เคยรู้สึกเหนื่อยบางไหมครับกับการเป็นคนที่ระบายอะไรให้คนอื่นฟังไม่ได้ [วันนี้ขอระบาย]

ผมเป็นหนึ่งคนที่ระบายอะไรให้ใครฟังไม่ได้เลยเวลามีอะไรก็จะนั้งคิดแล้วตอบเองเกื่อบทุกเรื่องผมจะทำแบบนี้ รวมทั้งเวลาที่ผมถูกทำให้โกรธมาด้วยทั้งที่ถูกว่านินทา ด่า ต่างๆ ผมจะเก็บมาคิดตลอด แล้วก็จะเดินไปพบก็คนที่ผม คนที่ด่าว่าผม แล้วก็จะยิ้มคุยปกติเหมื่อนกับว่าผมเป็นคนไม่คิดมาก และจะพยามปรับตัวตามที่เขาว่าเรามา แต่ในบางที่ มันก็เหมื่อนนิทานเรื่อง เด็ก คนแก่ และ ลา ที่ มีชายแก่กับเด็กเดินจูงลา มีแต่คนบอกโง่มีลาไม่ขี่ละ พอทั้งสองขี่ลาก็มีคนบอกว่าใจร้าย สงสารลา พอชายแก่ขี่ลาก็บอกสรสารเด็ก พอเด็กขี่ลาก็บอกสงสารคนแก่ สุดท้ายทั้งสองจึงผลักลาตกเหวไป ผมรุ้สึกว่าผมเข้าข่าย ชายแก่กับเด็กมาก แต่แทนที่ผม จะผลักลาตกเหว ผมกับเดินจูงลาต่อไป ขี่บาง จูงบาง พยามจะไม่สนเสียงใคร แต่ผมก็ยังไม่ได้อธิบายเหตุผมที่ผมต้องทำอย่างงั้นลงไป ให้ไครฟังเพราะบางเหตุผลมันอาทจะแปลกจนคนฟังคิดว่าไม่น่าเป็นไปได้ ผมจึงเก็บเอาไว้คนเดียวตลอดเลยครับ  แต่สุดท้ายก็เก็บไม่ไหวละครับ