เมื่อผมกับแม่ไม่เข้าใจกัน จนถึงขั้นเอ่ยปากให้หาที่อยู่ใหม่

ปัจจุบัน ผมอายุ 33 ปี อาศัยอยู่ใต้หลังคาเดียวกับแม่ ซึ่งอยู่ด้วยกันมาราวๆ 5 ปีแล้ว เมื่อเดือนที่แล้ว เรามีปากเสียงกันไม่ถึงขั้นรุนแรง ซึ่งเป็นเรื่องจากที่ทำงานผม เพราะเวลาผมมีปัญหาอะไรในที่ทำงาน ผมก็จะเอามาเล่า มาบ่นให้แม่ฟัง ซึ่งสุดท้าย เรื่องเหล่านั้นกลับกลายทำให้ผมกับแม่ไม่คุยกัน

ทั้งบ้าน เราอาศัยกันอยู่ 3 คน ผม แม่ และแฟนผม ซึ่งแฟนผมเข้ามาอยู่ด้วยราวๆ 7-8 เดือน แล้ว ผมไม่รู้ว่าแม่จะรู้ชัดเจนแค่ไหนว่าเพื่อนผมที่มาอยู่ด้วย จะเป็นแฟนผม

แฟนผมเป็นผู้ชายครับ ซึ่งเรื่องนี้ เราไม่เคยคุยกันกับแม่ คิดว่าแม่คงรู้แต่ไม่พูด

3-4 เดือนก่อน แม่เคยเตือนๆ เรื่องการอออกนอกบ้านบ่อย อย่าไปตามใจแฟนผมให้มากนัก (ส่วนใหญ่แฟนผมจะชวนไปกินข้าวนอกบ้านอยู่ตลอด) ไม่ยอมช่วยงานที่บ้านในวันหยุด ซึ่งเป็นงานสวน แต่ผมก็ไม่ได้ปรับปรุงอะไร เพราะแค่งานที่ทำกินเงินเดือน กว่าจะหมดสัปดาห์ ก็แทบไม่มีแรงแล้ว

จนมาถึงเมื่อเดือนที่แล้ว ผมกับแม่ไม่เข้าใจกัน เพราะแม่พูดถึงคนที่ผมเคยเอามาเล่าให้ฟัง ซึ่งเป็นคำพูดหยาบๆ "กะ..." "อี...ทอง" ผมเลยบอกว่าไม่ชอบที่แม่ใช้คำแบบนั้นเรียกคนอื่น จนสุดท้าย สรุปตรงที่ ผมกับแม่ไม่คุยกันตั้งแต่นั้นมา

เมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่าน ผมหยุด 2 วัน (ปกติจะหยุดงานวันอาทิตย์) วันเสาร์ผมขึ้นสวนไปช่วนขนไม้ที่แม่จ้างคนมาเลื่อย ทุกอย่างดูเหมือนจะดี ดูแม่พึงพอใจ แต่ช่วงค่ำ ผมกับแฟนก็ออกไปกินข้าวนอกบ้าน โดยผมเป็นคนชวนเพราะถือเวลาครบ 1 ปีที่ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกัน กลับเข้าบ้าน 4 ทุ่ม

แล้วเมื่อวาน ผมก็ไปช่วยขนไม้ ตั้งใจจะให้เสร็จ จังหวะที่เดินสวนกับแม่ แม่พูดขึ้นว่า สิ้นเดือนให้ผมย้ายออกไปอยู่ข้างนอกเถอะ อยู่บ้านมันเหนื่อย ผมคงมีชีวิตที่สดใสในแบบที่ผมต้องการมากกว่านี้

ผมก็ไม่ตอบอะไร แล้วช่วยงานจนเสร็จ ช่วงเย็น ผมกับแฟนก็ออกมาข้างนอก แล้วมาช่วยพี่ชายขายของ เข้าบ้านราวๆ สี่ทุ่มครึ่ง ผมก็บอกแม่ว่า ไปช่วยพี่ชายขายของมา แล้วผมก็เดินเข้าห้อง อาบน้ำนอน

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จากคำพูดของแม่ มันฝังลงในหัวอยู่ตลอดเวลาว่าผมจะทำยังไงดี ใจลึกๆ ผมก็อยากแยกบ้านออกไป แต่ถ้าออกจากบ้านแล้ว โอกาศที่จะกลับไปอยู่ดูแลกันอีกเป็น 0 เพราะเป้าหมายที่ผมจะไป แผ่นดินไม่ได้ติดกัน และก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากที่ผมตัดสินใจเดินออกจากบ้านแล้ว

ตอนนี้ได้แต่ปรึกษากับแฟนว่าจะเอายังไงดี อยากไป แต่ก็มีห่วง .. อยากอยู่ แต่ก็รู้ว่าอยู่ไม่ได้ เพราะที่ผ่านมา ผมพยายามชวนแม่คุย ชวนไปกินข้าวนอกบ้านอยู่ตลอด แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย

ผมควรตัดสินใจยังไงดีครับ ถ้าไป ผมกับแฟนก็จะไปตั้งต้นนับ 1 กันใหม่ ถ้าอยู่ก็ไม่รู้จะอยู่กันแบบไหน