เฮ่อออ แล้วก็เฮ่อออ ครับ T..T

คือผมคบกับแฟนมา (แฟนคนแรกในชีวิตและตลอดมาผมก็ยังมีเขา) จะ 6 ปีแล้วครับ ตอนนี้เรียนอยู่ใกล้จะจบแล้วทั้งคู่ คือเรื่องในอดีต ย้ำว่าในอดีตนะครับ .. แฟนผมเคยนอกใจไปมีคนอื่นตอนช่วงคบกันปีที่ 2-3 ก็บอกเลิกผมไป ไม่กี่วันก็กลับมา เป็นอยู่ 2 3 ครั้ง แล้วสักพักก็ไปกับคนเดิมอีก  ตอนแรกผมก็จะตัดใจละ แต่เขาก็กลับมาผมก็ให้อภัย  สุดท้ายเขาก็ยังอยู่กับผมจนถึงทุกวันนี้ และ บอกว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ผมก็พยายามจะเชื่อนะครับ ขอดูจากการกระทำดีกว่าคำสัญญามันแค่ลมปาก  ในใจผมคิดตลอดว่า อยู่เพื่อให้เขาเจอในสิ่งที่ใช่กว่าผม รอวันที่เขาไปจากผม เพราะ ผมคงไม่ใช่ในสิ่งที่เขาต้องการ ไม่งั้นเขาคงไม่ไปจากผมตั้งแต่ตอนแรก บางทีก็สำรวจตัวเองเหมือนกันนะว่าขาดตกบกพร่องอะไรถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ แต่สุดท้ายผมว่าคนจะรักมันก็รักถึงแม้จะมีอะไรที่ไม่ชอบในตัวอีกคนก็ตาม แฟนผมก็มีในสิ่งที่ผมไม่ชอบ แต่ผมก็รับได้และไม่คิดจะจากไป   .. ลึก ๆ แล้วผมรักเขามากนะ รักในที่นี้คืออยากดูแล อยากคุยกัน อยากปรึกษากันเหมือนเคย ๆ ... พอมาถึงตอนนี้ ผมไม่ค่อยสบายใจยังไงก็ไม่รู้ กลัวว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก เพราะ บางสถานการณ์มันอดที่จะคิดไม่ได้จริง ๆ  ถึงแม้ผมจะคิดว่ารอให้เขาเจอคนที่ใช่ก็ตามม  แต่คนมันผูกพันกันมานาน ยังไงก็ตัดจากกันยาก ยิ่งผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะแยะ

สรุปว่าผมเป็นคนที่ไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเขา เหมือนให้ความเชื่อใจแค่ครึ่งเดียว ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ได้แต่เฮ่ออ ประเด็นก็คือ จะมีวิธีคิดแบบไหนที่ผมควรจะคิดได้ซะที จะได้ไม่ต้องกังวลแบบนี้  เพราะ ผมอยากอยู่กับเขาแบบนี้ตลอดไป