ้นมาเหมือนเมื่อร้อยปีก่อน    คราวนี้....”ขวานทอง” คงจะไม่ร้อนระอุเฉพาะด้ามแน่ๆ.........