สวัสดีครับชาว pantip ทุกคน ที่ได้อ่าน
ผมไม่ขอเอ่ยนามจริงนะครับ (เดี๋ยวคนรู้หมดนะครับ) โดยขอให้นามว่า M
ส่วนคนที่ผมชอบ ชื่อ N
ตอนนี้ผมเรียนอยู่ที่ รร.แห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 1 ปีที่แล้ว
เดือน พ.ย. 2555 ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง เรียนตามปกติ มีเพื่อนในห้องคนหนึ่งมาชวนผมคุยกับ N ในฐานะคนช่วยเหลือ(ตอนนั้นมีงานแล้วต้องการการปรึกษา) ผมเริ่มคุยกับเขาครับ คุยไปคุยมาก็เริ่มถูกใจกัน (เพื่อนก่อนนะ) แล้วคุยไปคุยมา เขาก็พูดมา 1 ประโยคครับว่า "เราเป็นเกย์" ตอนนั้นความรู้สึกของผมคือ ดีใจจังมีเพื่อน (ลืมบอกไป ผมเป็นนะ) วันนั้นเป็นวันแรกที่เริ่มคุยกัน ต่อมาเราคุยกันทุกวันๆๆๆๆๆๆๆ จนจิตใจผมเหมือนว่าไม่คุยกับเขาแล้วเสียใจมาก
วันหนึ่งเขามีปัญหาคือมีอาจารย์คนหนึ่งมาชอบ N แต่ N ไม่ชอบ เขาก็มาปรึกษาผม นั้นแหละคือช่วงที่เราได้อยู่คุยกัน ถามไถ่มากที่สุด จนคนนั้นได้หายไปจากชีวิต จิตใจผมเหมือนรู้สึกว่ารักมากๆๆๆๆๆ ผมก็ยังเก็บ แอบเขินไว้ก่อน (ผมเป็นรักแรกเลยไม่ค่อยบอกรักเป็น) เวลาผ่านไปเร็วมาก วันนั้นคือวันที่ 14 ก.พ.56 (วันงานเยอะสุดด) แม่ผมทำเค้กไว้ 6 ชิ้น ผมก็แบ่งเพื่อน 5 ชิ้น แต่ 1 ชิ้นที่เหลือ ผมให้ N ไปครับ แต่ไม่บอกว่าผมเอามาให้ ผมบอกว่ามีคนฝากมาให้ เวลาดึกๆเขาโทรมาหา N ก็ถามครับว่าใครเอามาให้....(อีก 108 คำถาม) เมื่อเขาถามจบหมด ผมก็สารภาพรักไป เขาตอบกลับมาว่า เราก็คิดได้แค่เพื่อน ....คำพูดนี้ผมเสียใจมาก ผมก็ hurt ไปสักพักนึง จนวันที่ 1 มีนาคม เป็นวันสอบวันสุดท้ายของผม ผมก็รอแม่มารับ N ก็มาหา เขาเหมือนจะคุยแต่ผมยังทำใจไม่ได้ ผมจึงไม่อยากคุย พร้อมจากเขาไปด้วยน้ำตา ผมไม่คุยกับเขา 4 เดือน จนเปิดเทอมใหม่ (เทอม 1/56) ประมาณเดือน ส.ค. 56 เขาเริ่ม line มาหา ผมก็แอบยิ้มแต่ก็ยังไม่สนใจอยู่ แต่เขาก็ง้อนะครับ จนถึงวันนี้ผมก็คุยกับเขาด้วย แต่ผมกลัวมาก กลัวที่จะเป็นแบบเดิม
รบกวนช่วยแนะนำวิธีหน่อยครับ
ผมกลัวเจ็บอีก
ปล.ขอโทษด้วยครับที่อาจเขียนวกวน หรือเขียนผิดนะครับ
ลืมบอก เขาลืมบอกไปนะครับว่า ผมอยู่ ม.5 นะครับ เรื่องเกิดเมื่อ ม.4
ควรพอ หรือ ทำต่อไป
ผมไม่ขอเอ่ยนามจริงนะครับ (เดี๋ยวคนรู้หมดนะครับ) โดยขอให้นามว่า M
ส่วนคนที่ผมชอบ ชื่อ N
ตอนนี้ผมเรียนอยู่ที่ รร.แห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 1 ปีที่แล้ว
เดือน พ.ย. 2555 ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง เรียนตามปกติ มีเพื่อนในห้องคนหนึ่งมาชวนผมคุยกับ N ในฐานะคนช่วยเหลือ(ตอนนั้นมีงานแล้วต้องการการปรึกษา) ผมเริ่มคุยกับเขาครับ คุยไปคุยมาก็เริ่มถูกใจกัน (เพื่อนก่อนนะ) แล้วคุยไปคุยมา เขาก็พูดมา 1 ประโยคครับว่า "เราเป็นเกย์" ตอนนั้นความรู้สึกของผมคือ ดีใจจังมีเพื่อน (ลืมบอกไป ผมเป็นนะ) วันนั้นเป็นวันแรกที่เริ่มคุยกัน ต่อมาเราคุยกันทุกวันๆๆๆๆๆๆๆ จนจิตใจผมเหมือนว่าไม่คุยกับเขาแล้วเสียใจมาก
วันหนึ่งเขามีปัญหาคือมีอาจารย์คนหนึ่งมาชอบ N แต่ N ไม่ชอบ เขาก็มาปรึกษาผม นั้นแหละคือช่วงที่เราได้อยู่คุยกัน ถามไถ่มากที่สุด จนคนนั้นได้หายไปจากชีวิต จิตใจผมเหมือนรู้สึกว่ารักมากๆๆๆๆๆ ผมก็ยังเก็บ แอบเขินไว้ก่อน (ผมเป็นรักแรกเลยไม่ค่อยบอกรักเป็น) เวลาผ่านไปเร็วมาก วันนั้นคือวันที่ 14 ก.พ.56 (วันงานเยอะสุดด) แม่ผมทำเค้กไว้ 6 ชิ้น ผมก็แบ่งเพื่อน 5 ชิ้น แต่ 1 ชิ้นที่เหลือ ผมให้ N ไปครับ แต่ไม่บอกว่าผมเอามาให้ ผมบอกว่ามีคนฝากมาให้ เวลาดึกๆเขาโทรมาหา N ก็ถามครับว่าใครเอามาให้....(อีก 108 คำถาม) เมื่อเขาถามจบหมด ผมก็สารภาพรักไป เขาตอบกลับมาว่า เราก็คิดได้แค่เพื่อน ....คำพูดนี้ผมเสียใจมาก ผมก็ hurt ไปสักพักนึง จนวันที่ 1 มีนาคม เป็นวันสอบวันสุดท้ายของผม ผมก็รอแม่มารับ N ก็มาหา เขาเหมือนจะคุยแต่ผมยังทำใจไม่ได้ ผมจึงไม่อยากคุย พร้อมจากเขาไปด้วยน้ำตา ผมไม่คุยกับเขา 4 เดือน จนเปิดเทอมใหม่ (เทอม 1/56) ประมาณเดือน ส.ค. 56 เขาเริ่ม line มาหา ผมก็แอบยิ้มแต่ก็ยังไม่สนใจอยู่ แต่เขาก็ง้อนะครับ จนถึงวันนี้ผมก็คุยกับเขาด้วย แต่ผมกลัวมาก กลัวที่จะเป็นแบบเดิม
รบกวนช่วยแนะนำวิธีหน่อยครับ
ผมกลัวเจ็บอีก
ปล.ขอโทษด้วยครับที่อาจเขียนวกวน หรือเขียนผิดนะครับ
ลืมบอก เขาลืมบอกไปนะครับว่า ผมอยู่ ม.5 นะครับ เรื่องเกิดเมื่อ ม.4