สวัสดีพี่ๆ ห้องพันทิป ที่น่ารักทุกคน
วันนี้เป็นโอกาสดีใทำงานการเข้ามาตั้งกระทู้ หลายๆท่านอาจเคยเจอเหตุการณ์เช่นนี้
จริงๆ ไม่ได้คับข้องใจอะไรมากมายหรอกนะคะ แต่มันเป็นเหตุการณ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เคยไหม ?
พอใกล้เวลาเลิกงาน หัวหน้าก็จะมีงานมาตลอด ?
พอเริ่มมีการเก็บ กระเป๋า ปิดคอม นายเรียก ?
หนูเชื่อว่าหลายท่านคงเจอเหตุการณ์ดังกล่าว แต่คุณมีวิธีที่จะแก้ปัญหานี้อย่างไร
แต่ก่อนอื่นในความคิดของเด็กคนนิงนะคะ ถ้ามันเป็นงานด่วนงานที่ทุกคน ต้องช่วยกัน หรืองานขอร้อง เรียกว่าน้ำใจ ทุกคนก็พร้อมใจอยู่คะ
แต่ เวลาเลิกงานมันคือเวลาของเรา เราก็รักงานนะคะ แต่บางครั้ง นี่มันสิทธิของเรา จริงๆ จะนั่งต่อไปเพื่ออะไร
ทราบๆกันอยู่ว่า กทม รถติดช่วงเลิกงาน ที่สุด ทุกคนมีเวลาเท่ากัน เราต้องเมเนจเวลาถูกไหมคะ
อันนี้ที่มาตั้งกระทู้ไม่ได้โกรธ หรืออะไรทั้งสิ้นกับหัวหน้าคะ
แต่มันคือความไม่เข้าใจเมื่อมีคำถาม ออกจากปากนาย ตอนที่พี่พี่ พนง หลายคนเดินจากห้องไป
เห้ย ห้าเด้งเลยนะ กลับไปไหนกันหมดละ
ซึ้งหนูคิดว่า เอ้า ก็เลิกงานและนิ้ แล้วที่นั่งๆอยู่ก็โอฟรี สบายใจเลยนั่ง
แล้วพอนายพูดงี้เราไม่อยากจะนั่งต่อเลยคะ
แค่อยากทราบว่าพี่ๆ เคยมีเหตุการณืแบบนี้เกิดขึ้นบ้างรึเปล่า
แล้วจะทำอย่างไร เปลี่ยนทัศนคติเรา หรือ เปลี่ยนมุมมองหัวหน้าเค้า
จริงๆ กะว่าถ้ามีโอกาสจะพูดเรื่องนี้กับนายสักครั้งแต่มันยังไม่ถึงเวลา
เวลามีงานพวกเราก็อยู่กันเต็มที่ ไม่เคยถอย
แต่นายเค้าเป็นคนทำงานจริงจังมากๆ บ้านช่องกลับสองสามทุ่มคะ แม้แต่ลูกชายแกมานั่งรอที่ทำงาน ก็ต้องปล่อยๆ บางครั้งก็สงสารเด็กคะ
แต่ก็มาคิดๆ สงสารตัวเองดีกว่าคะ
เลยอยากแชร์ความรู้สึกและขอรับคำแนะนำดีดี เพื่อเปลี่ยนทัศนคติในการทำงานร่วมด้วย
ขอบคุณมากๆนะคะ
ห้า เด้ง >>> ผิดมากเหรอคะ ที่ถึงเวลาเลิกงาน แล้ว พนง. รีบกลับ (ในเวลาเลิกงานซึ่งเป็นสิทธิของเรา)
วันนี้เป็นโอกาสดีใทำงานการเข้ามาตั้งกระทู้ หลายๆท่านอาจเคยเจอเหตุการณ์เช่นนี้
จริงๆ ไม่ได้คับข้องใจอะไรมากมายหรอกนะคะ แต่มันเป็นเหตุการณ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เคยไหม ?
พอใกล้เวลาเลิกงาน หัวหน้าก็จะมีงานมาตลอด ?
พอเริ่มมีการเก็บ กระเป๋า ปิดคอม นายเรียก ?
หนูเชื่อว่าหลายท่านคงเจอเหตุการณ์ดังกล่าว แต่คุณมีวิธีที่จะแก้ปัญหานี้อย่างไร
แต่ก่อนอื่นในความคิดของเด็กคนนิงนะคะ ถ้ามันเป็นงานด่วนงานที่ทุกคน ต้องช่วยกัน หรืองานขอร้อง เรียกว่าน้ำใจ ทุกคนก็พร้อมใจอยู่คะ
แต่ เวลาเลิกงานมันคือเวลาของเรา เราก็รักงานนะคะ แต่บางครั้ง นี่มันสิทธิของเรา จริงๆ จะนั่งต่อไปเพื่ออะไร
ทราบๆกันอยู่ว่า กทม รถติดช่วงเลิกงาน ที่สุด ทุกคนมีเวลาเท่ากัน เราต้องเมเนจเวลาถูกไหมคะ
อันนี้ที่มาตั้งกระทู้ไม่ได้โกรธ หรืออะไรทั้งสิ้นกับหัวหน้าคะ
แต่มันคือความไม่เข้าใจเมื่อมีคำถาม ออกจากปากนาย ตอนที่พี่พี่ พนง หลายคนเดินจากห้องไป
เห้ย ห้าเด้งเลยนะ กลับไปไหนกันหมดละ
ซึ้งหนูคิดว่า เอ้า ก็เลิกงานและนิ้ แล้วที่นั่งๆอยู่ก็โอฟรี สบายใจเลยนั่ง
แล้วพอนายพูดงี้เราไม่อยากจะนั่งต่อเลยคะ
แค่อยากทราบว่าพี่ๆ เคยมีเหตุการณืแบบนี้เกิดขึ้นบ้างรึเปล่า
แล้วจะทำอย่างไร เปลี่ยนทัศนคติเรา หรือ เปลี่ยนมุมมองหัวหน้าเค้า
จริงๆ กะว่าถ้ามีโอกาสจะพูดเรื่องนี้กับนายสักครั้งแต่มันยังไม่ถึงเวลา
เวลามีงานพวกเราก็อยู่กันเต็มที่ ไม่เคยถอย
แต่นายเค้าเป็นคนทำงานจริงจังมากๆ บ้านช่องกลับสองสามทุ่มคะ แม้แต่ลูกชายแกมานั่งรอที่ทำงาน ก็ต้องปล่อยๆ บางครั้งก็สงสารเด็กคะ
แต่ก็มาคิดๆ สงสารตัวเองดีกว่าคะ
เลยอยากแชร์ความรู้สึกและขอรับคำแนะนำดีดี เพื่อเปลี่ยนทัศนคติในการทำงานร่วมด้วย
ขอบคุณมากๆนะคะ