ความลำบากใจตอนนี้ในครอบครัวผมคือ มีคนแปลกหน้าเข้ามาอยู่ในบ้านของผม โดยแม่ผมไปชวนเขา
มา แม่ผมรู้จักเขาตอนที่ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ชีเมื่อสมัย4-5ปีที่แล้ว เธออายุมากกว่าแม่ผม5ปี ตอนนี้น่าจะ
สัก57-58ปีได้ ลักษณะผู้หญิงคนนี้เหมือนเจน ญาณทิพย์ คือจะบอกเหตุการณ์หลายๆอย่างล่วงหน้าได้
แต่ก็มักค้านสายตาอยู่เสมอ และยากที่จะเชื่อตาม และเขามักจะอยู่ที่ใดที่หนึ่งได้ไม่นาน เพราะอะไรก็ไม่รู้
หรืออาจจะเป็นเพราะความลวงโลกของเขาเองก็ได้ แม่ผมเลื่อมใสศรัทธาและรักผู้หญิงคนนี้มาก
และแม่ผมก็พยายามชักนำให้ผมทำตามคำแนะนำเขาทุกๆอย่าง เช่น ไปเปลี่ยนนามสกุลแล้วจะร่ำรวย
ผมก็ไปเปลี่ยนมาโดยที่ผมมองหน้าพ่อไม่ติด แต่พ่อก็พูดอะไรไม่ได้มากเพราะกลัวแม่ผมว่าเหมือนกัน
ตอนนี้ใช้นามสกุลใหม่นี้มายังไม่เห็นรวยเรยครับ
บอกให้ผมเลิกกับแฟนคนนี้ซะ เพราะจะทำให้ชีวิตล่มจ่ม. ผมก็หน้ามืดตามัวทุกอย่างทำตามที่เขาบอก
โดยที่แม่ชักนำมาอีกแรงหนึ่ง ผมก็กล่ำกลืนเลิกกับแฟนผมคนนี้ทั้งที่ผมยังรักเธออยู่
แต่ตอนนี้เธอคงเกลียดผมเอามากๆ เพราะผมตามตูดแม่มากเกินไป
ตอนนี้ในชีวิตผมมีแต่ความว่างเปล่า รู้สึกสูญเสียตัวเองไปยังไงไม่รู้ ปีใหม่นี้ผมไม่รู้ว่าผมจะกลับบ้าน
ไปเยี่ยมครอบครัวของผมหรือป่าว เพราะผู้หญิงคนนั้น ทำให้ผมลำบากใจ
นะกี้พี่สาวก็ไลน์มาเล่าเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นให้ฟัง ว่า....
"นายมีคนถามเอื้อยว่าแกเปลี่ยนนามสกุลทำมัย?" พี่สาวถาม
"ให้ตอบว่ายังงั้ยล่ะ"ผมตอบ
"เอื้อยก็ตอบว่านามสกุลเดิมมันไม่รวย"พี่สาว
"ทั้งครอบครัวเชื่อแต่คนเดี่ยวว่างั้น" (พี่สาวเล่าให้ฟังว่าญาติๆผมเขาพูดมาอย่างนี้)
"เอื่อยรู้สึกจั่งดั่ยซั่น ตอนนี้ อยู่นั้น?" (ผมถามพี่สาวว่ารู้สึกยังไงตอนนี้กับผู้หญิงคนนั้นที่เข้ามาอยู่ใน
บ้านของครอบครัวผม)
"บอกไม่ถูกว่ะ บางทีก็เหมือนที่เขาพูด ,ไทยพี่น้อง(ญาติๆ)ก็ว่าให้ เขาเป็นใครมาขออยู่ด้วย"พี่สาว
"ผมรู้ว่าเอื่อยกะเฮ็ดหน้าบ่ถูกคือกันล่ะเวลาไปบ้านยาย,ผมยังคึดยากอยู่นิ กลับปีใหม่นิ"ผมบอกพี่สาว
"เรื่องภายในครอบครัวไม่มีเวลาได้คุยกันเหมือนก่อน ไปแล้วก็รีบกลับ "
ผมถาม"เพราะ...?" พี่สาว"บอกไม่ถูกว่ะ ยาย(แม่ผม)ก็เชื่อเขามาก ลูกจะพูดอะไรก็พูดไม่ได้"
"เราจะทำยังไงดีพี่"ผมถามพี่สาว
"ยายไม่มีเงินก็ไปหายืมมาซื้อสู่กิน ไทยพี่น้องถามก็ว่าเขาเอาให้มาซื้อ,แต่คนใช้หนี้ให้ก็คือตากับเอื้อย"
พี่สาวผมเล่าความลำบากใจให้ฟัง
"เพิ่นเคยบวชชีแล้วเป็นหยังคือสึกออกมา และหลายๆครั้งแล้วที่ไปอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ไม่นาน เร่ร่อนไป
เรื่อยๆ และก็มาอ้างว่าไปแผ่บุญแผ่ส่วนกุศล"ผมออกความคิดเห็น
"ที่ได้สึกและหนีมาได้ข่าวมาเมื่อคืนว่าถูกเขาไล่มาเหมือนกัน ถ้าไม่หนีเขาจะเผากุฎฎิว่างั้น"พี่สาว
"มันต้องเป็นอย่างงั้นอยู่แล้วว"ผม
"เอื้อยก็ปวดหัว เรื่องที่เกิดภายในบ้านเอื้อยได้ยินทีหลังคนอื่นมาพูดให้ฟัง ยายไม่พูดอะไรให้ฟังเหมือน
เดิมเด้(เหมือนแต่ก่อนนะ)เก็บเป็นความลับ, เมื่อคืนไปผูกแขนทิศโต๋มาโดนเต็ม ๆ ไทยพี่น้องลุ่มถาม
(รุมล้อมถาม)แต่เอื้อยกับไม่รู้อะไรเท่าเพิ่นเลย พวกเพิ่นก็ว่าเราเชื่อเขา จนไม่เอาพี่เอาน้องกันแล้วนิ"
"เฮาสิเฮ็ดจั่งดั่ยดีล่ะเอื่อย?(เราจะทำยังไงดีละพี่)ผมถามพี่สาวด้วยความกังวล
"ญาติก็ไม่อยากไปหาเหมือนแต่ก่อน เพราะไม่อยากเจอคนนั้น ยายต่อม(น้าผม)แต่ก่อนก็เขาผลไม้ไป
ฝากดีแต่เดี่ยวนี่ก็ไม่ไป ขนาดเมื่อคืนยังให้ทิศโต๋ไปบอกเองเลย เอื้อยก็ทำใจลำบากว่ะ ญาติจะเข้าหน้าไม่
ติดอยู่แล้ว จะพูดอะไรยายก็จะว่าอีก ไปบ้านก็พอได้คุยกับตานั้นแหละ..."
....ความลำบากใจของผมตอนนี้ ผมไม่รู้จะแก้ไขสถานการณ์นี้ยังไง จะบอกให้คุณแม่ผมให้เขาไปซะ
คงเป็นไปได้ยาก เพราะแม่ผมรักและศรัทธาเขาเหลือนเกิน มันเป็นปัญหาใหญ่ที่สุดในชีวิตผมเลยล่ะ
ผมควรจะทำยังไงดีครับ แต่ที่ผมต้องทำตอนนี้คือ กลับไปใช้นามสกุลเดิมและขอคืนดีกะแฟนเก่าให้ได้
(ปล.ที่ผมเชื่อแม่ผมและผู้หญิงคนนั้นซะขนาดนี้ เพราะเขาเอาศาสนาเข้าเกี่ยวข้องด้วยครับและมักจะหยิบ
เรื่องราวต่างๆที่เคยเกิดขึ้นจริงหรือไม่จริงมาขู่ให้ฟังต่างๆนาๆจนผมหลงเชื่อทำตามในที่สุด)
ผมควรจะทำยังไงดีครับ เมื่อคนแปลกหน้าเข้ามาอยู่ในบ้าน
มา แม่ผมรู้จักเขาตอนที่ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ชีเมื่อสมัย4-5ปีที่แล้ว เธออายุมากกว่าแม่ผม5ปี ตอนนี้น่าจะ
สัก57-58ปีได้ ลักษณะผู้หญิงคนนี้เหมือนเจน ญาณทิพย์ คือจะบอกเหตุการณ์หลายๆอย่างล่วงหน้าได้
แต่ก็มักค้านสายตาอยู่เสมอ และยากที่จะเชื่อตาม และเขามักจะอยู่ที่ใดที่หนึ่งได้ไม่นาน เพราะอะไรก็ไม่รู้
หรืออาจจะเป็นเพราะความลวงโลกของเขาเองก็ได้ แม่ผมเลื่อมใสศรัทธาและรักผู้หญิงคนนี้มาก
และแม่ผมก็พยายามชักนำให้ผมทำตามคำแนะนำเขาทุกๆอย่าง เช่น ไปเปลี่ยนนามสกุลแล้วจะร่ำรวย
ผมก็ไปเปลี่ยนมาโดยที่ผมมองหน้าพ่อไม่ติด แต่พ่อก็พูดอะไรไม่ได้มากเพราะกลัวแม่ผมว่าเหมือนกัน
ตอนนี้ใช้นามสกุลใหม่นี้มายังไม่เห็นรวยเรยครับ
บอกให้ผมเลิกกับแฟนคนนี้ซะ เพราะจะทำให้ชีวิตล่มจ่ม. ผมก็หน้ามืดตามัวทุกอย่างทำตามที่เขาบอก
โดยที่แม่ชักนำมาอีกแรงหนึ่ง ผมก็กล่ำกลืนเลิกกับแฟนผมคนนี้ทั้งที่ผมยังรักเธออยู่
แต่ตอนนี้เธอคงเกลียดผมเอามากๆ เพราะผมตามตูดแม่มากเกินไป
ตอนนี้ในชีวิตผมมีแต่ความว่างเปล่า รู้สึกสูญเสียตัวเองไปยังไงไม่รู้ ปีใหม่นี้ผมไม่รู้ว่าผมจะกลับบ้าน
ไปเยี่ยมครอบครัวของผมหรือป่าว เพราะผู้หญิงคนนั้น ทำให้ผมลำบากใจ
นะกี้พี่สาวก็ไลน์มาเล่าเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นให้ฟัง ว่า....
"นายมีคนถามเอื้อยว่าแกเปลี่ยนนามสกุลทำมัย?" พี่สาวถาม
"ให้ตอบว่ายังงั้ยล่ะ"ผมตอบ
"เอื้อยก็ตอบว่านามสกุลเดิมมันไม่รวย"พี่สาว
"ทั้งครอบครัวเชื่อแต่คนเดี่ยวว่างั้น" (พี่สาวเล่าให้ฟังว่าญาติๆผมเขาพูดมาอย่างนี้)
"เอื่อยรู้สึกจั่งดั่ยซั่น ตอนนี้ อยู่นั้น?" (ผมถามพี่สาวว่ารู้สึกยังไงตอนนี้กับผู้หญิงคนนั้นที่เข้ามาอยู่ใน
บ้านของครอบครัวผม)
"บอกไม่ถูกว่ะ บางทีก็เหมือนที่เขาพูด ,ไทยพี่น้อง(ญาติๆ)ก็ว่าให้ เขาเป็นใครมาขออยู่ด้วย"พี่สาว
"ผมรู้ว่าเอื่อยกะเฮ็ดหน้าบ่ถูกคือกันล่ะเวลาไปบ้านยาย,ผมยังคึดยากอยู่นิ กลับปีใหม่นิ"ผมบอกพี่สาว
"เรื่องภายในครอบครัวไม่มีเวลาได้คุยกันเหมือนก่อน ไปแล้วก็รีบกลับ "
ผมถาม"เพราะ...?" พี่สาว"บอกไม่ถูกว่ะ ยาย(แม่ผม)ก็เชื่อเขามาก ลูกจะพูดอะไรก็พูดไม่ได้"
"เราจะทำยังไงดีพี่"ผมถามพี่สาว
"ยายไม่มีเงินก็ไปหายืมมาซื้อสู่กิน ไทยพี่น้องถามก็ว่าเขาเอาให้มาซื้อ,แต่คนใช้หนี้ให้ก็คือตากับเอื้อย"
พี่สาวผมเล่าความลำบากใจให้ฟัง
"เพิ่นเคยบวชชีแล้วเป็นหยังคือสึกออกมา และหลายๆครั้งแล้วที่ไปอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ไม่นาน เร่ร่อนไป
เรื่อยๆ และก็มาอ้างว่าไปแผ่บุญแผ่ส่วนกุศล"ผมออกความคิดเห็น
"ที่ได้สึกและหนีมาได้ข่าวมาเมื่อคืนว่าถูกเขาไล่มาเหมือนกัน ถ้าไม่หนีเขาจะเผากุฎฎิว่างั้น"พี่สาว
"มันต้องเป็นอย่างงั้นอยู่แล้วว"ผม
"เอื้อยก็ปวดหัว เรื่องที่เกิดภายในบ้านเอื้อยได้ยินทีหลังคนอื่นมาพูดให้ฟัง ยายไม่พูดอะไรให้ฟังเหมือน
เดิมเด้(เหมือนแต่ก่อนนะ)เก็บเป็นความลับ, เมื่อคืนไปผูกแขนทิศโต๋มาโดนเต็ม ๆ ไทยพี่น้องลุ่มถาม
(รุมล้อมถาม)แต่เอื้อยกับไม่รู้อะไรเท่าเพิ่นเลย พวกเพิ่นก็ว่าเราเชื่อเขา จนไม่เอาพี่เอาน้องกันแล้วนิ"
"เฮาสิเฮ็ดจั่งดั่ยดีล่ะเอื่อย?(เราจะทำยังไงดีละพี่)ผมถามพี่สาวด้วยความกังวล
"ญาติก็ไม่อยากไปหาเหมือนแต่ก่อน เพราะไม่อยากเจอคนนั้น ยายต่อม(น้าผม)แต่ก่อนก็เขาผลไม้ไป
ฝากดีแต่เดี่ยวนี่ก็ไม่ไป ขนาดเมื่อคืนยังให้ทิศโต๋ไปบอกเองเลย เอื้อยก็ทำใจลำบากว่ะ ญาติจะเข้าหน้าไม่
ติดอยู่แล้ว จะพูดอะไรยายก็จะว่าอีก ไปบ้านก็พอได้คุยกับตานั้นแหละ..."
....ความลำบากใจของผมตอนนี้ ผมไม่รู้จะแก้ไขสถานการณ์นี้ยังไง จะบอกให้คุณแม่ผมให้เขาไปซะ
คงเป็นไปได้ยาก เพราะแม่ผมรักและศรัทธาเขาเหลือนเกิน มันเป็นปัญหาใหญ่ที่สุดในชีวิตผมเลยล่ะ
ผมควรจะทำยังไงดีครับ แต่ที่ผมต้องทำตอนนี้คือ กลับไปใช้นามสกุลเดิมและขอคืนดีกะแฟนเก่าให้ได้
(ปล.ที่ผมเชื่อแม่ผมและผู้หญิงคนนั้นซะขนาดนี้ เพราะเขาเอาศาสนาเข้าเกี่ยวข้องด้วยครับและมักจะหยิบ
เรื่องราวต่างๆที่เคยเกิดขึ้นจริงหรือไม่จริงมาขู่ให้ฟังต่างๆนาๆจนผมหลงเชื่อทำตามในที่สุด)