อสุภะกรรมฐาน เพ่งอย่างไร

....

           อสุภะกรรมฐาน เป็น กรรมฐานครับ ไม่ใช่วิปัสสนา ท่านข้างบนๆ อธิบายเป็น วิปัสสนานะครับ ถ้าจะเอาวิปัสสนา ต้องถอยกรรมฐานออก
มาเป็นอุปจารสมาธิครับ เพราะถ้าเข้าลึกกรรมฐานลึกเกินอุปจารฯไปแล้ว จิตใช้พิจรณาอะไรไม่ได้แล้วครับ แต่ถ้าถอยออกมามากเกินไปจนมาอยู่
ที่ขณิกะสมาธิ ก็ใช้การไม่ได้อีกครับ เพราะขณิกะฯนั้น มีกำลังพิจารณาอ่อนเกินไป หรือเรียกว่า จิตไม่เป็นสมาธิ คือจิตไม่ได้แน่วแน่อยู่กับการพิจารณา
เดี๋ยววอกไปแวกมา จิตไปกินข้าวบ้าง ไปเที่ยวบ้างเป็นต้น ดังนั้น ควรอยู่ในอุปจารสมาธิ
         แต่ที่นี่ ท่านจขกท. ยังไม่ได้กรรมฐานเลย เพราะยังไม่ได้ปฏิภาคนิมิต ยังคงได้เพียงแค่ อุคหนิมิตเท่านั้น คือจำได้เท่านั้น อสุภะกรรมฐานนั้น
เหมาะกับคนที่มีกามจริตสูงมากๆเท่านั้น เพราะคนที่กามจริตมากๆ ตัวกามฯนั้น จะรบกวนการทำสมาธิอยู่เป็นเนื่องๆจนไม่สามารถเข้าสมาธิได้เกิน
อุปจารสมาธิ แต่หากได้เพ่งอสุภะ จิตก็สงบรวมได้ง่าย เพราะสิ่งที่นำมาเป็นกรรมฐานนั้นเป็นตัวฆ่าการจริตอยู่แล้ว
       ดังนั้น ต้องเข้าใจตรงนี้ก่อนนะครับว่า อสุภะกรรมฐาน เป็น กรรมฐานครับ ไม่ใช่วิปัสสนา ถ้าจะลงในรายละเอียดต่อไปอีกก็คือ ท่านจขกท.
เป็นคนมีปัญญามากหรือเปล่าครับ ต้องถามตัวเองก่อน ถ้าเป็นคนมีปัญญามาก ก็ไม่จำเป็นต้องฝึกกรรมฐานครับ คือฝึกวิปัสสนาไปเลย เรียกว่า
ปัญญาวิมุตติ แต่ถ้าหากตัวท่านพิจารณาแล้วมีปัญญาน้อย ก็ต้องฝึกจิตให้เข้มแข็งก่อนครับ แล้วเอาจิตที่เข้มแข็งนั้นไปกดกิเลสในเบาบางลง
จากนั้น ใช้ปัญญาน้อยๆนี้ค่อยพิจารณากิเลสที่เบาบางไปเรื่อยๆ จนเข้าใจเห็นแจ้งแต่ที่ละน้อยจนกิเลสค่อยๆเบาบางลงไป เรียกวิธีนี้ว่า
เจโตวิมุตติครับ
        ส่วนตัว ถ้าท่านจขกท. ไม่ได้เป็นคนมีกามราคะสูงมาก ไม่แนะให้ฝึกอสุภะกรรมฐาน ครับ กรรมฐานอื่นมีหลายกอง เพราะอสุภะกรรมฐาน
นั้นขั้นที่เปลี่ยนจาก อุคหนิมิตไปเป็นปฏิภาคนิมิต ถ้าจิตไม่มั่นคงพอปฏิภาคนิมิตอาจเป็นอะไรได้หลายอย่างที่คาดไม่ถึงครับ ไม่ได้เพียงได้เห็น
เท่านั้น แต่จะมีเสียงด้วยครับ ท่านใดไม่เคยฝึกจริงๆ ไม่มีทางทราบถึงจุดนี้หรอกครับ ก็เลยไม่อยากแนะนำ
        แต่ถ้าหากจะฝึกจริงๆ แนะนำลองฝึกวิธีอื่นดูก่อนครับ จนเคยมีประสบการณ์จิตรวมตัววูบลงไปแล้วหรือได้ปฐมฌาณแล้ว จิตมั่นคงพอ
แล้วจึงค่อยมาฝึกอสุภะกรรมฐานครับ