อาการแบบนี้เรียกแพนิครึเปล่า

ตอนแรกก็ไม่ได้เป็นมากคะเพียงแต่ปีที่แล้วดูคลิป น่ากลัวคลิปนึง แล้วไปเที่ยวกาญด้วยรถไฟ กลับมาก็เริ่มเป็นเลย
เริ่มจาก กลัวทางด่วน ไม่เคยกลัวความสูงนะ เมื่อก่อนไม่กลัวเลย อาจจะเป็นเพราะคลิปนั้นก็ได้ ดิฉันว่าการเสพย์สื่อมากไปก็ไม่ดีนะ จากนั้นก็เริ่มกลัว รถที่วิ่งเร็ว แล้วก็คิดไปต่างๆนาๆ ว่ามันต้องเป็นอย่างนี้แน่ๆ ความคิดไปก่อนเสมอ เริ่มนอนหลับยาก ไปนอนตีสามกว่าจะได้หลับแต่พอหลับก็หลับยาวเลย  กลัวการอยู่ในที่มืดคนเดียว ทั้งๆที่เมื่อก่อนต้องทำงานในห้องมืดนะ กลัวที่แคบ เช่นลิฟท์ รถตู้ ถ้าสมมุติรถเหยียบเกิน180 เมื่อไหร่ เรียบร้อยจะเกิดอาการกลัวมาก กลัวจะเกิดเหตุต่างๆ แม้กระทั่งบนเรือ ตอนไปเที่ยว เกิดอะไรนิดเดียวใจหล่นไปตาตุ่มนู้น กลายเป็นคนขี้กลัวไปเลย
รอบก่อนไปเสม็ด มีข่าวเรือล่ม พอไปปั๊บ แบบไปแทบจะไม่สนุก พอกลับมาก็เริ่มเกิดอาการเจ็บหน้าอก พอหลังจากกลับมาจากเที่ยวเสร็จ ไปโรงบาลเลยคะ เพราะเกิดอาการเจ็บหน้าอก หายใจไม่สะดวก มือเท้าเหงื่ออก แต่หมอก็วินิจฉัยไม่ตรงจุด เขาว่าแค่หน้าอกยอกเพราะแบกของหนัก เลยให้ยามาเป็นยาแก้อักเสบ ยาแก้ไอ แก้แพ้ แล้วสุดท้าย ยานอนหลับแก้โรควิตกกังวล แต่พอกินเข้าไปแบบมันรู้สึกไม่ดีมาก ตอนนี้ความรู้สึกหนักๆ
อาการเจ็บหน้าอกก็มี แต่ออกกำลังกายก็หายไปพักๆ คงเพราะไม่ได้ออกกำลังด้วย

คาดว่าปรระสาทแน่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป หรือจะนั่งสมาธิดี ขอวิธีแก้ด้วยด่วนๆ
คนที่บ้านเขาบอก ขวัญหาย  ถ้าได้หมอจิตวิทยามาตอบก็ดีนะคะ