ผมจะเล่าคร่าวๆ แต่ครอบคลุมนะครับ ช่วงเวลาที่คบกับแฟนผม 1 ปีแรก มันก็พอทำให้รู้ว่าเราไปกันไม่ได้จริงๆ อันนี้จริงๆ ไม่ได้เกิดจากการไปมีคนใหม่หรือ หมดใจ ยิ่งนานวันก็ยิ่งหนัก ปัญหาเริ่มเยอะ ความคิดเห็นไม่ตรงกัน ความต้องการในการดำเนินชีวิตต่างกัน ผมมองว่าไม่ได้มีใครผิดถูก มันเป็นเรื่องของความต้องการของคน 2 คน ที่ไม่ตรงกันมากกว่า จากนั้นผมตัดสินใจ ว่าเลิกดีกว่า เพราะต่างคนจะได้ไปเริ่มต้นชีวิตกันใหม่ เผื่อจะได้เจอกับใครที่เข้าใจกัน ชีวิตจะได้มีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่ แต่ด้วยความใจอ่อน และ สงสาร จึงให้โอกาสกันและกันอีกรอบ ทั้งๆที่ก้รู้ว่าคงเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว
หลังจากที่กลับมาคบกันใหม่ได้ไม่นาน จุดเปลี่ยนก็เข้ามา คือ เขาบอกว่าเขาท้อง ผมช๊อคมาก แต่ก็ไม่ได้คิดจะเอาออก แต่รู้อนาคตตัวเองแล้วว่า จะเป็นอย่างไร ก็รับผิดชอบทั้งหมด คิดแค่ว่าเราต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อลูก หนักเบาเราก็ต้องยอม ไม่ได้คิดจะยอม ให้เสียคนนะ แต่เขาไม่ฟังอะไรเลย เราเลยต้องยอมเพื่อให้ครอบครัว สงบ ไม่งั้นก็ทะเลาะกันบ้านแตก หลังจากท้อง มีลูก เขาก็แสดง อภินิหารเต็มที่ เพราะรู้ว่าเรา คงไม่เลิกกับเขาแล้ว ถึงจุดนั้นผมยอมรับว่า หมดรักจริงๆ เหลือแต่ความอดทน เพื่อลูกอย่างเดียว ผมจะไม่เล่ารายละเอียดว่าเขาทำอะไรบ้างนะเพราะ ยาวมาก และ อยากจะให้เกียรติเขา รู้แค่ว่า ไม่ไหวจริงๆ อดทนอย่างเดียว บางวันร้องไห้คนเดียวให้กับชาตะชีวิตตัวเอง และสงสารลูกที่เกิดมาบนครอบครัวแบบนี้ ความคิดจะเลิกจะขอดูแลลูกอย่างเดียว ยอมรับมี
จนมาถึงจุดเปลี่ยนอีกจุดนึงก็เข้ามา เราทะเลาะกัน (ซึ่งเป็นเรื่องปกติ ไม่งั้นอาหารจะไม่ย่อย) เขาบอกผมว่าลุกไม่ใช่ลูกผม ผมเลยบอกเขาว่าถ้างั้นจะไปตรวจ DNA ผลคือ ไม่ใช่ลูกผมจริงๆ (ตอนนี้ลูกผมได้ 2 ขวบครึ่งแล้ว) ไม่แน่ใจว่าเขารู้มาโดยตลอดว่าไม่ใช่ลูกผม หรือ พูดไปงั้น แต่ดันใช่จริงๆ
สิ่งที่คิดมี 2 อย่าง 1. เลือกลูก ผมก็ต้องยอมทนอย่างนี้ต่อไป แล้วผมจะพลาดโอกาสในการเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ
2. เลือกตัวเอง แต่เราก็ต้องทิ้งให้ 2 แม่ลุก เผชิญ ชะตากรรมกัน 2 คน
เขาบอกถ้าผมไป เขาก็จะไม่อยู่ (ตอนนี้เราอยู่กับทางญาติๆ ของเขา) เขาจะไปอยู่กับลูก 2 คน ในที่ไกลๆ ที่ๆไม่มีใครรู้จัก ผลก็ไม่ต้องคิดคือ ไม่รอดแน่ๆ ที่ต้องไปเพราะ อาย ไม่อยากตอบคำถามใคร กลัว ญาติๆจะว่า แต่ทางญาติพร้อมจะช่วยเหลือทุกอย่าง เพราะสงสาร ลูก และก็ตัวแฟน แต่เขาไม่เอา อาจจะเพราะต้องการกดดันผมให้อยู่ละมั้ง เพราะเขาทำแบบนี้บ่อย เวลาผมจะเลิก ทำให้ตัวเองน่าสงสารไว้ก่อน แต่ครั้งนี้คงลำบากจริงๆ
นี่ก็ใกล้วันพ่อแล้ว คุณพ่อ มีความคิดเห็นยังไงกันบ้างครับ ผมควรจะทำอย่างไรดี ผมก็รักและเป็นห่วงลูกอยู่ แต่ทางบ้านผมเขาก็สงสารผม ไม่อยากให้เจอเรื่องแบบที่ผ่านมาอีก แต่เขาก็ให้ผมตัดสินใจเอง..........ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไร
ทำยังไงดีครับ เมื่อมารู้ทีหลังว่า ไม่ใช่ลูกตัวเอง
หลังจากที่กลับมาคบกันใหม่ได้ไม่นาน จุดเปลี่ยนก็เข้ามา คือ เขาบอกว่าเขาท้อง ผมช๊อคมาก แต่ก็ไม่ได้คิดจะเอาออก แต่รู้อนาคตตัวเองแล้วว่า จะเป็นอย่างไร ก็รับผิดชอบทั้งหมด คิดแค่ว่าเราต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อลูก หนักเบาเราก็ต้องยอม ไม่ได้คิดจะยอม ให้เสียคนนะ แต่เขาไม่ฟังอะไรเลย เราเลยต้องยอมเพื่อให้ครอบครัว สงบ ไม่งั้นก็ทะเลาะกันบ้านแตก หลังจากท้อง มีลูก เขาก็แสดง อภินิหารเต็มที่ เพราะรู้ว่าเรา คงไม่เลิกกับเขาแล้ว ถึงจุดนั้นผมยอมรับว่า หมดรักจริงๆ เหลือแต่ความอดทน เพื่อลูกอย่างเดียว ผมจะไม่เล่ารายละเอียดว่าเขาทำอะไรบ้างนะเพราะ ยาวมาก และ อยากจะให้เกียรติเขา รู้แค่ว่า ไม่ไหวจริงๆ อดทนอย่างเดียว บางวันร้องไห้คนเดียวให้กับชาตะชีวิตตัวเอง และสงสารลูกที่เกิดมาบนครอบครัวแบบนี้ ความคิดจะเลิกจะขอดูแลลูกอย่างเดียว ยอมรับมี
จนมาถึงจุดเปลี่ยนอีกจุดนึงก็เข้ามา เราทะเลาะกัน (ซึ่งเป็นเรื่องปกติ ไม่งั้นอาหารจะไม่ย่อย) เขาบอกผมว่าลุกไม่ใช่ลูกผม ผมเลยบอกเขาว่าถ้างั้นจะไปตรวจ DNA ผลคือ ไม่ใช่ลูกผมจริงๆ (ตอนนี้ลูกผมได้ 2 ขวบครึ่งแล้ว) ไม่แน่ใจว่าเขารู้มาโดยตลอดว่าไม่ใช่ลูกผม หรือ พูดไปงั้น แต่ดันใช่จริงๆ
สิ่งที่คิดมี 2 อย่าง 1. เลือกลูก ผมก็ต้องยอมทนอย่างนี้ต่อไป แล้วผมจะพลาดโอกาสในการเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ
2. เลือกตัวเอง แต่เราก็ต้องทิ้งให้ 2 แม่ลุก เผชิญ ชะตากรรมกัน 2 คน
เขาบอกถ้าผมไป เขาก็จะไม่อยู่ (ตอนนี้เราอยู่กับทางญาติๆ ของเขา) เขาจะไปอยู่กับลูก 2 คน ในที่ไกลๆ ที่ๆไม่มีใครรู้จัก ผลก็ไม่ต้องคิดคือ ไม่รอดแน่ๆ ที่ต้องไปเพราะ อาย ไม่อยากตอบคำถามใคร กลัว ญาติๆจะว่า แต่ทางญาติพร้อมจะช่วยเหลือทุกอย่าง เพราะสงสาร ลูก และก็ตัวแฟน แต่เขาไม่เอา อาจจะเพราะต้องการกดดันผมให้อยู่ละมั้ง เพราะเขาทำแบบนี้บ่อย เวลาผมจะเลิก ทำให้ตัวเองน่าสงสารไว้ก่อน แต่ครั้งนี้คงลำบากจริงๆ
นี่ก็ใกล้วันพ่อแล้ว คุณพ่อ มีความคิดเห็นยังไงกันบ้างครับ ผมควรจะทำอย่างไรดี ผมก็รักและเป็นห่วงลูกอยู่ แต่ทางบ้านผมเขาก็สงสารผม ไม่อยากให้เจอเรื่องแบบที่ผ่านมาอีก แต่เขาก็ให้ผมตัดสินใจเอง..........ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไร