......ดิฉันมีลูกสาววัย 5ขวบกว่า ชื่อน้ำหวาน เธอซนมากกว่าเด็กผู้ชาย...บางครั้งเราเองก็รู้สึกว่า ทำไมลูกเราเหลือเิกินแบบนี้นะ...เพื่อน ๆ เราหลายคน ต่างต่อว่าเราว่า ทำไมเลี้ยงลูกแบบนี้...น้ำหวาน รู้จักคอมพิวเตอร์...แต่รู้เพียงว่ามันเป็นของแม่และป๋า ให้สำหรับทำงานและแม่อาจจะใช้เล่นเกมส์ น้ำหวานมีแท็ปเลสส่วนตัว(เพราะใคร ๆ ก็ว่าไม่รู้จักสอนลูก แม่เลยจำเป็นต้องซื้อให้) แต่เธอก็เล่นได้ 3-4 วัน และไม่เล่นอีกเลย....แต่น้ำหวาน ชอบวาดรูป ระบายสี...(เป็นจิตกรฝาผนังบ้าน)...น้ำหวานรู้จักการหยิบจับกระจาดแต่ละขนาดและรู้จักการใช้เขียง เพราะเธอชอบมองเวลาแม่หั่นผักทำอาหาร และเริ่มเรียนรู้การหั่นผัก....หากอาหารมื้อไหนเป็นไข่ดาว ไข่เจียว...แม่จะพาเธอเจียว โดยการยืนกำกับข้าง ๆ เธอก็จะได้จับตะหลิว ทำเอง ตีไข่เอง..(แม้ทุกครั้งไข่ต้องแตกครั้งละ 1 ฟองตอนเธอใช้เก้าอี้ปีนไปหยิบจากตู้เย็น)...ในทุกเช้า น้ำหวานจะได้เห็นยายรดน้ำต้นไม้แต่ละกระถาง..ตกเย็นหลังเลิกเรียน เธอจะต้องใช้เก้าอี้ปีนเก็บผ้าที่แม่ตากไว้(เพราะแม่พูดทุกวันว่า แม่ซักแล้ว หนูต้องเก็บ แล้วแม่จะเป็นคนรีดอีกที) เธอเป็นคนขอรดน้ำต้นไม้เอง...มันไม่ได้ดีสักเท่าไหร่หรอก...แต่เธอก็รู้ว่า ต้นไหนควรวางไว้ทั้งสายยาง(ต้องการน้ำเยอะ) และต้นไหน ต้องใช้มือบีป ให้น้ำเป็นฝอย ๆ....ในวันหยุด เมื่อเธอไปหาตาที่บ้านสวน..เธอได้เรียนรู้การยิงหนังสติ๊ค...(ซึ่งเพื่อน ๆ ของแม่เห็นเข้า กลับโวยวายกันใหญ่ หาว่าแม่สอนให้ลูกใช้ความรุนแรง และอันตราย)...เหมือนแม่ตอนเป็นเด็ก ส่วนเป้ายิงของน้ำหวานคือต้นกล้วย และกระป๋องนม....แต่แม่และตาบอกเสมอว่า หากมีเพื่อนหรือคนอื่นมายืนใก้ล ๆ ให้หนูหยุดยิง...จนกว่าเพื่อนหรือคนอื่นเดินจากไปถึงยิงได้...เธอก็ทำอย่างที่ตาบอก เธอบอกกับแม่ว่า แม่คะลูกหินนี่หากหนูใช้ลูกกลม ๆ มันยิงไปไกลมาก แต่พอใช้ลูกหินแบน ๆ มันดีดใส่มือหนู บางทีก็ยิงได้นิดเีดียวเองนะแม่...เธอชอบปีนป่าย...ต้นมะขาม เธอก็ตกมาแล้ว (ไม่สูงมากนัก) ราวตากผ้า เธอก็ปีนได้...ต้นวาสนาที่ไม่ได้มีกิ่งก้าน...เธอปีนได้จนสุด ด้วย นิ้วหัวแม้เท้าและนิ้วชี้..เธอจะมีแผลตามหน้าแข้งทุกวันบางวันเป็นรอยถลอกเป็นแผล บางวันเขียวจ้ำช้ำ..เธอบอกว่าให้ซื้อพลาสเตอร์เยอะ ๆหน่อยนะแม่...หนูเป็นแผลบ่อย...วันนึงก่อนออกไปบ้านสวน...แม่ตกใจเธอติดพลาสเตอร์ หมดทั้งกล่อง..ตามแขนและขา...อีก 2 อันที่แก้ม...เธอบอกว่า ติดไว้เลยแม่หนูจะได้ไม่ต้องเป็นแผลอีก.....เธอทำงานบ้านเหมือนแม่ได้หลาย ๆ อย่าง...ของเล่นของเธอที่เธอชอบที่สุด คือม้าก้านกล้วย (เพราะที่บ้านเป็นสวนกล้วย) หนังสติ๊ค..จอบเล็กสำหรับขุดดิน...การเตะบอล การใช้ไม้กวาดตีลูกเทนนิสแทนกร์อฟ และการรื้อค้นบ้าน....เธอกลัวสัตว์ทุกชนิดยกเว้นกิ้งกือ...เพราะที่บ้านมันเยอะมาก...จนน้ำหวานใช้มือจับโยนออกจากบ้านได้สบาย ๆ...เธอบอกกับตา ว่า อย่าให้อาหารปลาเป็นเม็ด ปลาไม่โตเร็วหรอก...ต้องกินนมเหมือนหนูนี่แหละ....จะได้ฉลาดและโตเร็ว...เพื่อน ๆ ในห้องมักจะมาฟ้องทุกวัน....ว่าโดนน้ำหวานแกล้ง...แม่ก็เลยถามครู ๆ บอกว่า น้ำหวานชอบแย่เพื่อน ยิ่งคนไหนชอบฟ้อง เธอยิ่งชอบแย่ชอบแกล้ง...แต่ไม่ตีเพื่อน...เพื่อนสนิทน้ำหวานเป็นผู้ชาย ทั้งหมด...แต่เธอกลับจำชื่อเพื่อนผู้หญิงในห้องไม่ได้...น้ำหวานดูการ์ตูน แค่ 30 นาที...แต่เธอติดรายการสำรวจโลก...หรือสารคดีสัตว์โลกต่าง ๆ ....พอวันว่างเพื่อน ๆ แม่มาเยี่ยมที่บ้าน มาเห็นกิจกรรมของเธอ...เพื่อนแม่กลับบอกว่า ทำไมไม่รู้จักสอนลูก หล่อยให้ลูกเล่นสกปรกอยู่ได้ ...รู้ไหมว่าลูกคนอื่นเขาน่ะไปร้องเพลงบ เต้นรำ เรียนพิเศษ...ดูลูกเธอสิ เป็นลิงทะโมนอยู่ได้....แม่ฟังด้วยอาการเคืองนิด ๆ สักพักลูกเธอบอกว่าปวดอึ...เธอต้องวิ่งไปล้างก้นให้ลูกเธอ...แต่น้ำหวานฉีดก้นเอง และสะอาดด้วย...พร้อมกับนับขันน้ำเวลาราดน้ำ หากอึ ให้ราดน้ำ 3 ขัน หากยังเห็นอึลอยอยู่ เพิ่มน้ำ 2 ขัน...พอตกบ่าย เพื่อนแม่ ควักแท็ปเลส ให้ลูกเล่นเกมส์ และสอนลูกโหลดเกมส์....แต่น้ำหวานเอาสมุดมาวาดรูป ระบายสี เพื่อนแม่บอกว่า ไม่รู้จักฝึกสมองให้ลูกคิดเลยนะเธอ...ยังงี้ มันจะไปทันเพื่อนในห้องเหรอนี่....พอพูดมากเข้า แม่ก็เอาแท็ปเลส ของน้ำหวานมาวางให้ลูก....แต่น้ำหวานเดินไปหยิบกล่องดินน้ำมันมาปั้น...เพื่อนแม่ก็โวยวาย ว่าสกปรกและเชื้อโรคติดตามซอกเล็บ.....(น้ำหวานก็เล่นสกปรกจริง ๆ นะ เธอเข้า รพ เพราะเชื้อไวรัชลงกระเพราะบ่อย ๆ ) อันนี้แม่ก็พยายามดูและมาก ๆ แต่ก็ยัง นาน ๆ ที อะ......แต่ที่อยากถามเพื่อน ๆ ให้ห้องน่ะค่ะ คือ...ดิฉันเลี้ยงลูกผิดเหรอคะ...เธอไม่ได้เรียนพิเศษ เพราะ เธออยู่ อ.2 เธอไม่เล่นเกมส์ฝึกสมอง...เธอไม่ชอบการ์ตูนสักเท่าไหร่ และไม่ดูละครเหมือนเด็กข้างบ้าน....สรุปว่า...เธอทะโมน น่ะค่ะ...ผิดไหมคะ....อยากได้คำแนะนำจากเพื่อน ๆ ค่ะ...ลูกสาวคนเดียว ซนเหมือนได้ลูกชาย 3 คนเลยค่ะ...แต่เธอมีฝันนะคะ....อยากเป็นเจ้าหญิงค่ะ....อยากเป็นนักร้องบนเวที...เค๊าชอบความสวยความงาม....ขณะเีดียวกัน เค๊าก็อยากแปลงร่างเหมือนเพื่อนผู้ชาย....บางทีก็คิดว่าเค๊ายังเล็ก แต่เราเองก็ถูกเพื่อน ๆ ว่าเรา บ่นเราตลอด....หาว่าเลี้ยงลูกให้เป็นเด็กผู้ชาย...แต่ขอบอกนะคะว่า ถึงจะซนเป็นลิงเป็นค่าง แต่ เธอก็สวย ค่ะ....
ผิดไหม...ที่เลี้ยงลูกแบบนี้....