เรามีปัญหาหนักใจ เรื่องการอยู่ร่วมกันกับเพื่อน คือ เรื่องของเรื่อง เราเช่าห้องพักอยู่คนเดียว แต่ไม่กี่เดือนก็มีเพื่อนจากที่ทำงานเก่ามาอยู่ด้วยอีกคนนึงเพราะก่อนหน้านี้เคยมาอาศัยเราอยู่ ประมาณ 2 ปี (ช่วยค่าห้องเดือนละ 500 บาท ) สักพัก เพื่อนอีกคนเลิกกับแฟนก็มาอาศัยอยู่ เพราะยังไม่แน่ใจว่าตัดขาดจริงไหม สรุปเลิกกันจริง และขออยู่ไปก่อนในช่วงนี้ที่ยังรอเงินและหาห้องใหม่ .... อืม เราก็โอเค ได้ อยู่ก็แชร์ค่าห้องกันแต่อยู่ๆไป มันมีเรื่องที่ทำให้หนักใจคือ
1. เพื่อนทั้งสองคนเป็นผู้หญิงเพื่นที่ทำงานเก่า รู้จักกันมานาน 5-6 ปี
2. เพื่อนคนที่เพิ่งเลิกกับแฟน เป็นคนขี้เกียจมาก ไม่ค่อยทำอะไรเลย อาบน้ำนานมาก มาก ๆๆๆๆ แบบเสียอารมณ์มาก แต่ก็ต้องเก็บไว้ เคยบ่นไปครั้งหนึ่งก็ไม่มีการปรับปรุงตัว เหมือนเดิม ทั้งเช้าและเย็น (คือเบื่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)
3. เพื่อนอีกคนเค้าทำงานเป็นกะ ที่สังเกตุมา เหมือนมาอยู่เฉยๆ จริงๆ คือ เลิกงานมาไม่ทำอะไร พอมาถึงห้อง คุยแตืเรื่องที่ทำงาน ยังนั้น ยังนี้ คนโน้นยังนั้น ยังนี้ โดยที่ไม่ดูตัวเองเลย เราเบื่อที่จะรับฟังมาก บางครั้งถึงกับนอนฟังเพลงเลย ไม่อยากรับฟัง หงุดหงิด เพราะฟังทุกวัน แทนที่จะพอคุยเสร็จ อาบน้ำ นอน ตื่นเช้า อาบน้ำ แต่งหน้า ไปทำงาน (สิ่งทีสังเกตุคือ ขยะเต็มจนล้นแล้วล้นอีก ไม่มีแก่ใจจะเอาไปทิ้ง ทั้งๆ ที่ก็ออกจากห้อง ชีวิตเป็นอยู่อย่างนี้ บางวันก็กลับบ้านๆ อยู่นครฐม สาย7 เพราะเลิกงานเร็ว
4. เคยบอกทั้งสองคน ในเชิงอยู่กันสามคน ต้องช่วยกัน มันไม่ใช่หน้าที่ใครคนใดคนหนึ่ง แค่สรุปแล้ว ก็เปลาประโยชน์ เรากก็เหนว่ายังเป็นเหมือนเดิม เรารู้น่ะว่าต้องคุยกัน (รู้นิสัย) ตอนแรกนึกว่าจะดีขึ้น
5. เพื่อนคนที่เลิกกับแฟนนั้น ชอบกลับดึกๆ เราก็ต้องลุกมาเปิดประตู คือ บางครังก็ต้องมีความเกรงใจกันบ้าง เมื่อก่อนบ่อยมาก
6.เพื่อนอีกคน ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน คุยหลายคน (อันนี้เรื่องส่วนตัวเค้าน่ะ) แต่... คุยโทรศัพท์กลางดึก ตี2 ตี3 เราเองก็อยากจะนนอน เพระากลางคืนมันเงียบแล้วไง ถึงแม้จะคุยนอกระเบียงก็ตามที คือ เรานอนกลิ้งไปกลิ้งมา พอตื่นมาก็ไม่สดชื่นเลยสิน่า
7.เค้าทั้งสอง เราไม่รู้ว่าเค้าจะคิดบ้างไหม ว่าเราแสนจะอึดอีดใจ กับเรื่องนี้
ทั้งหมดทุกข้อที่กล่าวมานี้ เราคิดว่าอยากย้ายออกมาอยู่คนเดียวแล้วตอนนี้ อาจจะเสียค่าห้องมากหน่อยแต่ก็ดีกว่า สบายใจกว่า ไม่ต้องรกหูรกตา หงุดหงิดอีก คิดถึงกับว่าถ้าย้ายออกไปคงไม่ขอติดต่ออีกเลยจะดีกว่า เค้าจะได้รู้ตัว ให้ไม่เสียเพื่อน เพราะเรายังคงต้องคบกันต่อไป และเค้าก็ยังเคยมีสิ่งดี บ้างก็ตาม แต่ก็ยังต้องคบกันต่อไปทั้งสองคน โดยให้ไม่กระทบจิตใจกัน รู้สึกไม่ดีต่อกัน เราเองก็ไม่อยากเอาเรื่องนี้มาเป็นส่วนหนึ่งในการที่จะไม่คยเพื่อนน่ะ แต่ตอนนี้ มันกำลังจะหมดกับความอดทนที่มีอยู่แล้ว บางครั้งไม่อยากมแ้แต่จะกลับห้องหลังากเลิกงานเลย ทั้งๆ ที่ก็ห้องของตัวเองแท้ๆ
ช่วยคิดหน่อยได้ไหมค่ะ จะต้องทำยังไงดี ขอบคุณมากๆค่ะ
จะพูดยังไงดีค่ะ เฮ้อออ มันเป็นเรื่อง Sensitive เหลือเกิน ???
1. เพื่อนทั้งสองคนเป็นผู้หญิงเพื่นที่ทำงานเก่า รู้จักกันมานาน 5-6 ปี
2. เพื่อนคนที่เพิ่งเลิกกับแฟน เป็นคนขี้เกียจมาก ไม่ค่อยทำอะไรเลย อาบน้ำนานมาก มาก ๆๆๆๆ แบบเสียอารมณ์มาก แต่ก็ต้องเก็บไว้ เคยบ่นไปครั้งหนึ่งก็ไม่มีการปรับปรุงตัว เหมือนเดิม ทั้งเช้าและเย็น (คือเบื่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)
3. เพื่อนอีกคนเค้าทำงานเป็นกะ ที่สังเกตุมา เหมือนมาอยู่เฉยๆ จริงๆ คือ เลิกงานมาไม่ทำอะไร พอมาถึงห้อง คุยแตืเรื่องที่ทำงาน ยังนั้น ยังนี้ คนโน้นยังนั้น ยังนี้ โดยที่ไม่ดูตัวเองเลย เราเบื่อที่จะรับฟังมาก บางครั้งถึงกับนอนฟังเพลงเลย ไม่อยากรับฟัง หงุดหงิด เพราะฟังทุกวัน แทนที่จะพอคุยเสร็จ อาบน้ำ นอน ตื่นเช้า อาบน้ำ แต่งหน้า ไปทำงาน (สิ่งทีสังเกตุคือ ขยะเต็มจนล้นแล้วล้นอีก ไม่มีแก่ใจจะเอาไปทิ้ง ทั้งๆ ที่ก็ออกจากห้อง ชีวิตเป็นอยู่อย่างนี้ บางวันก็กลับบ้านๆ อยู่นครฐม สาย7 เพราะเลิกงานเร็ว
4. เคยบอกทั้งสองคน ในเชิงอยู่กันสามคน ต้องช่วยกัน มันไม่ใช่หน้าที่ใครคนใดคนหนึ่ง แค่สรุปแล้ว ก็เปลาประโยชน์ เรากก็เหนว่ายังเป็นเหมือนเดิม เรารู้น่ะว่าต้องคุยกัน (รู้นิสัย) ตอนแรกนึกว่าจะดีขึ้น
5. เพื่อนคนที่เลิกกับแฟนนั้น ชอบกลับดึกๆ เราก็ต้องลุกมาเปิดประตู คือ บางครังก็ต้องมีความเกรงใจกันบ้าง เมื่อก่อนบ่อยมาก
6.เพื่อนอีกคน ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน คุยหลายคน (อันนี้เรื่องส่วนตัวเค้าน่ะ) แต่... คุยโทรศัพท์กลางดึก ตี2 ตี3 เราเองก็อยากจะนนอน เพระากลางคืนมันเงียบแล้วไง ถึงแม้จะคุยนอกระเบียงก็ตามที คือ เรานอนกลิ้งไปกลิ้งมา พอตื่นมาก็ไม่สดชื่นเลยสิน่า
7.เค้าทั้งสอง เราไม่รู้ว่าเค้าจะคิดบ้างไหม ว่าเราแสนจะอึดอีดใจ กับเรื่องนี้
ทั้งหมดทุกข้อที่กล่าวมานี้ เราคิดว่าอยากย้ายออกมาอยู่คนเดียวแล้วตอนนี้ อาจจะเสียค่าห้องมากหน่อยแต่ก็ดีกว่า สบายใจกว่า ไม่ต้องรกหูรกตา หงุดหงิดอีก คิดถึงกับว่าถ้าย้ายออกไปคงไม่ขอติดต่ออีกเลยจะดีกว่า เค้าจะได้รู้ตัว ให้ไม่เสียเพื่อน เพราะเรายังคงต้องคบกันต่อไป และเค้าก็ยังเคยมีสิ่งดี บ้างก็ตาม แต่ก็ยังต้องคบกันต่อไปทั้งสองคน โดยให้ไม่กระทบจิตใจกัน รู้สึกไม่ดีต่อกัน เราเองก็ไม่อยากเอาเรื่องนี้มาเป็นส่วนหนึ่งในการที่จะไม่คยเพื่อนน่ะ แต่ตอนนี้ มันกำลังจะหมดกับความอดทนที่มีอยู่แล้ว บางครั้งไม่อยากมแ้แต่จะกลับห้องหลังากเลิกงานเลย ทั้งๆ ที่ก็ห้องของตัวเองแท้ๆ
ช่วยคิดหน่อยได้ไหมค่ะ จะต้องทำยังไงดี ขอบคุณมากๆค่ะ