จุดเริ่มต้นของคำว่า พรรค ปชป คือ พรรคของคนใต้ เริ่มตรงไหน!

ผมก้อคนใต้คนนึง และตรง ๆ คือเกลียด ปชป เข้าเส้น รวมทั้งครอบครัวผม ทั้งบ้านด้วย

ครั้งนึงเคยขึ้นแท๊กซี่ ไปเจอคนขับไปคนใต้ด้วยกัน ก้อเลยได้แหลงใต้กันมันส์ เรื่องการเมืองอย่างโน้น อย่างนี้

พี่คนขับพูดออกมาว่า "ไม่ได้นะ เราคนใต้ ต้อง ปชป เท่านั้น ไม่ ปชป ถือว่าไม่ใช้คนใต้"
ผมก้อเลยถามกลับไปว่า "พี่ครับ ตลอดอายุของพี่ที่รู้จักการเมือง พี่เคยเห็นผลงานอะไรของพรรคประชาธิปัตย์ที่มีต่อคนใต้ ภาคใต้ที่เห็นเป็นรุปธรรมชัดเจนบ้าง เอากันตรง ๆ ไล่มาตั้งแต่คนแรกที่คิดว่าเป็นของคนใต้ คือนายชวน หลีกภัย มีผลงานอะไรที่คนใต่เข้าถึงบ้าง"

ตอบไม่ได้ ไม่ตอบ ก้อเลยเงียบกันไป!!!~

จุดเริ่มต้นของคำว่าที่ว่า พรรค ปชป คือ พรรคของคนใต้ น่าจะเริ่มต้นมาตอนที่ได้นายชวน หลีกภัยเป็นนายก นั้นแหละ เพราะพื้นเพนายชวน คือคนตรัง คนใต้  ก้อเลยเหมาร่วมว่า พรรค ปชป เป็นพรรคการเมืองของคนใต้  นับจากนั้นเป้นต้นมา    

ก้อเลยนึกย้อนผลงานของ ปชป ที่มีต่อคนใต้ ในฐานะที่ได้คำว่า พรรค ปชป พรรคของคนใต้ และเป้นคำถามคาใจว่า แล้วมีผลงานอะไรบ้างที่ชัดเจนเป็นรูปธรรม คนใต้ เข้าถึง ได้ประโยชน์  ส่วนตัวผลแล้ว ไม่ได้อคติ ไม่ได้มีฐิติ แต่ตรง ๆ คือ เมื่อเปรียบเมียบกับไทยรักไทยสมัยทักษิณเป็นนายกแล้ว ไม่มีเลยจริง ๆ

ที่นี้ย้อนถามกลับมา แล้วลองไล่ผลงานที่เป็นรูปธรรมที่เห้นชัดเจนใน จ. สตูล บ้านผม ที่ ไทยรักไทย ทักษิณเคยทำใว้ ที่ผมเข้าถึงและสัมพัสได้ด้วยตาตัวเอง
1. เมื่อก่อนทักษิณจะเข้ามาเป็นรัฐบาล ถนนฉลุง-ละงู อ. ท่าแพบ้าน ผม เป็นถนน 2 เลน รถสวนไปมาค่อนข้างอันตราย ตามพื้นที่ห่างไกล
หลังจากทักษิณเข้ามาบริหารไม่เกิน 3-4 ปี ถนน เปลี่ยนเป็น 4 เลน ชัดเจน สัมพัสได้โดยตรง

2. ราคายางพารา จากสมัยนายชวลิต ยงใจยุทธ จนถึงนายชวน หลีกภัย ที่เค้าว่ากันว่า เป็นนายกของคนใต้ ยางพาราเป็นพืชเศรษฐิกจของภาคใต้ ทำให้ตาย กรีดให้ตาย ยางไม่เกินโลล่ะ 20 บาท ผันผวนอยู่ 17-20 บาท ต่อกิโล   ทักษิณเข้ามาจัดโครงการผู้นำยางพาราโลก กำหนดราคาเอง ร่วมกับมาเลเซีย อินโดนีเซีย จากราคา ไม่เกิน 20 บาท ต่อกิโล ทะลุไปถึง 120 บาท ต่อกิโล และรักษาระดับในหลัก 80-100-120 อยู่หลายปีในช่วงที่รัฐบาลพรรคไทยรักไทยคุมอยุ่ จนราคาตกลงมาที่ปัจจุบัน ไม่ต่ำกว่า 60-80 บาทต่อกิโล ชัดเจนนะครับ บ้านผมกรีดยาง สัมพัสและเข้าถึงได้โดยตรง  จนชาวสวนยาง คนใต้ ถอยรถป้ายแดงกันเป็นว่าเล่น เพราะเศรษฐกิจดีจากการทำยางพารา จนบูมไปทั่วประเทศทั้งเหนือ และ อีสาน

3. โครงการ 30 บาท รักษาทุกโรค ที่โดนสลิ่มแขวะ ก้อได้แค่ยาพารา!!!~ แต่ขอโทษ ตอนนั้นผมอยุ่ ม.5- ม.6 การถอนฟันรักษาฟันกับทางโรงพยาบาล หรือคลีนิคนั้น ขี้หมูขี้หมา ก้อ 500 บาท ขึ้น  แต่ผมได้โครงการหนี รักษาฟันผม โดนการอุดไฟ ถอนฟัน ในราคา 30 บาท!!! ผมสัมพัสได้ด้วยตัวผมเอง

4. กองทุนหมู่บ้าน โครงการนี้สลิ่มก้อแขวะนะครับ สร้างนี้ให้ชาวบ้าน แต่นั้นมันอคติที่มองไม่เห็น  กองทุนหมู่บ้านนี้ เป็นการเปิดโอกาศให้คนระดับชาวบ้านที่มีโครงการต่าง ๆ ในหัวได้มีแหล่งเงินทุนในการสร้างอาชีพให้ตัวเอง โดยการกู้แบบดอกเบี้ยต่ำ หรือไม่มีดอกเบี้ยเลย  แถมเป็นการเปิดโอกาศให้คนภายในหมู่บ้านตั้งคณะกรรมการมาบริหารกันเอง คนในหมู่บ้านเหล่านี้แหละที่สามารถคัดกรองคนขอกู้ได้ดีกว่าคนนอก เพราะเห็นกันทุกวัน  ผลดีอีกอย่าง คนที่จะกู้ไม่ต้องไปดิ้นรนกู้นอกระบบ ดอกเบี้ยสูง กู้ธนาคาร ผ่อนระยะยาวดอกเบี้ยสูง เสี่ยงโดนยึดอีกตะหาก การมีโครงการกองทุนหมู่บ้าน มันเข้าถึงคนในระดับหมู่บ้านได้ง่ายกว่าระบบอื่น

5. สินค้า OTOP หนึงตำบล หนึงผลิตภัณฑ์ เป้นโครงการที่เปิดโอกาศ เปิดแนวคิด ของสินค้าใหม่ ๆ ที่ไม่มีโอกาศได้ออกมาสู่ตลาด ได้มีหนทางไปสู่ตลาดโลกได้อย่างน่าภูมิใจ ชัดเจน


นี้แค่ส่วนนึงนะครับ ที่ผมสัมพัสได้เอง และเข้าถึง

ที่นี่มาย้อนถามกลับว่า แล้ว ตลอดการเล่นการเมืองของพรรค ปชป มีผลงานอะไรบ้างที่ คนอย่างเรา ๆ เข้าถึง สัมพัสได้อย่างชัดเจน และเป็นรูปธรรม  ผมอยากรู้ว่ากองเชียร์ของ ปชป นี่หลงผลงานอะไรของพรรคนี้กันบ้าง

โดยเฉพาะคนใต้ ผมอยากฟังจริง ๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่