อึดอัดกับข่าวลือแนวโน้มว่า ท่านนายกฯจะยอมลาออก ยุบสภา มาทั้งวัน
ไม่ทราบว่าคนอื่นเป็นอย่างผมรึปล่าวนะครับ
แต่สัญญากับตัวเองไว้ว่า "วันพ่อ"จะของดการเมืองซักวัน ทนทำใจสบายๆ ไม่รู้ไม่เห็นอะไร
ครบเวลาแล้วก็รีบตั้งกระทู้เลย
คือแค่อยากระบายน่ะครับ คิดว่าคงไปไม่ถึงท่านนายกฯจริงๆหรอก หรือหากสิ่งที่ระบายออกมานี้จะไปถึงท่านนายกฯจริงๆ
ผมก็คงเหมือนกับอีกหลายๆคนที่ชินชาและไม่อาจคาดหวังอะไรมาก เพราะเสียงประชาชนอย่างพวกผม
ในความเป็นจริงมันคงไม่มีบทบาทสำคัญอะไรกับการเมืองประเทศนี้ในความเป็นจริงอยู่แล้ว
กับสถานะการณ์ขัดแย้งที่เห็นอยู่ คนไทยทุกคนรับรู้ได้ว่ามันมาถึงทางตันแล้ว ทั้งๆที่ประชาชนคนด้อยโอกาสที่เค้าเลือกท่านมานั้น เค้าต่างรู้สึกว่าเป็นฝ่ายต้องยอมมาตลอด แต่พวกเค้าก็เชื่อในการตัดสินใจของท่าน
ว่ามันจะต้องเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดสำหรับประเทศเราขณะนี้
โดนเสียดสีประณามว่าเป็นขี้ข้าที่โง่เขลาพวกเค้าก็ทนเฉย
โดนใส่ร้ายว่าเป็นผู้ก่อการต่างๆนานาๆ พวกเค้าก็นิ่งและทนเฉย
ตกเป็นเหยื่อที่ถูกกระทำครั้งแล้วครั้งเล่า โดยไม่มีสิทธิไปเรียกร้องขอความยุติธรรมจากใคร
ทนอยู่กับความแตกต่างของสิทธิและเสียงทางสังคมที่ไม่เท่าเทียม
พวกเค้ายอมรับกันอย่างนิ่งเฉยด้วยความคาดหวังว่าท่านจะมาเป็นแม่ทัพต่อสู้ในนามของพวกเค้า
เมื่อครั้งท่านอาสาเข้ามาทำหน้าที่นั้น ความคาดหวังต่างๆที่พวกเค้ามี ก็ได้ร่วมกันมอบใส่มือท่านให้ไปใช้ต่อสู้เพื่อพวกเค้า
ปล่าวเลยพวกเค้าไม่เคยขอให้ท่านเอาไปใช้เข่นฆ่า ทำลายใคร
ไม่เคยแม้แต่จะเรียกร้องให้ใช้อำนาจที่มี มาช่วยเหลือพวกเค้าอย่างผิดๆด้วยซ้ำ
เพราะพวกเค้าเข้าใจดีว่า ท่านจะต้องเผชิญกับความยากลำบากอะไรบ้าง
จึงได้ยอมทนดูท่าน"ถอย" และ"ยอม" กันอย่างสงบนิ่ง
ครั้งนี้ก็เช่นกัน
แม้ว่าจะเห็นด้วยว่าการถอยเพื่อรักษาชีวิตเพื่อนร่วมชาติว่าเป็นสิ่งถูกต้อง
แต่ถ้าขนาดยอมให้เค้าข่มขู่ สั่งให้ยุบสภาฯ ลาออกได้ มันก็เกินไปครับ
มันไม่ต่างกับการยอมแพ้อย่างศิโรราบ ทำร้ายความรู้สึกของคนที่ฝากความหวังไว้กับท่านเป็นอย่างยิ่ง
กับสัญญาเรื่องความยุติธรรมที่ท่านนายกฯเคยให้ไว้นั้น
แม้มันจะเป็นแค่เทคนิคการหาเสียงที่ท่านจะต้องยอมผิดสัญญาเพื่อเอาตัวรอด
พวกเค้าก็ไม่โกรธแค้นอะไรท่านหรอก แต่อยากจะบอกแค่ว่า พวกเค้านั้นเชื่อกันจริงๆนะครับว่า
ท่านนายกฯจะนำความยุติธรรมมาให้พวกเค้าได้
พวกเค้าถึงได้”ยอม”แทบทุกอย่าง เพื่อให้รัฐบาลของพวกเค้าอยู่รอด
ยอมและพร้อมเสมอที่จะออกไปปกป้องท่านนายกฯทุกเวลาที่ต้องการ
ไม่ว่าท่านฯนายกฯจะ ยอมแพ้ด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม
ผมเชื่อว่าประชาชนที่เลือกท่านมานั้นก็จะพยายามเข้าใจและไม่โทษอะไรท่านหรอก
ก็คงต้องก้มหน้ายอมรับกับความผิดหวังกันอย่างชินชา
แต่ถ้าท่านนายกฯหรือใครก็ตามจะคิดว่าเมื่อยอมแพ้แล้ว ทุกอย่างน่าจะจบ น่าจะทำให้เกิดความสงบ ทุกคนแฮปปี้
ความขัดแย้งหมดจบหายไปกับการลาออกของท่าน
คิดผิดแล้วครับ
กับความรู้สึกที่เห็นแม่ทัพที่พวกเค้าคาดหวังจะนำความยุติธรรมมาให้ ยอมแพ้ไปง่ายๆอย่างไม่ต่อสู้
อาจจะทำให้รู้สึกท้อไปบ้าง
แต่อย่าได้หวังว่าพวกเค้าจะยินยอมกลับไปเป็นพลเมืองที่กดขี่กันได้ตามใจเหมือนเช่นเดิม
เชื่อเถอะครับว่า เมื่อร้องขออย่างสันติไม่ได้ มันก็จะกลายเป็นบีบพวกเค้าให้ไปเลือกทางร้ายกันอย่างไม่มีทางเลี่ยง
เมื่อคนที่พวกเค้าคาดหวังให้มาเป็นปากเป็นเสียงแทนเค้า
ให้เป็นแม่ทัพนำความยุติธรรมมาให้พวกเค้า
กลับต้องมีอันเป็นไปคนแล้วคนเล่า
อารมณ์ความกดดันที่สั่งสมกันมา ซึ่งถ้าไม่หลอกตัวเองกันจนเกินไป ก็คงรับรู้กันได้ไม่ยากหรอกครับว่า มันปริ่มขนาดไหนแล้ว
คุณอาจจะถอดใจยอมแพ้ด้วยเหตุผลของคุณแต่คนเหล่านี้เค้าไม่ได้ยอมแพ้ไปกับคุณแน่นอน
แต่การยอมแพ้ของท่านายกฯนั่นแหละ อาจจะเป็นตัวจุดชนวนให้ความอดทนมันระเบิด ออกมาอย่าง รุนแรงเสียเอง
อารมณ์ความคลั่งแค้นเหล่านั้น หากระเบิดออกมาโดยปราศจากผู้นำที่จะมาคอยห้ามปรามควบคุม มันน่ากลัวแค่ไหน
ก็ดูตัวอย่างจากปัญหาความขัดแย้งที่3จังหวัดภาคใต้ของเรานั่นแหละครับ
สั่งสมมานานกำจัดคนนำไปหมดแล้ว จะไปคุยสันติภาพกับใคร?
ก็เมื่อความแค้นที่แสดงออกมามันไม่มีคนนำอีกต่อไปแล้ว
จากประชาชนถึงท่านนายกฯยิ่งลักษณ์
ไม่ทราบว่าคนอื่นเป็นอย่างผมรึปล่าวนะครับ
แต่สัญญากับตัวเองไว้ว่า "วันพ่อ"จะของดการเมืองซักวัน ทนทำใจสบายๆ ไม่รู้ไม่เห็นอะไร
ครบเวลาแล้วก็รีบตั้งกระทู้เลย
คือแค่อยากระบายน่ะครับ คิดว่าคงไปไม่ถึงท่านนายกฯจริงๆหรอก หรือหากสิ่งที่ระบายออกมานี้จะไปถึงท่านนายกฯจริงๆ
ผมก็คงเหมือนกับอีกหลายๆคนที่ชินชาและไม่อาจคาดหวังอะไรมาก เพราะเสียงประชาชนอย่างพวกผม
ในความเป็นจริงมันคงไม่มีบทบาทสำคัญอะไรกับการเมืองประเทศนี้ในความเป็นจริงอยู่แล้ว
กับสถานะการณ์ขัดแย้งที่เห็นอยู่ คนไทยทุกคนรับรู้ได้ว่ามันมาถึงทางตันแล้ว ทั้งๆที่ประชาชนคนด้อยโอกาสที่เค้าเลือกท่านมานั้น เค้าต่างรู้สึกว่าเป็นฝ่ายต้องยอมมาตลอด แต่พวกเค้าก็เชื่อในการตัดสินใจของท่าน
ว่ามันจะต้องเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดสำหรับประเทศเราขณะนี้
โดนเสียดสีประณามว่าเป็นขี้ข้าที่โง่เขลาพวกเค้าก็ทนเฉย
โดนใส่ร้ายว่าเป็นผู้ก่อการต่างๆนานาๆ พวกเค้าก็นิ่งและทนเฉย
ตกเป็นเหยื่อที่ถูกกระทำครั้งแล้วครั้งเล่า โดยไม่มีสิทธิไปเรียกร้องขอความยุติธรรมจากใคร
ทนอยู่กับความแตกต่างของสิทธิและเสียงทางสังคมที่ไม่เท่าเทียม
พวกเค้ายอมรับกันอย่างนิ่งเฉยด้วยความคาดหวังว่าท่านจะมาเป็นแม่ทัพต่อสู้ในนามของพวกเค้า
เมื่อครั้งท่านอาสาเข้ามาทำหน้าที่นั้น ความคาดหวังต่างๆที่พวกเค้ามี ก็ได้ร่วมกันมอบใส่มือท่านให้ไปใช้ต่อสู้เพื่อพวกเค้า
ปล่าวเลยพวกเค้าไม่เคยขอให้ท่านเอาไปใช้เข่นฆ่า ทำลายใคร
ไม่เคยแม้แต่จะเรียกร้องให้ใช้อำนาจที่มี มาช่วยเหลือพวกเค้าอย่างผิดๆด้วยซ้ำ
เพราะพวกเค้าเข้าใจดีว่า ท่านจะต้องเผชิญกับความยากลำบากอะไรบ้าง
จึงได้ยอมทนดูท่าน"ถอย" และ"ยอม" กันอย่างสงบนิ่ง
ครั้งนี้ก็เช่นกัน
แม้ว่าจะเห็นด้วยว่าการถอยเพื่อรักษาชีวิตเพื่อนร่วมชาติว่าเป็นสิ่งถูกต้อง
แต่ถ้าขนาดยอมให้เค้าข่มขู่ สั่งให้ยุบสภาฯ ลาออกได้ มันก็เกินไปครับ
มันไม่ต่างกับการยอมแพ้อย่างศิโรราบ ทำร้ายความรู้สึกของคนที่ฝากความหวังไว้กับท่านเป็นอย่างยิ่ง
กับสัญญาเรื่องความยุติธรรมที่ท่านนายกฯเคยให้ไว้นั้น
แม้มันจะเป็นแค่เทคนิคการหาเสียงที่ท่านจะต้องยอมผิดสัญญาเพื่อเอาตัวรอด
พวกเค้าก็ไม่โกรธแค้นอะไรท่านหรอก แต่อยากจะบอกแค่ว่า พวกเค้านั้นเชื่อกันจริงๆนะครับว่า
ท่านนายกฯจะนำความยุติธรรมมาให้พวกเค้าได้
พวกเค้าถึงได้”ยอม”แทบทุกอย่าง เพื่อให้รัฐบาลของพวกเค้าอยู่รอด
ยอมและพร้อมเสมอที่จะออกไปปกป้องท่านนายกฯทุกเวลาที่ต้องการ
ไม่ว่าท่านฯนายกฯจะ ยอมแพ้ด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม
ผมเชื่อว่าประชาชนที่เลือกท่านมานั้นก็จะพยายามเข้าใจและไม่โทษอะไรท่านหรอก
ก็คงต้องก้มหน้ายอมรับกับความผิดหวังกันอย่างชินชา
แต่ถ้าท่านนายกฯหรือใครก็ตามจะคิดว่าเมื่อยอมแพ้แล้ว ทุกอย่างน่าจะจบ น่าจะทำให้เกิดความสงบ ทุกคนแฮปปี้
ความขัดแย้งหมดจบหายไปกับการลาออกของท่าน
คิดผิดแล้วครับ
กับความรู้สึกที่เห็นแม่ทัพที่พวกเค้าคาดหวังจะนำความยุติธรรมมาให้ ยอมแพ้ไปง่ายๆอย่างไม่ต่อสู้
อาจจะทำให้รู้สึกท้อไปบ้าง
แต่อย่าได้หวังว่าพวกเค้าจะยินยอมกลับไปเป็นพลเมืองที่กดขี่กันได้ตามใจเหมือนเช่นเดิม
เชื่อเถอะครับว่า เมื่อร้องขออย่างสันติไม่ได้ มันก็จะกลายเป็นบีบพวกเค้าให้ไปเลือกทางร้ายกันอย่างไม่มีทางเลี่ยง
เมื่อคนที่พวกเค้าคาดหวังให้มาเป็นปากเป็นเสียงแทนเค้า
ให้เป็นแม่ทัพนำความยุติธรรมมาให้พวกเค้า
กลับต้องมีอันเป็นไปคนแล้วคนเล่า
อารมณ์ความกดดันที่สั่งสมกันมา ซึ่งถ้าไม่หลอกตัวเองกันจนเกินไป ก็คงรับรู้กันได้ไม่ยากหรอกครับว่า มันปริ่มขนาดไหนแล้ว
คุณอาจจะถอดใจยอมแพ้ด้วยเหตุผลของคุณแต่คนเหล่านี้เค้าไม่ได้ยอมแพ้ไปกับคุณแน่นอน
แต่การยอมแพ้ของท่านายกฯนั่นแหละ อาจจะเป็นตัวจุดชนวนให้ความอดทนมันระเบิด ออกมาอย่าง รุนแรงเสียเอง
อารมณ์ความคลั่งแค้นเหล่านั้น หากระเบิดออกมาโดยปราศจากผู้นำที่จะมาคอยห้ามปรามควบคุม มันน่ากลัวแค่ไหน
ก็ดูตัวอย่างจากปัญหาความขัดแย้งที่3จังหวัดภาคใต้ของเรานั่นแหละครับ
สั่งสมมานานกำจัดคนนำไปหมดแล้ว จะไปคุยสันติภาพกับใคร?
ก็เมื่อความแค้นที่แสดงออกมามันไม่มีคนนำอีกต่อไปแล้ว