"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"

วิบากกรรมอย่างเบาของหมู่สัตว์ ภิกษุ ท. ! ปาณาติบาต (ฆ่าสัตว์) ที่เสพทั่วแล้วเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว... ย่อมเป็นไปเพื่อ นรก เป็นไปเพื่อ กำเนิดดิรัจฉาน เป็นไปเพื่อ เปรตวิสัย วิบากแห่งปาณาติบาต ของผ

37. ชยํ เวรํ ปสวติ       ทุกขํ เสติ ปราชิโต       อนุสนฺโต สุขํ เสติ  หิตุวา ชยปราชยํฯ ผู้ชนะย่อมก่อเวร ผู้แพ้ย่อมเป็นทุกข์

31. ททมาโน ปิโย โหติ ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก การให้ละโลภได้........ตระหนี่สูญ กิเลสบ่พอกพูน..........สร่างแท้ จิตเปี่ยมเมตตาจรูญ....คูณสิริ เป็นที่รักนักแล้...........แซ่ซ้องสรรเสริญ เพลินใจบริสุทธ

36. ตญจ กมฺมํ กตํ สาธุ ยํ กตฺวา นานุตปฺปติ กรรมใดที่ทำแล้วไม่เดือดร้อนใจในภายหลัง กรรมนั้นแลเป็นกรรมดี กรรมใดจิตใคร่แย้ม.......แจ่มใส ไม่ขุ่นข้องหมองใน........อดีตแล้ นึกแล้วปริ่มสุขใจ..........ไม

30. ยาทิสํ วปเต พีชํ        ตาทิสํ ลภเต ผลํ       กลฺยาณการี กลฺยาณํ  ปาปการี จ ปาปกํ บุคคลหว่านพืชเช่นใด ย่อมได้ผลเช่น

28. กลฺยาณิเมว มุญฺเจยฺย  น หิ มุญฺเจยฺย ปาปิกํ       โมกฺโข กลฺยาณิยา สาธุ  มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ บุคคลพึงเปล่งวาจาดีงามเท่านั้น ไม่พึงเปล่งวาจาชั่วเ

29. นิสมฺม กรณํ เสยฺโย ใคร่ครวญก่อนแล้วจึงทำ ดีกว่า ใคร่ครวญทวนคิดรู้.....ก่อนทำ มีสติปัญญานำ...........บ่งชี้ ดีหรือชั่วผลกรรม........ธรรมส่อง ไม่ประมาทเช่นนี้........ชีพพร้อมย่อมเจริญ. จะพูดคำ

27. กมฺมุนา วตฺตตี โลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม สัตว์โลกย่อมเนื่องด้วย....กรรมตน กรรมลิขิตชีวิตผล...........ก่อไว้ กรรมดีหากมีดล.............สุขร่ำ กรรมชั่วก่อทุกข์ให้.........ใคร่ร้ายมืดมน ผลก

19. อติติกฺโข จ เวรวา แข็งกร้าวเกินไป ก็มีเวรภัย ใจแข็งดุจแกร่งกร้าว.....เกินไป มานะตนเหนือใคร........ไป่แคล้ว ย่อมก่อเกิดเวรภัย.........ได้ง่าย วิบากกรรมท้ายแล้ว......กลับย้อนถึงตัว มัวแข็งแกร่ง