จริงๆก็อาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับใครหลายคน
แต่คิดดีๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เล็กๆไม่ใช่หรอ
..............ความซื่อสัตย์เป็นสมบัติของคนดี ที่บ้านเมืองไทยวุ่นวายอย่างนี้ ก็เพราะคุณสมบัติข้อนี้ของคนไทยหายไป.............
วันหยุดที่กำลังจะถึงนี้ ครอบครัวเรา และครอบครัวพี่สาวสามีจะไปเที่ยวกัน
พี่สาวสามี จะโทรมาบอกว่าจะซื้อตั๋วเข้าสวนสนุกแล้วนะทั้งหมด 5 ใบ
แต่เดี๋ยวก่อน..........เรามีกันผู้ใหญ่ 5 คน เด็กเล็ก 2
ลูกเรา 2.10 ขวบ ส่วนลูกพี่สาวสามี 3.11 ขวบ
เงื่อนไขการซื้อตั๋วก็คือ.........เด็ก 3 ขวบขึ้นไป ต้องซื้อตั๋วเด็ก
แล้วเด็ก 3.11 ขวบ ต้องซื้อตั๋วไหม?????
เอาน่า........เด็กตัวนิดเดียว....ไม่มีใครรู้หรอก เพราะว่าเขาไม่ได้เช็ค
ในช่วงปีที่ผ่านมา.....เท่าที่จำได้........ลูกสาวบ้านนี้ เดินผ่านประตูสวนสัตว์ สวนสนุก สวนน้ำ โดยไม่เคยซื้อตั๋วสักครั้ง
แน่นอน........เราประหยัดเงินไปหลายพันบาท (อย่าตกใจกับราคาบัตรนะคะ ถึงครอบครัวเราไม่ใช่ฝรั่ง แต่เราอาศัยอยู่ในอเมริกาค่ะ)
เหตุการณ์แบบนี้ เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกในครอบครัว(ฝ่ายสามี)เรา...........คนที่ทำตามกฎ มักถูกมองว่าเป็นคนโง่เสมอ
เราซื้อของ.......แม่ค้าทอนเงินเกิน เอาเงินไปคือ โดนด่าโง่...........งานนี้เราโดนครอบครัวสามีบ่น จนร้องให้ไปเลย
เราซื้อของราคา 50 แต่ตอนคิดเงิน คนขายคิดเงินผิด เป็น 30 ไปทักท้วง...........โดนหาว่าโง่
คำถามของเราที่เพียรถามว่า.........เราไม่ได้โง่ แค่คิดถึงใจเขาใจเราบ้าง........เขาอาจจะได้รับผลเสีย จากการทำงานที่ผิดพลาด
คำตอบที่ได้.......เขาทำงานพลาด หากเราช่วยเขา เขาจะไม่จดจำในสิ่งที่เขาทำผิด และทำซ้ำอีก (เหรอวะ)
โลกนี้ เริ่มอยูยากและโหดร้ายเกินไปแล้ว
ยังจำได้สมัยเด็ก ที่บ้านเราสั่งสอนมาว่าไม่ให้โกง ให้ซื้อสัตย์ สิ่งใดไม่ใช่ของเรา อย่าได้เอามาเป็นของเรา
ครั้งนึงยังจำได้....ตากับยายไปซื้อของที่ตลาด แม่ค้าทอนเงินเกินมาเพียง 2-3 บาท (ประมาณ 20 ปีที่ผ่านมา) ตากับยายก็เก็บเงินนั้นไว้
เมื่อไปตลาดอีกครั้ง......ก็นำเงินนั้นไปคืนเจ้าของ.......นี่เป็นความซื่อสัตย์ที่ได้ปฎิบัติกันมาในครอบครัวของเรา
มาจนถึงวันนี้ เรามีลูกเป็นของตัวเอง...........เรารู้ดีว่า ความซื่อสัตย์สำคัญไฉน
แต่แล้ว ความโลภ และความเห็นแก่ตัว ก็ยังพาลให้เราลืมสิ่งที่พ่อ แม่ ตา ยายสอน และถือปฎิบัติอย่างเคร่งครัดในบางครั้ง
คนธรรมดา เมื่ออยู่ในหมู่โจร ความเคยชินในการปล้น ฆ่า ก็โน้มน้าวให้เราเห็นเรื่องบาปหนาเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนกัน
วันนี้................จุดเล็กๆ หลังจากได้รับโทรศัพท์จากพี่สาวสามี กับการรวมตัวของคนไทย เพื่อต่อต้านคนโกง จุดประกายในใจของเราว่า
ต่อไปนี้เราจะต้องเข้มแข็ง...........ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูก เพื่อสร้างคนตัวเล็กๆ ให้เป็นคนที่มีคุณภาพต่อไป
ใครจะรู้......ต่อไปลูกเราอาจจะได้บริหารงบประมาณแผ่นดินแผ่นดินหนึ่ง.........หรือหน่วยงานเล็กๆ ...ซึ่งหากสิ่งนั้นเป็นจริงเขาต้องเป็นผู้ใหญ่ที่มีประสิทภาพ...........และสร้างสังคมที่เขาอยู่ให้มีประสิทภาพ......และสงบสุข
ท้ายสุดนี้ อยากให้พ่อแม่ทุกคน เป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่ลูก อย่าได้เห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตนมากจนเป็นเหตุให้ลูกชาชินกับการ "โกง"
โตไปไม่โกง............จะสอนลูกยังไง ในเมื่อคนในครอบครัวก็ยังโกงอยู่
จริงๆก็อาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับใครหลายคน
แต่คิดดีๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เล็กๆไม่ใช่หรอ
..............ความซื่อสัตย์เป็นสมบัติของคนดี ที่บ้านเมืองไทยวุ่นวายอย่างนี้ ก็เพราะคุณสมบัติข้อนี้ของคนไทยหายไป.............
วันหยุดที่กำลังจะถึงนี้ ครอบครัวเรา และครอบครัวพี่สาวสามีจะไปเที่ยวกัน
พี่สาวสามี จะโทรมาบอกว่าจะซื้อตั๋วเข้าสวนสนุกแล้วนะทั้งหมด 5 ใบ
แต่เดี๋ยวก่อน..........เรามีกันผู้ใหญ่ 5 คน เด็กเล็ก 2
ลูกเรา 2.10 ขวบ ส่วนลูกพี่สาวสามี 3.11 ขวบ
เงื่อนไขการซื้อตั๋วก็คือ.........เด็ก 3 ขวบขึ้นไป ต้องซื้อตั๋วเด็ก
แล้วเด็ก 3.11 ขวบ ต้องซื้อตั๋วไหม?????
เอาน่า........เด็กตัวนิดเดียว....ไม่มีใครรู้หรอก เพราะว่าเขาไม่ได้เช็ค
ในช่วงปีที่ผ่านมา.....เท่าที่จำได้........ลูกสาวบ้านนี้ เดินผ่านประตูสวนสัตว์ สวนสนุก สวนน้ำ โดยไม่เคยซื้อตั๋วสักครั้ง
แน่นอน........เราประหยัดเงินไปหลายพันบาท (อย่าตกใจกับราคาบัตรนะคะ ถึงครอบครัวเราไม่ใช่ฝรั่ง แต่เราอาศัยอยู่ในอเมริกาค่ะ)
เหตุการณ์แบบนี้ เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกในครอบครัว(ฝ่ายสามี)เรา...........คนที่ทำตามกฎ มักถูกมองว่าเป็นคนโง่เสมอ
เราซื้อของ.......แม่ค้าทอนเงินเกิน เอาเงินไปคือ โดนด่าโง่...........งานนี้เราโดนครอบครัวสามีบ่น จนร้องให้ไปเลย
เราซื้อของราคา 50 แต่ตอนคิดเงิน คนขายคิดเงินผิด เป็น 30 ไปทักท้วง...........โดนหาว่าโง่
คำถามของเราที่เพียรถามว่า.........เราไม่ได้โง่ แค่คิดถึงใจเขาใจเราบ้าง........เขาอาจจะได้รับผลเสีย จากการทำงานที่ผิดพลาด
คำตอบที่ได้.......เขาทำงานพลาด หากเราช่วยเขา เขาจะไม่จดจำในสิ่งที่เขาทำผิด และทำซ้ำอีก (เหรอวะ)
โลกนี้ เริ่มอยูยากและโหดร้ายเกินไปแล้ว
ยังจำได้สมัยเด็ก ที่บ้านเราสั่งสอนมาว่าไม่ให้โกง ให้ซื้อสัตย์ สิ่งใดไม่ใช่ของเรา อย่าได้เอามาเป็นของเรา
ครั้งนึงยังจำได้....ตากับยายไปซื้อของที่ตลาด แม่ค้าทอนเงินเกินมาเพียง 2-3 บาท (ประมาณ 20 ปีที่ผ่านมา) ตากับยายก็เก็บเงินนั้นไว้
เมื่อไปตลาดอีกครั้ง......ก็นำเงินนั้นไปคืนเจ้าของ.......นี่เป็นความซื่อสัตย์ที่ได้ปฎิบัติกันมาในครอบครัวของเรา
มาจนถึงวันนี้ เรามีลูกเป็นของตัวเอง...........เรารู้ดีว่า ความซื่อสัตย์สำคัญไฉน
แต่แล้ว ความโลภ และความเห็นแก่ตัว ก็ยังพาลให้เราลืมสิ่งที่พ่อ แม่ ตา ยายสอน และถือปฎิบัติอย่างเคร่งครัดในบางครั้ง
คนธรรมดา เมื่ออยู่ในหมู่โจร ความเคยชินในการปล้น ฆ่า ก็โน้มน้าวให้เราเห็นเรื่องบาปหนาเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนกัน
วันนี้................จุดเล็กๆ หลังจากได้รับโทรศัพท์จากพี่สาวสามี กับการรวมตัวของคนไทย เพื่อต่อต้านคนโกง จุดประกายในใจของเราว่า
ต่อไปนี้เราจะต้องเข้มแข็ง...........ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูก เพื่อสร้างคนตัวเล็กๆ ให้เป็นคนที่มีคุณภาพต่อไป
ใครจะรู้......ต่อไปลูกเราอาจจะได้บริหารงบประมาณแผ่นดินแผ่นดินหนึ่ง.........หรือหน่วยงานเล็กๆ ...ซึ่งหากสิ่งนั้นเป็นจริงเขาต้องเป็นผู้ใหญ่ที่มีประสิทภาพ...........และสร้างสังคมที่เขาอยู่ให้มีประสิทภาพ......และสงบสุข
ท้ายสุดนี้ อยากให้พ่อแม่ทุกคน เป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่ลูก อย่าได้เห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนตนมากจนเป็นเหตุให้ลูกชาชินกับการ "โกง"