ถ้าเป็นเช่นนั้น หลาย ๆ ปีไป มิต้องวิ่งวันนึงจากกรุงเทพฯ-สระบุรีเลยรึ

เห็นหลาย ๆ ท่านบอกว่า ต้องเพิ่มระยะทาง อาจจะ 1% หรือกี่ % หรือเพิ่มความเข้มข้นโดยการวิ่งเร็วขึ้น ก้อว่าไปล่ะ

แล้วยังไงต่อคะ จะต้องอัตราก้าวหน้าอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ใช่ไหม...มีจุดอิ่มตัวหรือไม่

โดยส่วนตัวขอบอกว่ามาถึงจุดที่ลดไม่ลงแล้วเหมือนกันค่ะ น้ำหนักคงที่มาสักเดือนล่ะ ไม่ลงเลย

แต่ยอมรับล่ะว่าไม่เคร่งครัดเรื่องกินมาก กลัวจะโย่โย่ (เข้าข้างตัวเองอ่ะ ที่จริงชอบกินต่างหาก)

แต่ยังวิ่งต่อไปนะคะ วิ่งทุกวัน วันละ 50 นาที บ้าง  บางวัน 40 นาที หรือบางวัน 30 นาที

ไม่เท่ากันค่ะ ตรงนี้ล่ะค่ะที่เป็นประเด็น เพราะเห็นแนะนำกันว่าต้องพัฒนาไปเรื่อย ๆ คือ

เพิ่มเวลา หรือ เพิ่มความเข้มข้น โดยการวิ่งให้เร็วขึ้น....

แต่ตัวเองนั้น บางวันว่าง บางวันยุ่ง อย่างเมื่อวานวิ่งได้ 50 นาที แต่เช้านี้วิ่งได้แค่ 30 นาที ค่ะ

แต่ละวันไม่เท่ากันเลย แล้วไม่ใช่อัตราก้าวหน้าด้วย (ฟังเหมือนภาษีนะ) มาก แล้ว น้อย

หรือ น้อยแล้วมาก สลับกันแต่ละวัน ไม่แน่นอน คืออออ รู้สึกว่ามันพัฒนาลง (หรือป่าว) 555555

คืออออออออ เราต้องซีเรียสตรงนี้ไหม แต่ที่แน่ ๆ ก้อยังก้มหน้าก้มตาวิ่งต่อไป ถึงแม้จะได้ระยะทาง

ไม่เท่ากันในแต่ละวัน........วิ่งแบบดิฉัน มันได้อะไรไหม หรือ ถ้าได้ แล้วได้ยังไง

ในเมื่อเห็นอยู่ว่าวิ่งแล้วมันก้อไม่ลดแล้วอ่ะ...แต่ที่ยังวิ่งอยู่ก้อเพราะเสพติดค่ะ และทีได้แน่ ๆ คือ

ได้วิ่งกับแสงแดดอ่อนๆ และหมอกบาง ๆ ยามเช้านี่ มันสุดยอดจริง ๆ