ควรพอหรือรอต่อไป ?? นั่งคิดอยู่ทุกๆวัน เครียดมาก TT

เรื่องมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนคนนึงเป็นเพื่อนสนิท ซึ่งตอนแรกกว่าจะมาสนิทกัน แรกๆก็ไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ รู้สึกไม่ถูกชะตา คนอะไรปากปีจอมากค่ะ มันชอบขัดทุกอย่างที่เราพูด จนหลังๆแบบเออไม่พูดก็ได้วะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรสุดท้ายเราก็มาสนิทกัน ถึงเราจะเถียงกันทุกวัน แต่เวลามีอะไรเราก็คุยกันได้ตลอดเราอกหัก หรือมันอกหัก ก็มานั่งผลัดกันปลอบไปมา เป็นเพื่อนที่ดีมากสำหรับเราคนนึง ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรารู้ว่ามันห่วงเรามาก ใครทำเราร้องไห้เสียใจ ก็มีมันนี่แหล่ะค่ะที่คอยปลอบจนรู้สึกดีขึ้นทุกครั้ง ทุกครั้งไม่ว่าเราจะมีเรื่องอะไรคนแรกที่เราคิดถึงก็มันอีกนั่นแหล่ะค่ะ ที่อยากให้มาปลอบมานั่งฟัง เป็นแบบนี้เสมอเรื่อยๆมาตลอดระยะเวลาที่คบกันเป็นเพื่อน เราพูดเลยว่ามันเป็นเพื่อนคนนึงที่เรารักมากกกก มีอยู่วันนั้นเป็นวันที่เราทะเลาะกับแฟนที่คบกันมาหลายปี ซึ่งปัจจุบันเลิกกันเรียบร้อยแล้ว ตอนนั้นเราเสียใจมาก รู้สึกเหมือนไม่เหลือใคร แต่มันก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นไม่ใช่เพราะด้วยคำพูดอะไร แต่เป็นการกระทำค่ะ มันนั่งเงียบๆอยู่ข้างๆเรา ตอนนั้นแค่รับรู้ว่ายังมีมันอยู่ข้างๆ ไม่ต้องพูดอะไร เราก็รู้สึกดีแล้ว แล้วมันก็เป็นเพื่อนที่ดีสำหรับเราตลอดมา

จนกระทั่งวันนึง .. ก็มาถึง จุดเปลี่ยนความสัมพันธ์ของเรา

มันเลิกกับแฟนค่ะ เลิกมาซักพัก ช่วงนั้นเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ค่ะ พอดีมีเรื่องให้ต้องห่างๆกันนิดหน่อย เลยไม่ค่อยรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างมันกับแฟนค่ะ รู้แค่ว่าเลิกกัน จากเพื่อนรอบๆข้างนี่แหล่ะค่ะ เราเห็นมันซึมไปเลยนะค้ะ ตอนนั้นด้วยความที่ก็สนิทกันนะ ก็ได้แต่เป้นห่วงอยู่ห่างๆเราก็ไม่รู้ว่ามันจะอยากให้เราเข้าไปยุ่งมั้ย เข้าไปจะกลายเป็นจุ้นไปป่าวๆ เราเลยเลือกที่จะไม่ถามค่ะ ได้แต่อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ 5555 ตั้งแต่มันเลิกกับแฟนนะค้ะ มีวันนึง อยู่ๆเราก็มานั่งคุยกันเปิดใจถึงเรื่องที่ผ่านมาที่เราเคยห่างกันไปช่วงนึง เพราะความเป็นห่วงของมัน เพราะความที่เราสองคนแคร์กันมากไป เลยทำให้เราไม่เข้าใจกันไปช่วงนึง แต่พอมานั่งคุยกันก็เข้าใจกันมากขึ้น แล้วก็รู้สึกขึ้นมา ว่าเราอยากดูแลกันและกัน และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราก้าวข้ามความเป็นเพื่อนมา เราคุยกันมาช่วงนึง ตอนนั้นอะไรๆก็ดีค่า โลกเป็นสีชมพูเลย มีความสุขทุกวันที่เจอกัน รู้สึกดีทุกครั้งที่ใกล้กัน จนวันนึงเราแอบเห็นไลน์ที่มันคุยกับแฟนเก่าค่ะ ตอนนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรนะค้ะ คนเคยรักจะคุยกันก็ไม่แปลกอะไร ทุกอย่างอยู่บนความเชื่อใจค่ะ แต่เพราะคำๆนี้ก็ทำเราเจ็บจนได้ เพราะสุดท้ายเขาก็กลับไปหาแฟนเก่าค่ะ อาจจะดูใจง่ายไปมั้ย ถ้าจะบอกว่าเรารักมันไปแล้ว รักที่ไม่ใช่แค่แบบเพื่อน ซึ่งตอนนั้นบอกเลยว่าเสียใจมาก เพราะทุกอย่างกำลังไปได้ดี เราเจอเขายืนคุยกัน ตอนนั้นแทบไม่ไหวเลยค่ะ ร้องไห้หนักมาก เพื่อนๆรอบข้างทุกคนต้องมาดึงไปกอดไว้ เราถึงจะค่อยหยุดร้อง แต่พอกลับมาอยู่คนเดียวก็ร้องอีกค่ะ แล้วเราก็มาเคลียกัน สรุปว่ามันขอให้เรารอค่ะ รอมันจบกับแฟนเก่า มันเองก็ยอมรับว่ายังรักแฟนเก่าค่ะ ด้วยความที่เรารัก เราก็รอ แต่ใจเราตอนนั้นคิดไปต่างๆนาๆแล้วค่ะ ที่บอกว่ารักเรา สุดท้ายแล้วเห็นเราเป็นแค่ตัวคั่นเวลารึป่าว แต่ในเมื่อเรารักไปแล้ว ถึงจะดูโง่ก็ยอมค่ะ ยอมรอ เราก็คุยกันเหมือนเดิมนะค้ะ แต่มันเองก็ยังคุยกับแฟนเก่าด้วยเหมือนกัน ตอนนั้นจะบอกว่าทุกข์ก็ไม่ใช่ สุขก็ไม่เชิง เพราะลึกๆแล้วก็ยังเจ็บกับการที่เห็นคนที่เรารักลืมแฟนเก่าไม่ได้ แต่ก็เพราะรักอีกนั่นแหล่ะที่ทำให้ยอม จนวันนึงมันมาบอกกับเราว่า มันจบแล้วนะกับแฟนเก่า มันพร้อมจะกลับมาหาเราแล้ว ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนความสุขเรากลับมาแล้ว แต่คงเพราะความงี่เง่าของเราเอง เพราะความระแวงว่ามันจะกลับไปแฟนเก่าอีก กลัวว่าจะต้องเสียไปอีก ทำให้เราทำตัวงี่เง่ามากๆ จนสุดท้ายมันก็กลับไปหาแฟนเก่าอีกครั้งค่ะ แต่สิ่งที่ต่างในครั้งนี้คือเราไม่รู้ว่ามันกลับไปคุยและแฟนเก่ามันก็ไม่รู้ว่ามันมีเรา แต่ความลับไม่มีในโลกนี่ค้ะ เพราะสุดท้ายทั้งเราและแฟนเก่ามันก็รู้ค่ะว่ามันคุยพร้อมกันสองคน.... ใจนึงก็รักอีกใจมันก็เจ็บ ที่คนที่เรารัก รักคนสองคนพร้อมๆกัน


ต่อนะค้ะ


ตอนที่รู้ว่ามันกลับไปคุยกับแฟนเก่า บอกเลยว่าทรมานมาก เสียใจ แต่ก็ทำไรไม่ได้ นอกจากยอมให้เวลาค่ะ
"ไม่เป็นไรนะ สุดท้ายขอแค่กลับมาหาเราก็พอแล้ว" ตอนนั้นคิดแบบนี้อยุ่ค่ะ เลยทำให้ยอมอีกแล้ว
เรายอมแต่อีกฝั่งเค้าไม่ยอมนี่ค้ะ เค้าให้เลือกค่ะ ว่ารักใครกันแน่ สรุปว่าเลือกไม่ได้ค่ะ
เราก็ไม่รู้ว่าเรามีความหมายอะไรกับมันบ้างรึป่าว และมันก็เลือกไม่ได้ซักทีว่าจะใครกันแน่ แต่สุดท้ายมันมาบอกเราว่า จบแล้วนะกับแฟนเก่า

ตอนนั้นเราคิดว่าคงจบแล้วจิงๆคงไม่มีอะไรให้ต้องระแวงแล้ว เราก็คุยกันมาเรื่อยๆแต่สิ่งนึงที่รู้สึกเลยว่า มันไม่เต็มที่กับเราเหมือนช่วงที่คุยกันแรกๆ แต่เราก็โอเค มันอาจจะยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ทำให้เรายอม ยอมอีกแล้วค่ะ 55555
และสุดท้าย มันกับแฟนเก่า ก็กลับมาคุยกันอีกจนได้ค่ะ มันกลายเป็นเหมือนวนลูปไปเรื่อยๆไม่รู้จบ เราเองก็ยอมทุกครั้ง จนบางทีรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีค่าอะไรเลย .... เหมือนมีค่าแค่เวลาที่มันไม่มีใคร พอมีปัญหากับแฟนเก่า เราถึงได้ดูมีค่าหรอ ?

แต่ครั้งนี้ต่างจากเดิมตรงที่ เรากับมันไม่ได้กลับมาคุยกันเหมือนเดิมอีกแล้วค่ะ ทุกวันนี้ที่คุยกันก็เหมือนเพื่อนปกติ และมัน กับแฟนเก่าก็จบแล้วจิงๆ
เราไม่รู้นะค้ะ เหตุผลที่เรากับมันไม่ได้กลับมาคุยกันเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาคืออะไร
แต่สิ่งที่อยากบอกคือ ความรู้สึกของเราไม่เคยเปลี่ยนไปเลยค่ะ จะโดนทำร้ายเจ้็บช้ำกี่ครั้ง จนบางคนอาจจะมองว่าโง่ เราก็ยอมค่ะ ขอแค่เค้ากลับมาหาเรา เราเองก้ไม่เคยคิดว่าจะรักคนๆนึงได้มากขนาดนี้ ตอนนี้ยอมรับว่าเราเองก็ยังรอ ยังหวังจะให้เค้ากลับมาหา ทั้งๆที่บางคนบอกจะรอไปทำไม แต่คนมันรักนี่ค้ะ ทำไงได้ เราเคยคิดจะไปจากมันหลายครั้งมากๆ สุดท้ายก็พูดไม่ออกค่ะ ไม่กล้าพอที่จะบอกว่าจะไปแล้ว ถ้าเกิดเราไปแล้ว ใครจะดูแลมันล่ะค้ะ ใครจะคอยตามทำการบ้านหรือยัง ไม่สบายเป็นไงมั่ง เราห่วงมันตลอดแหล่ะค่ะ เคยเป็นไงเราก็ยังเป็นเหมือนเดิม เราก็รู้ว่ามันห่วงเราเหมือนเดิม แต่มันก็ไม่ได้กลับมาหาเรา เราก็ทำได้แค่รอ พยายามไม่ทำอะไรให้อึดอัดใจ ความสุขของมันคือสิ่งที่เราอยากได้มากที่สุดแล้วมั้งค้ะ ตอนนี้เราก็ไม่รู้นะค้ะ เราควรจะทำยังไง ควรจะยืนตรงจุดไหน เพราะสุดท้ายก็ก็ไม่ใจแข็งพอจะเดินจากมันได้เลยค่ะ นี่คือสิ่งที่มันเองไม่เคยรับรู้ ว่าเราทั้งรัก ทั้งห่วง ทั้งแคร์มันขนาดไหน มีบ้างบางครั้งที่เราเงียบหายไปคิดทบทวนว่าควรจะพอมั้ยหรือรอต่อไป ทุกครั้งที่เราหายไปมันก็จะทักไลน์ มาแกล้ง มาแหย่ ทำให้เรารู้สึกว่าเรายังรักอยู่ ยังคิดถึงอยู่ เราไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่กันแน่ อยากให้เราพอ หรือยังอยากให้รอ ?????
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่