ได้แต่แอบรักคนที่ไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ก็ยังรัก.....

เราแอบรักผู้ชายคนนึงเรากับเขาเคยวิ่งเล่นกันเมื่อตอนเด็กๆ เขาเป็นทั้งพี่ชายเพื่อนที่อยู่ด้วยทีไรรู้สึกอบอุ่นมีความสุขทุกครั้งถึงแม้เขาจะชอบแกล้งเราบ่อยแต่เราก็ไม่เคยที่จะโกรธเขาเลยในชีวิตเราเป็นแค่เด็กจนๆคนหนึ่งเป็นแค่หลานแม่บ้ายในบ้านของเขา เขาเป็นถึงลูกชายคนเล็กของส.ส. ครอบครัวเขาเกิดในฐานะชาติตระกูลดีร่ำรวย เราเป็นแค่หลานคนใช้ในหรือแม่บ้านรู้ว่าตัวเองแตกต่างจากเขามาก พ่อแม่แท้ๆตัวเองยังไม่รู้จักเลย รู้ทั้งรู้ว่าไม่อาจแม้แต่จะเอื้อมถึงได้แต่แอบรักอยู่อย่างนี้จนเขาไปเรียนเมืองนอกแม้เวลาผ่านไปหลายปีความรู้สึกที่มีในใจฉันมันก็ไม่เคยเปลี่ยนเลย อาจเป็นเพราะเราเล่นกับเขาตั้งแต่เด็กมันก็เลยมีความผูกพันธ์และในชีวิตเราไม่ได้มีเพื่อนสนิท เลิกเรียนมาก็เอาของไปขายมาช่วยยายทำกับข้าวแต่พอเขากับมาอีกไม่นานเขาก็มีแฟน(เราขอเรียกว่าคุณเล็กนะค่ะ)แฟนของคุณเล็กสวยแล้วรวยมากค่ะเหมาะสมกันที่สุด เรามันต่างจากเขาเหลือเกินได้แต่เฝ้ามองอย่างนี้และไม่ค่อยสนิทเหมือนเมื่อก่อนแม้แต่จะคิดรักยังไม่กล้า ยายเราสอนไว้เสมอว่าเราเป็นใครแล้วเขาเป็นใคร.. แฟนคุณเล็กใจดีมากชอบเอาเสื้อผ้าที่ไม่ได้ใส่แล้วมาให้เรา จนวันนี้เราคิดเสมอว่าเขาก็คู่ควรกันดี ในใจก็คิดที่จะตัดใจหลายครั้งมันก็ฝืนและเจ็บปวดทุกครั้งได้แต่เก็บรักที่มีต่อคุณเขาเอาไว้อยู่แบบนี้และคงจะเก็บไว้ตลอดไป... ก็ได้แต่ขอให้คนที่เรารักมีความสุขกับความรักที่ดีและคู่ควรอย่างนี้ตราบนานเท่านานค่ะ.. ส่วนตัวฉันเองไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนไม่มีวันจะลืมความรักครั้งนี้เลยค่ะมันจะอยู่ในใจตลอดไป สิ่งที่เราทำตอนนี้เราทำถูกหรือเปล่าค่ะ??