ที่ผมจะอธิบายต่อไปนี้เป็นมุมมองสมมติของผู้ที่ต้องการจะล้มลากระบอบทักษิณและกฎหมายนิรโทษกรรมนะครับ เนื้อหาดังกล่าวอาจจะไม่ได้เกิดขึ้นตามนี้จริงเพราะเขียนจาก mindset ที่ว่ากำลังต่อสู้กับฝ่ายทักษิณ
1. รัฐบาลแก้ไขรัฐธรรมนูญครั้งแรกนั้นยังไม่มีร่างนิรโทษกรรม แต่ก็มีกฎหมายบางข้อที่เอื้อต่อการนิรโทษกรรมครั้งต่อไป ซึ่งก็พิจารณาแบบหลวมๆ คนดูก็ไม่รู้เรื่องกฎหมายพอจะดูได้รอบคอบก็เลยปล่อยให้ผ่านไปจนได้
2. หลังจากแก้รัฐธรรมนูญแล้วฝ่ายทักษิณก็ซื้อคนในวุฒิสภา หลักฐานชัดเจนคงไม่มีแต่การที่สมาชิกส่วนใหญ่พร้อมใจกันมาสอดไส้ร่างนิรโทษกรรมแล้วส่งกันเลยตอนตี 4 น่าจะบอกอะไรหลายๆอย่างได้ดี
3. หลังจากยื่นร่างที่เป็นปัญหาดังกล่าวไปแล้ว สำหรับทางรัฐบาลที่ว่าแผนนิรโทษกรรมประสบความสำเร็จแล้วเพราะตามกฎหมายใหม่นั้นแม้จะไม่ได้ลงนามแต่หลังจาก 6 เดือนก็นำมาปรับปรุงแล้ววุฒิสภายื่นใหม่แล้วใช้ได้เลยหลังจากที่ยื่นไปใน 30 วัน
4. เมื่อเจอกฎหมายที่ขัดแย้งแบบแปลกๆเพื่อเอื้อต่อการบังคับใช้ในวุฒิสภาแบบนี้แล้วจึงต้องการแก้กฎหมายเพราะการที่วุฒิสภาสามารถบังคับใช้ได้เลยนั้นเป็นเผด็จการประชาธิปไตย ทักษิณซื้อสมาชิกในนั้นได้เสร็จก็บังคับไฟเขียวออกมาได้เลย
5. เนื่องจากวุฒิสภาไม่ยอมรับอำนาจของศาลรัฐธรรมนูญที่จะแก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อไม่ให้บรรดา สว มาจากการเลือกตั้งทั้งหมด โอกาสที่สวจะกลายเป็นคนของทักษิณแล้วมาบังคับใช้ร่างนิรโทษกรรมในอีก 6 เดือนข้างหน้าจึงเป็นไปได้สูงมาก
6. เมื่อไม่สามารถใช้อำนาจศาลในการบังคับแก้กฎหมายรัฐธรรมนูญได้แล้ว ก็เหลือทางเลือกสุดท้ายแต่อาจจะไม่ท้ายสุดคือรวมพลังประชาชนมาขับไล่ตรงๆเลย ซึ่งประชาชนหลายฝ่ายที่เห็นการกระทำอันน่าทุเรศของสมาชิกวุฒิสภาต่างทนไม่ได้จึงระดมพลกันได้เยอะแบบนี้
7. เป้าหมายหลักของม็อบ เอ๊ย มวลหมู่มหาประชาชนครั้งนี้คือการล้มรัฐบาลโดยปฏิเสธการทำงานของรัฐ การเข้าขัดขวางและยึดสถานที่ราชการต่างๆให้รัฐบาลหมดความชอบธรรมไป จากนั้นก็สถาปนาระบบราชการให้เป็นใหญ่แล้วปรับโครงสร้างใหม่โดยขจัดกลุ่มทักษิณให้หมดไป
8. หน้าที่ของฝ่ายรัฐบาลในตอนนี้คือประคองสภาให้ได้นานพอจนร่างนิรโทษกรรมนำไปยื่นใหม่ได้แล้วบังคับใช้หลังจาก 6 เดือนนี้ไป โดยที่ยังรักษารัฐธรรมนูญไม่ให้ถูกแก้ไขปรับปรุงได้ตลอดรอดฝั่ง
หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับ
สรุปสถานการณ์เรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญอย่างพอสังเขป (แบบเข้าใจง่ายสำหรับคนที่ไม่รู้เรื่องกฎหมาย)
1. รัฐบาลแก้ไขรัฐธรรมนูญครั้งแรกนั้นยังไม่มีร่างนิรโทษกรรม แต่ก็มีกฎหมายบางข้อที่เอื้อต่อการนิรโทษกรรมครั้งต่อไป ซึ่งก็พิจารณาแบบหลวมๆ คนดูก็ไม่รู้เรื่องกฎหมายพอจะดูได้รอบคอบก็เลยปล่อยให้ผ่านไปจนได้
2. หลังจากแก้รัฐธรรมนูญแล้วฝ่ายทักษิณก็ซื้อคนในวุฒิสภา หลักฐานชัดเจนคงไม่มีแต่การที่สมาชิกส่วนใหญ่พร้อมใจกันมาสอดไส้ร่างนิรโทษกรรมแล้วส่งกันเลยตอนตี 4 น่าจะบอกอะไรหลายๆอย่างได้ดี
3. หลังจากยื่นร่างที่เป็นปัญหาดังกล่าวไปแล้ว สำหรับทางรัฐบาลที่ว่าแผนนิรโทษกรรมประสบความสำเร็จแล้วเพราะตามกฎหมายใหม่นั้นแม้จะไม่ได้ลงนามแต่หลังจาก 6 เดือนก็นำมาปรับปรุงแล้ววุฒิสภายื่นใหม่แล้วใช้ได้เลยหลังจากที่ยื่นไปใน 30 วัน
4. เมื่อเจอกฎหมายที่ขัดแย้งแบบแปลกๆเพื่อเอื้อต่อการบังคับใช้ในวุฒิสภาแบบนี้แล้วจึงต้องการแก้กฎหมายเพราะการที่วุฒิสภาสามารถบังคับใช้ได้เลยนั้นเป็นเผด็จการประชาธิปไตย ทักษิณซื้อสมาชิกในนั้นได้เสร็จก็บังคับไฟเขียวออกมาได้เลย
5. เนื่องจากวุฒิสภาไม่ยอมรับอำนาจของศาลรัฐธรรมนูญที่จะแก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อไม่ให้บรรดา สว มาจากการเลือกตั้งทั้งหมด โอกาสที่สวจะกลายเป็นคนของทักษิณแล้วมาบังคับใช้ร่างนิรโทษกรรมในอีก 6 เดือนข้างหน้าจึงเป็นไปได้สูงมาก
6. เมื่อไม่สามารถใช้อำนาจศาลในการบังคับแก้กฎหมายรัฐธรรมนูญได้แล้ว ก็เหลือทางเลือกสุดท้ายแต่อาจจะไม่ท้ายสุดคือรวมพลังประชาชนมาขับไล่ตรงๆเลย ซึ่งประชาชนหลายฝ่ายที่เห็นการกระทำอันน่าทุเรศของสมาชิกวุฒิสภาต่างทนไม่ได้จึงระดมพลกันได้เยอะแบบนี้
7. เป้าหมายหลักของม็อบ เอ๊ย มวลหมู่มหาประชาชนครั้งนี้คือการล้มรัฐบาลโดยปฏิเสธการทำงานของรัฐ การเข้าขัดขวางและยึดสถานที่ราชการต่างๆให้รัฐบาลหมดความชอบธรรมไป จากนั้นก็สถาปนาระบบราชการให้เป็นใหญ่แล้วปรับโครงสร้างใหม่โดยขจัดกลุ่มทักษิณให้หมดไป
8. หน้าที่ของฝ่ายรัฐบาลในตอนนี้คือประคองสภาให้ได้นานพอจนร่างนิรโทษกรรมนำไปยื่นใหม่ได้แล้วบังคับใช้หลังจาก 6 เดือนนี้ไป โดยที่ยังรักษารัฐธรรมนูญไม่ให้ถูกแก้ไขปรับปรุงได้ตลอดรอดฝั่ง
หากผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะครับ