เครดิตตอนท้าย...story by เฮียวิล และกำกับโดยพี่มาโนช
ก็ว่า ทำไมบทมันส่งให้กับพ่อลูกจริงๆ ก็เล่นเขียนขึ้นมาเพื่อให้ลูกเล่นโดยเฉพาะ เป็นอุตสากกรรมในครอบครัวดีจริงเชียว
เรื่องนี้ไม่คิดจะไปดูในโรงและก็คิดถูก ขนาดดูแผ่นยังเกือบหลับ มาหาอ่านกระทู้รีวิวก็โดนสับอย่างที่คิด
สิ่งที่ชอบในหนังมีอย่างเดียว คือแก่นของเรื่องที่อิงปรัชญาพุทธ คือการมีสติและอนัตตา ความไม่มีตัวตนของขันธ์(ความกลัวเป็นสังขาร 1 ในขันธ์ 5) การไม่ปรุงแต่งจิต ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่เหมาะกับเฮียมาโนชดี แต่บทหลวมโพรกพราก ไม่สุดสักทาง
Production design ไม่สวยเลย พยายามทำให้ล้ำแต่ออกมาดูเชยมาก ครึ่งๆ กลางๆ แต่ cg เนียนใช้ได้อยู่
เฮียวิลก็ประคองบทให้จูนกับลูกมากไปนิดจนดูทื่อไป คือเป็นวีรบุรุษที่ไร้ความกลัวแต่จำเป็นต้องไร้อารมณ์ด้วยเหรอ? เป็นครูฝึกเข้มก็ไม่จำเป็นต้องเกร็งหน้าตายตลอดเวลานี่นา เอาเป็นว่าพี่วิลเสมอตัวเรื่องนี้
แต่ที่แย่สุดสำหรับเราคือเด็กดันของเฮียวิลนี่แหละ ดูจาเดนมาหลายเรื่อง(เว้นเรื่อง pursue of happiness เรื่องนึงก็ได้ เห็นว่ายังเด็กอยู่)
น้องแกไม่มีเคมีบนจอหนังจริงๆ หากไม่พูดถึงหน้าตา ทั้งบุคลิกและอินเนอร์ยังไม่ได้สักอย่าง การแสดงออกทางสีหน้าและแววตาไม่ต้องพูดถึง ดึงดูดคนดูไม่ได้เลย ขนาดเล่นกับพ่อแท้ๆ เราดูแล้วอึดอัดกับหน้าโศกๆ หน้าเดียวของน้องเค้ามาก
แล้วเฮียเอ็มจะมีหนังต่อจากเรื่องนี้มั้ยคะเนี่ย ได้รีวิวแย่อีกแล้วอย่างนี้
ดู after earth จบ เพิ่งรู้ว่า...
ก็ว่า ทำไมบทมันส่งให้กับพ่อลูกจริงๆ ก็เล่นเขียนขึ้นมาเพื่อให้ลูกเล่นโดยเฉพาะ เป็นอุตสากกรรมในครอบครัวดีจริงเชียว
เรื่องนี้ไม่คิดจะไปดูในโรงและก็คิดถูก ขนาดดูแผ่นยังเกือบหลับ มาหาอ่านกระทู้รีวิวก็โดนสับอย่างที่คิด
สิ่งที่ชอบในหนังมีอย่างเดียว คือแก่นของเรื่องที่อิงปรัชญาพุทธ คือการมีสติและอนัตตา ความไม่มีตัวตนของขันธ์(ความกลัวเป็นสังขาร 1 ในขันธ์ 5) การไม่ปรุงแต่งจิต ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่เหมาะกับเฮียมาโนชดี แต่บทหลวมโพรกพราก ไม่สุดสักทาง
Production design ไม่สวยเลย พยายามทำให้ล้ำแต่ออกมาดูเชยมาก ครึ่งๆ กลางๆ แต่ cg เนียนใช้ได้อยู่
เฮียวิลก็ประคองบทให้จูนกับลูกมากไปนิดจนดูทื่อไป คือเป็นวีรบุรุษที่ไร้ความกลัวแต่จำเป็นต้องไร้อารมณ์ด้วยเหรอ? เป็นครูฝึกเข้มก็ไม่จำเป็นต้องเกร็งหน้าตายตลอดเวลานี่นา เอาเป็นว่าพี่วิลเสมอตัวเรื่องนี้
แต่ที่แย่สุดสำหรับเราคือเด็กดันของเฮียวิลนี่แหละ ดูจาเดนมาหลายเรื่อง(เว้นเรื่อง pursue of happiness เรื่องนึงก็ได้ เห็นว่ายังเด็กอยู่)
น้องแกไม่มีเคมีบนจอหนังจริงๆ หากไม่พูดถึงหน้าตา ทั้งบุคลิกและอินเนอร์ยังไม่ได้สักอย่าง การแสดงออกทางสีหน้าและแววตาไม่ต้องพูดถึง ดึงดูดคนดูไม่ได้เลย ขนาดเล่นกับพ่อแท้ๆ เราดูแล้วอึดอัดกับหน้าโศกๆ หน้าเดียวของน้องเค้ามาก
แล้วเฮียเอ็มจะมีหนังต่อจากเรื่องนี้มั้ยคะเนี่ย ได้รีวิวแย่อีกแล้วอย่างนี้