เรากับแฟนคนนี้ คบกันมาอีกแค่ 2 เดือนก็จะครบปีแล้ว เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ
เมื่อวานนี้ เราสองคนนัดกันเพื่อไปถ่ายรูปตรงลานเซ็นทรัลเวิร์ล เพราะไม่อยากถึงบ้านดึก
ช่วงระหว่างที่รอให้ท้องฟ้ามันมืดกว่านี้ เราเลยชวนแฟนไปเดินซื้อของใส่บาตรวันเกิดที่ห้างบิ๊กซีข้างๆ
เราตั้งใจจะซื้อพวกปลากระป๋อง มาม่า หรืออาหารแห้งใส่บาตร เพราะมันสะดวกดี
แต่แฟนเราเขาพูดกับเราเสียงดังว่า "คุณจะซื้อของพวกนี้ใส่ให้พระไม่ได้ บางทีร้านเขาทำไม่ดี ผมเคยบวชเป็นพระมาก่อน"
เราก็พูดกับเขาด้วยความใจเย็น ว่า "เราก็ใส่แบบนี้มาตั้งนานแล้ว ใครๆ เขาก็ใส่กัน ถ้าไม่ใส่ของพวกนี้ งั้นเราไปซื้ออาหารสด ที่เขาทำเสร็จใหม่ๆ แล้วใส่บาตรพระก็แล้วกัน" เขาก็ยังพูดอีกไม่ได้ สรุปคือมีปากเสียงกันสักพัก โดยที่เราพยายามใจเย็น และคุยเหตุผลกับเขา แต่เรื่องมันดันมาบานปลายตอนที่เขาพูดกับเราว่า "จะให้กลับไหม ห๊ะ!!! กลับไหม" พร้อมทำสีหน้ามีอารมณ์โมโหใส่เรา เราทนไม่ไหวก็เลยพลอยหลุดไปว่า "อืม งั้นเธอกลับบ้านไปเถอะ" ต่างคนต่างเดินหันหลัง สักพัก เขาก็มาบีบแขนเราแน่น แล้วพูดว่า "ไล่เหรอ คุณไม่แคร์ผมเลย" ด้วยความที่เราไม่อยากมีเรื่อง เลยพยายามใจเย็น คุยกับเขาดีๆ ถึงแม้ในใจจะตรงกันข้าม สุดท้ายเขาก็เงียบไปแล้วเดินดูเราซื้อของห่างๆ
ด้วยความที่เราเป็นไข้อยู่ เลยบอกเขาตั้งแต่เจอหน้าแล้วว่า วันนี้จะกลับ 6 โมงเย็นนะ เป็นไข้ยังไม่หายเลย แต่อยากออกมาเจอ เพราะคิดถึง
พอซื้อของเสร็จ เราก็กังวลใจว่าจะขึ้นรถไฟเที่ยวสุดท้ายรอบ 6 โมงไม่ทัน เราก็เลยรีบซื้อของมาก แล้วรีบหาทางกลับบ้าน พอออกมาถึงหน้าห้างบิ๊กซีเท่านั้นแหละค่ะ ก็ได้เรื่องอีก
แฟนเรา : "มากินข้าวแล้วก็ไป นี่คุณอยากอยู่กับผมจริงๆ ไหม"
เรา : "เราปวดตัว เป็นไข้ยังไม่หาย กลัวไข้ขึ้น แล้วรถไฟรอบสุดท้ายมันมาตอน 6 โมง กลัวตกรถไฟ"
แฟนเราหันหลัง แล้วก็เดินนำหน้าไม่รอเราเลย เรามองนาฬิกาเห็นว่าคงไม่ทันรถไฟแน่ๆ เลยเอ่ยปากชวนเขาถ่ายรูปที่ลานเซ็นทรัลเวิร์ลแทน
เพราะเขาก็ชวนเราถ่ายรูป เพราะเขาอยากให้เราอยู่ด้วยนานๆ เขาก็เหมือนจะน้อยใจ แล้วก็พูดประชดประชันสารพัด แต่สุดท้ายก็ถ่ายรูปด้วยกัน
แต่เรื่องมันมาแตกหักตอนที่เขามาส่งเราขึ้นรถตู้
เขาพยายามชวนเราเข้าโรงแรมแถวคิวรถตู้
ด้วยความที่ก่อนหน้านี้ เขาบังคับเราให้เข้าโรงแรมกับเขา 4 ครั้ง โดยที่เราไม่เต็มใจสักครั้งเลย
แต่เรายอมไปเพราะเรารักเขา และทุกครั้งก็ไม่ได้มีอะไรกันถึงกับสอดเข้าไปข้างไหน เพราะเราขอเขาไว้
ครั้งนี้เราทนไม่ไหว ประกอบกับเรากลัวและก็มีอารมณ์งอนๆ ตอนอยู่บิ๊กซีร่วมด้วย
เลยพูดใส่หน้าเขา เสียดังว่า "ไม่ไป" คนที่รอรถตู้หรือวินมอไซต์ต่างมองมาที่คู่เรา
เขามองรอบๆ สักพัก เลยเดินจากไป
แล้วเขาก็โทรมาขอเลิกเรา เขาให้เหตุผลว่า วันนี้เราแสดงให้เขาเห็นว่า
เราไม่แคร์เขาถึงสองครั้ง ถึงเราไม่มีเขา เราก็อยู่ได้ เขาบอกเขาทนไม่ไหวแล้ว
เขาบอกว่าให้โอกาสตัวเองเถอะ
เราเสียใจ ก็เลยพูดกับเขาดีๆ ว่า "เขากำลังโมโห คงพูดกันไม่รู้เรื่องหรอก ใจเย็นๆ ก่อนแล้วค่อยคุยกัน"
เขาไม่ยอมยังยืนยันคำเดิม แล้วบอกว่า "เขาทนไม่ได้หรอกให้ใจเย็น สุดท้ายเขาก็ต้องเป็นฝ่ายโทรไป เราอยู่ได้โดยที่ไม่มีเขา
ถ้ารอให้เขาใจเย็น คงต้องรอนานหน่อยนะ" แล้วเขาก็วางสายไป โดยที่เราไม่ได้พูดอะไรเลย
ขยายความ ที่เขาบอกว่าเราอยู่ได้โดยที่ไม่มีเขาคือ เวลาทะเลาะกัน เราจะเงียบไปประมาณ 2-3 วันก่อน รอให้ใจเย็นทั้งสองคน เราค่อยโทรไป แต่ส่วนใหญ่ แค่ไม่คุยกันวันเดียว เขาก็โทรมาแล้ว กลายเป็นเขาคิดว่า เราอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องมีเขา ทั้งๆ ที่เราก็อธิบายไปว่า อยากให้เราสองคนอารมณ์เย็นก่อน ค่อยคุยกัน ไม่ใช่เราจะไม่โทรหา
ต่อนะคะ หลังจากวางสายเสร็จ เขาก็ส่งข้อความมาในไลน์ ประมาณว่า ไม่ให้เราติดต่อเขากลับไปอีกทุกช่องทาง ถ้าจะติดต่อให้ส่งข้อความทางไลน์ เขาจะอ่านเองแล้วจบ เรื่องของเราก็มีเพียงเท่านี้แหละคะที่อยากระบายและขอคำปรึกษาว่า
1. เราไม่แคร์แฟนเราจริงรึเปล่าคะ ช่วยบอกเราที
2. เราควรไปตามเขากลับมาไหมคะ
3. เขาอยากเลิกกับเราจริงๆ แล้วใช่ไหมคะ
ขอบคุณค่ะ
มีใครอยากฟังเรื่องของเราบ้างไหมคะ เราพึ่งโดนแฟนทิ้งมาเมื่อวานนี้ ก่อนวันเกิด 1 วัน
เมื่อวานนี้ เราสองคนนัดกันเพื่อไปถ่ายรูปตรงลานเซ็นทรัลเวิร์ล เพราะไม่อยากถึงบ้านดึก
ช่วงระหว่างที่รอให้ท้องฟ้ามันมืดกว่านี้ เราเลยชวนแฟนไปเดินซื้อของใส่บาตรวันเกิดที่ห้างบิ๊กซีข้างๆ
เราตั้งใจจะซื้อพวกปลากระป๋อง มาม่า หรืออาหารแห้งใส่บาตร เพราะมันสะดวกดี
แต่แฟนเราเขาพูดกับเราเสียงดังว่า "คุณจะซื้อของพวกนี้ใส่ให้พระไม่ได้ บางทีร้านเขาทำไม่ดี ผมเคยบวชเป็นพระมาก่อน"
เราก็พูดกับเขาด้วยความใจเย็น ว่า "เราก็ใส่แบบนี้มาตั้งนานแล้ว ใครๆ เขาก็ใส่กัน ถ้าไม่ใส่ของพวกนี้ งั้นเราไปซื้ออาหารสด ที่เขาทำเสร็จใหม่ๆ แล้วใส่บาตรพระก็แล้วกัน" เขาก็ยังพูดอีกไม่ได้ สรุปคือมีปากเสียงกันสักพัก โดยที่เราพยายามใจเย็น และคุยเหตุผลกับเขา แต่เรื่องมันดันมาบานปลายตอนที่เขาพูดกับเราว่า "จะให้กลับไหม ห๊ะ!!! กลับไหม" พร้อมทำสีหน้ามีอารมณ์โมโหใส่เรา เราทนไม่ไหวก็เลยพลอยหลุดไปว่า "อืม งั้นเธอกลับบ้านไปเถอะ" ต่างคนต่างเดินหันหลัง สักพัก เขาก็มาบีบแขนเราแน่น แล้วพูดว่า "ไล่เหรอ คุณไม่แคร์ผมเลย" ด้วยความที่เราไม่อยากมีเรื่อง เลยพยายามใจเย็น คุยกับเขาดีๆ ถึงแม้ในใจจะตรงกันข้าม สุดท้ายเขาก็เงียบไปแล้วเดินดูเราซื้อของห่างๆ
ด้วยความที่เราเป็นไข้อยู่ เลยบอกเขาตั้งแต่เจอหน้าแล้วว่า วันนี้จะกลับ 6 โมงเย็นนะ เป็นไข้ยังไม่หายเลย แต่อยากออกมาเจอ เพราะคิดถึง
พอซื้อของเสร็จ เราก็กังวลใจว่าจะขึ้นรถไฟเที่ยวสุดท้ายรอบ 6 โมงไม่ทัน เราก็เลยรีบซื้อของมาก แล้วรีบหาทางกลับบ้าน พอออกมาถึงหน้าห้างบิ๊กซีเท่านั้นแหละค่ะ ก็ได้เรื่องอีก
แฟนเรา : "มากินข้าวแล้วก็ไป นี่คุณอยากอยู่กับผมจริงๆ ไหม"
เรา : "เราปวดตัว เป็นไข้ยังไม่หาย กลัวไข้ขึ้น แล้วรถไฟรอบสุดท้ายมันมาตอน 6 โมง กลัวตกรถไฟ"
แฟนเราหันหลัง แล้วก็เดินนำหน้าไม่รอเราเลย เรามองนาฬิกาเห็นว่าคงไม่ทันรถไฟแน่ๆ เลยเอ่ยปากชวนเขาถ่ายรูปที่ลานเซ็นทรัลเวิร์ลแทน
เพราะเขาก็ชวนเราถ่ายรูป เพราะเขาอยากให้เราอยู่ด้วยนานๆ เขาก็เหมือนจะน้อยใจ แล้วก็พูดประชดประชันสารพัด แต่สุดท้ายก็ถ่ายรูปด้วยกัน
แต่เรื่องมันมาแตกหักตอนที่เขามาส่งเราขึ้นรถตู้
เขาพยายามชวนเราเข้าโรงแรมแถวคิวรถตู้
ด้วยความที่ก่อนหน้านี้ เขาบังคับเราให้เข้าโรงแรมกับเขา 4 ครั้ง โดยที่เราไม่เต็มใจสักครั้งเลย
แต่เรายอมไปเพราะเรารักเขา และทุกครั้งก็ไม่ได้มีอะไรกันถึงกับสอดเข้าไปข้างไหน เพราะเราขอเขาไว้
ครั้งนี้เราทนไม่ไหว ประกอบกับเรากลัวและก็มีอารมณ์งอนๆ ตอนอยู่บิ๊กซีร่วมด้วย
เลยพูดใส่หน้าเขา เสียดังว่า "ไม่ไป" คนที่รอรถตู้หรือวินมอไซต์ต่างมองมาที่คู่เรา
เขามองรอบๆ สักพัก เลยเดินจากไป
แล้วเขาก็โทรมาขอเลิกเรา เขาให้เหตุผลว่า วันนี้เราแสดงให้เขาเห็นว่า
เราไม่แคร์เขาถึงสองครั้ง ถึงเราไม่มีเขา เราก็อยู่ได้ เขาบอกเขาทนไม่ไหวแล้ว
เขาบอกว่าให้โอกาสตัวเองเถอะ
เราเสียใจ ก็เลยพูดกับเขาดีๆ ว่า "เขากำลังโมโห คงพูดกันไม่รู้เรื่องหรอก ใจเย็นๆ ก่อนแล้วค่อยคุยกัน"
เขาไม่ยอมยังยืนยันคำเดิม แล้วบอกว่า "เขาทนไม่ได้หรอกให้ใจเย็น สุดท้ายเขาก็ต้องเป็นฝ่ายโทรไป เราอยู่ได้โดยที่ไม่มีเขา
ถ้ารอให้เขาใจเย็น คงต้องรอนานหน่อยนะ" แล้วเขาก็วางสายไป โดยที่เราไม่ได้พูดอะไรเลย
ขยายความ ที่เขาบอกว่าเราอยู่ได้โดยที่ไม่มีเขาคือ เวลาทะเลาะกัน เราจะเงียบไปประมาณ 2-3 วันก่อน รอให้ใจเย็นทั้งสองคน เราค่อยโทรไป แต่ส่วนใหญ่ แค่ไม่คุยกันวันเดียว เขาก็โทรมาแล้ว กลายเป็นเขาคิดว่า เราอยู่ได้โดยที่ไม่ต้องมีเขา ทั้งๆ ที่เราก็อธิบายไปว่า อยากให้เราสองคนอารมณ์เย็นก่อน ค่อยคุยกัน ไม่ใช่เราจะไม่โทรหา
ต่อนะคะ หลังจากวางสายเสร็จ เขาก็ส่งข้อความมาในไลน์ ประมาณว่า ไม่ให้เราติดต่อเขากลับไปอีกทุกช่องทาง ถ้าจะติดต่อให้ส่งข้อความทางไลน์ เขาจะอ่านเองแล้วจบ เรื่องของเราก็มีเพียงเท่านี้แหละคะที่อยากระบายและขอคำปรึกษาว่า
1. เราไม่แคร์แฟนเราจริงรึเปล่าคะ ช่วยบอกเราที
2. เราควรไปตามเขากลับมาไหมคะ
3. เขาอยากเลิกกับเราจริงๆ แล้วใช่ไหมคะ
ขอบคุณค่ะ