สวัสดีค่ะ
มีอมยิ้มก็นาน แต่ไม่ค่อยจะได้ตั้งกระทู้เท่าไร แต่พอดีเมื่อวานได้เจอเรื่องดีๆมาก็เลยอยากจะแชร์ให้เพื่อนๆสมาชิกได้รับทราบกันค่ะ
พอดีเมื่อวาน (11/12/13) ตอนเย็นเราได้ไปกินข้าวเย็นกับแฟนที่ร้าน Utaandon ที่ชั้น 6 อิเซตันมาค่ะ
ระหว่างกินข้าวก็ตามปกติ เราก็จะหยิบมือถือขึ้นมาเล่นรอเวลาอาหารมาเสิร์ฟค่ะ
พออาหารมาเสิร์ฟปั๊บ เราก็แบบวางมือถือไว้บนโต๊ะแล้วก็กินข้าวตามปกติค่ะ
พอกินเสร็จก็เรียกพนักงานมาเก็บเงิน เคลียร์เงินกับแฟน ให้ทิปเสร็จก็เดินออกมาจากร้าน
หลังจากนั้นก็เดินเข้าคิโนะ ไปซุปเปอร์มาร์เก็ตชั้น 5 แล้วก็ลงลิฟต์ไปลานจอดรถ B2
ระหว่างนั้นไม่ได้หยิบมือถือออกมาเลยค่ะ จนขึ้นรถแฟนกลับถึงบ้านก็ไม่ได้สนใจมือถือเลยแม้แต่น้อย
กลับเข้ามาในบ้าน นั่งคุยกับแม่เพลิน จนเวลาล่วงเข้าสามทุ่มครึ่ง ก็จะหยิบมือถือโทรหาแฟนค่ะ
ปรากฏว่า...
ในกระเป๋าไม่มีมือถือ!
เราทั้งคุ้ยกระเป๋า เทกระเป๋า ก็ไม่เจอไอ้มือถือที่ว่าเลยค่ะ
แต่ตอนนั้นยังใจเย็นค่ะ นึกว่าลืมทิ้งไว้บนรถแฟน เลยเอาโทรศัพท์บ้านโทรเข้ามือถือตัวเอง
ตอนนั้นระหว่างรอสาย ก็ยังคุยกับแม่เลยว่า เนี่ย...แฟนขับรถอยู่ต้องตกใจแน่ๆ
ทันใดนั้นก็มีคนรับสายค่ะ แต่...เป็นเสียงผู้หญิง!
เราคิดในใจเลย 'เรือหายแล้ว! เราไปลืมมือถือไว้ที่ไหน'
ข้างล่างเป็นบทสนทนาของเรากับผู้หญิงคนนั้นค่ะ
ญ : ฮัลโหลค่ะ
เรา : เอ่อ...คือลืมมือถือไว้ใช่มั้ยคะ (คือเรามาย้อนคิดทีหลังว่าทำไมเราถึงหลุดคำถามนี้ไปหว่า จริงๆเราต้องเป็นฝ่ายถูกถามมั้ย 555)
ญ : ค่ะ คุณลูกค้าลืมไว้ที่ร้านนะคะ
เรา : Utaandon หรือเปล่าคะ (ถามเพื่อความชัวร์ว่าไม่ได้ลืมไว้ที่อื่นจริงๆ)
ณ : ใช่ค่ะ
เรา : งั้นพรุ่งนี้เข้าไปเอาได้มั้ยคะ (ตอนที่โทรไปคือสามทุ่มครึ่งแล้ว)
ญ : ได้ค่ะ ร้านเปิด 11 โมงนะคะ
เรา : ขอบคุณค่ะ
หลังจากวางสาย เราบอกแม่กับพี่สาวค่ะ สองคนก็ดุเรานิดหน่อยว่าสะเพร่า (แหะๆ)
แล้วพอโทรไปบอกแฟน เค้าก็ตกใจนิดหน่อย แต่เราก็บอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เราลางานเช้า เข้าไปเอาที่ร้านเอง
ระหว่างนั้น ก็เปิด www.google.com/android/devicemanager เพื่อดูพิกัดของมือถือเราอ่ะค่ะ
ก็ขึ้นว่าอยู่ตรงแถว CTW แหละค่ะ เราเองก็สบายใจละว่า เออ พนักงานเค้าคงทิ้งไว้ที่ร้านแหละ
(คือไม่เคยคิดว่าจะได้ใช้ feature นี้ของ android มาก่อนเลย แอบดีใจที่ได้ใช้ แต่คราวหน้าก็ไม่ขอใช้ดีกว่า 555)
เช้าวันนี้ (12/12/13) เราก็เลยแวะไปอิเซตันค่ะ แต่ก่อนเข้าไปก็ซื้อขนมติดไว้เป็นของขอบคุณด้วย
พอไปถึงร้านก็บอกว่ามาเอามือถือ ผู้หญิงคนนึงเหมือนจะเป็นผู้จัดการร้านก็เดินไปหยิบออกมาให้ค่ะ
เราก็ขอบคุณพร้อมทั้งเอาขนมให้ แต่เธอบอกว่าจะไม่รับ เราก็แบบเราอยากให้ สุดท้ายก็รับไปค่ะ
แล้วเราก็ถามว่าพนักงานที่เก็บได้คือคนไหน ผู้จัดการก็ไปพามาค่ะ ชื่อคุณปิยะนุช
เราก็เลยบอกว่าขอถ่ายรูปแล้วจะมาตั้งกระทู้ชมเชยที่พนักงานเป็นคนดี น่ารัก อาหารก็อร่อยด้วยค่ะ
รูปนี้คือคุณปิยะนุชค่ะ ขออนุญาตเจ้าตัวแล้ว เธอน่ารักมากเลยค่ะ ><
ที่มาแชร์เพราะว่าปกติเราเป็นคนที่ระวังตัวตลอดเวลา จะไม่เคยลืมมือถือหรือกระเป๋าเงิน ของมีค่าเลยสักครั้งค่ะ
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ลืมมือถือไว้ที่ร้านอาหาร แต่ก็โชคดีที่เจอคนดีๆที่เก็บไว้ให้ เราเลยประทับใจมากค่ะ
แต่คราวหน้าเราก็คงจะไม่ลืมทิ้งไว้อีกแล้วล่ะค่ะ แบบนั้นน่าจะดีกว่า
ถ้าอย่างไรก็อยากให้ไปอุดหนุนร้านนี้เยอะๆนะคะ ใครที่ชอบอุด้ง โซบะ ร้านนี้อร่อยมากเลยด้วย
ราคาก็ไม่ได้แพงเวอร์มากมายอะไร เมื่อเทียบกับปริมาณ เมนูแนะนำก็ Utaandon ชื่อเดียวกับชื่อร้านค่ะ
*แท็ก มาบุญครอง เพราะเกี่ยวกับมือถือ
**แท็ก ก้นครัว เพราะเกียวกับร้านอาหารค่ะ
***แก้ไขรูปภาพใหม่ค่ะ
แบ่งปันความรู้สึกดีๆกับร้าน Utaandon ชั้น 6 อิเซตัน
มีอมยิ้มก็นาน แต่ไม่ค่อยจะได้ตั้งกระทู้เท่าไร แต่พอดีเมื่อวานได้เจอเรื่องดีๆมาก็เลยอยากจะแชร์ให้เพื่อนๆสมาชิกได้รับทราบกันค่ะ
พอดีเมื่อวาน (11/12/13) ตอนเย็นเราได้ไปกินข้าวเย็นกับแฟนที่ร้าน Utaandon ที่ชั้น 6 อิเซตันมาค่ะ
ระหว่างกินข้าวก็ตามปกติ เราก็จะหยิบมือถือขึ้นมาเล่นรอเวลาอาหารมาเสิร์ฟค่ะ
พออาหารมาเสิร์ฟปั๊บ เราก็แบบวางมือถือไว้บนโต๊ะแล้วก็กินข้าวตามปกติค่ะ
พอกินเสร็จก็เรียกพนักงานมาเก็บเงิน เคลียร์เงินกับแฟน ให้ทิปเสร็จก็เดินออกมาจากร้าน
หลังจากนั้นก็เดินเข้าคิโนะ ไปซุปเปอร์มาร์เก็ตชั้น 5 แล้วก็ลงลิฟต์ไปลานจอดรถ B2
ระหว่างนั้นไม่ได้หยิบมือถือออกมาเลยค่ะ จนขึ้นรถแฟนกลับถึงบ้านก็ไม่ได้สนใจมือถือเลยแม้แต่น้อย
กลับเข้ามาในบ้าน นั่งคุยกับแม่เพลิน จนเวลาล่วงเข้าสามทุ่มครึ่ง ก็จะหยิบมือถือโทรหาแฟนค่ะ
ปรากฏว่า...
ในกระเป๋าไม่มีมือถือ!
เราทั้งคุ้ยกระเป๋า เทกระเป๋า ก็ไม่เจอไอ้มือถือที่ว่าเลยค่ะ
แต่ตอนนั้นยังใจเย็นค่ะ นึกว่าลืมทิ้งไว้บนรถแฟน เลยเอาโทรศัพท์บ้านโทรเข้ามือถือตัวเอง
ตอนนั้นระหว่างรอสาย ก็ยังคุยกับแม่เลยว่า เนี่ย...แฟนขับรถอยู่ต้องตกใจแน่ๆ
ทันใดนั้นก็มีคนรับสายค่ะ แต่...เป็นเสียงผู้หญิง!
เราคิดในใจเลย 'เรือหายแล้ว! เราไปลืมมือถือไว้ที่ไหน'
ข้างล่างเป็นบทสนทนาของเรากับผู้หญิงคนนั้นค่ะ
ญ : ฮัลโหลค่ะ
เรา : เอ่อ...คือลืมมือถือไว้ใช่มั้ยคะ (คือเรามาย้อนคิดทีหลังว่าทำไมเราถึงหลุดคำถามนี้ไปหว่า จริงๆเราต้องเป็นฝ่ายถูกถามมั้ย 555)
ญ : ค่ะ คุณลูกค้าลืมไว้ที่ร้านนะคะ
เรา : Utaandon หรือเปล่าคะ (ถามเพื่อความชัวร์ว่าไม่ได้ลืมไว้ที่อื่นจริงๆ)
ณ : ใช่ค่ะ
เรา : งั้นพรุ่งนี้เข้าไปเอาได้มั้ยคะ (ตอนที่โทรไปคือสามทุ่มครึ่งแล้ว)
ญ : ได้ค่ะ ร้านเปิด 11 โมงนะคะ
เรา : ขอบคุณค่ะ
หลังจากวางสาย เราบอกแม่กับพี่สาวค่ะ สองคนก็ดุเรานิดหน่อยว่าสะเพร่า (แหะๆ)
แล้วพอโทรไปบอกแฟน เค้าก็ตกใจนิดหน่อย แต่เราก็บอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เราลางานเช้า เข้าไปเอาที่ร้านเอง
ระหว่างนั้น ก็เปิด www.google.com/android/devicemanager เพื่อดูพิกัดของมือถือเราอ่ะค่ะ
ก็ขึ้นว่าอยู่ตรงแถว CTW แหละค่ะ เราเองก็สบายใจละว่า เออ พนักงานเค้าคงทิ้งไว้ที่ร้านแหละ
(คือไม่เคยคิดว่าจะได้ใช้ feature นี้ของ android มาก่อนเลย แอบดีใจที่ได้ใช้ แต่คราวหน้าก็ไม่ขอใช้ดีกว่า 555)
เช้าวันนี้ (12/12/13) เราก็เลยแวะไปอิเซตันค่ะ แต่ก่อนเข้าไปก็ซื้อขนมติดไว้เป็นของขอบคุณด้วย
พอไปถึงร้านก็บอกว่ามาเอามือถือ ผู้หญิงคนนึงเหมือนจะเป็นผู้จัดการร้านก็เดินไปหยิบออกมาให้ค่ะ
เราก็ขอบคุณพร้อมทั้งเอาขนมให้ แต่เธอบอกว่าจะไม่รับ เราก็แบบเราอยากให้ สุดท้ายก็รับไปค่ะ
แล้วเราก็ถามว่าพนักงานที่เก็บได้คือคนไหน ผู้จัดการก็ไปพามาค่ะ ชื่อคุณปิยะนุช
เราก็เลยบอกว่าขอถ่ายรูปแล้วจะมาตั้งกระทู้ชมเชยที่พนักงานเป็นคนดี น่ารัก อาหารก็อร่อยด้วยค่ะ
รูปนี้คือคุณปิยะนุชค่ะ ขออนุญาตเจ้าตัวแล้ว เธอน่ารักมากเลยค่ะ ><
ที่มาแชร์เพราะว่าปกติเราเป็นคนที่ระวังตัวตลอดเวลา จะไม่เคยลืมมือถือหรือกระเป๋าเงิน ของมีค่าเลยสักครั้งค่ะ
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ลืมมือถือไว้ที่ร้านอาหาร แต่ก็โชคดีที่เจอคนดีๆที่เก็บไว้ให้ เราเลยประทับใจมากค่ะ
แต่คราวหน้าเราก็คงจะไม่ลืมทิ้งไว้อีกแล้วล่ะค่ะ แบบนั้นน่าจะดีกว่า
ถ้าอย่างไรก็อยากให้ไปอุดหนุนร้านนี้เยอะๆนะคะ ใครที่ชอบอุด้ง โซบะ ร้านนี้อร่อยมากเลยด้วย
ราคาก็ไม่ได้แพงเวอร์มากมายอะไร เมื่อเทียบกับปริมาณ เมนูแนะนำก็ Utaandon ชื่อเดียวกับชื่อร้านค่ะ
*แท็ก มาบุญครอง เพราะเกี่ยวกับมือถือ
**แท็ก ก้นครัว เพราะเกียวกับร้านอาหารค่ะ
***แก้ไขรูปภาพใหม่ค่ะ