ยัยผู้หญิงหน้าโง่ กับผู้ชายเห็นแก่ตัว

หัวกระทู้ไม่ใช่ซี่รี่ยเกาหลีแต่อย่างใด ด้วยอารมณ์พาไป อยากเขียนเรียกแขกไปอย่างนั้นเอง

วันนี้เราว่างค่ะ อยากเข้ามาคุยและแชร์ประสบการณ์ รวมทั้งฟังความคิดเห็นของเพื่อน ๆ ที่เคยมีปัญหาครอบครัว วิธีคิด วิธีปรับตัว เพื่อที่จะใช้ชีวิต
อย่างมีความสุข เพราะจากอ่านกระทู้ต่าง ๆ ในห้องนี้ มักจะเจอปัญหาอย่างเดียวกัน คือการนอกใจไม่ซื่อสัตย์ และมือที่สามสารพัดรูปแบบ เรามาคุยกันค่ะ

เริ่มที่เรา เราเป็นผู้หญิงอายุ 40 ปี สามีอายุเท่ากัน อาชีพตำรวจ เรามีลูก 2 คน 11 ขวบ และ 7 ขวบ ตามลำดับ
แยกกันอยู่เพราะสามีมีแม่ที่อายุมากแล้ว และเป็นคนในพื้นที่  เมื่อ 3 ปีที่แล้ว สามีทำเรื่องขอย้ายไปอยู่หาดใหญ่เพื่อดูแลแม่ และทำงานใน 3 จังหวัดภาคใต้

ทุกอย่างเป็นปกติดี เราด้วยความที่ลูกติดเรียน และอยู่กรุงเทพมานาน ไม่ย้ายตามไป อีกอย่างด้วยความไว้ใจล้วน ๆ เพราะอย่างที่บอกในกระทู้ที่ผ่านมา
สามีเป็นคนขี้เหร่ ตัวเล็ก คงไม่มีสาวมาสนใจ ข้อนี้ตอนเราคุยกับทนาย ทนายแอบกัดเราเบา ๆ ว่า เรายังเอามาทำสามีเลย 55555555 จริงของเค้านะคะ

ตอนที่เราเจอเค้าครั้งแรก เรามีคนมาติดพันหลายคน รวมทั้งเจ้านายเค้าด้วย ส่วนเค้าตอนนั้นยังเป็นสิบตรีอยู่เลย คงดวงตกของจริงช่วงนั้น เพราะสารวัตรไม่เอา
มาเอานายสิบ แต่ลึก ๆ เรามีเหตุผลนะคะ เราเป็นคนขี้สงสาร ด้วยบุคลิกบางอย่างของเค้า การพูดคุยถูกคอกัน  คิดว่าตัวเองเป็นนางฟ้าผู้แสนดีกำลังมาโปรดสัตว์
เราเลือกที่จะให้โอกาศเค้าค่ะ สงสัยเราคงไม่ปกติเหมือนกัน เพราะตอนนั้นเค้าทั้งจน ทั้งไม่มีอะไรเลย เรียกว่าเริ่มต้นมาจากศูนย์ด้วยซ้ำไป

ปีที่เราเจอเค้าดวงคงตกของจริง ปีนั้นเราประสบปัญหาคือแม่ป่วยด้วยโรคเส้นเลือดตีบในสมอง เราเป็นลูกคนเดียวต้องดูแล พาทำให้ธุรกิจส่วนตัวขาดทุนเสียหายหนัก
น้องที่เลี้ยงมาแอบขโมยทองและเงินที่เก็บไว้ในบ้านจนหมดตัว ตอนนั้นมีแต่เค้าที่คอยให้กำลังใจและอยู่ข้างกัน เลยไม่ยากเลยที่เราจะมองผู้ชายคนนี้ใช่ไหมคะ

****กระทู้นี้อาจยาว ถ้ารบกวนสมาชิกท่านอื่นต้องขออภัย แต่ถ้ามีคนยินดีอยากอ่าน เราจะพิมพ์ไปเรื่อย ๆ นะคะ