กลับบ้านที่ตจว โดนบ่นเป็นคนกินยาก

พอดีได้กลับบ้าน ได้ไปกินข้าวรวมกันที่บ้านญาติ
    กับข้าวก็มีต้มส้มกบ  ฮ่อมเขียด ก้อยดิบ ตำถั่ว ก้อยกุ้ง หมกปลาซิว และ ลาบปลาดุก
    ปรากฎว่า ผมกินได้เฉพาะตำถั่ว กับหมกปลาซิว  ญาติก็ผมทำไมไม่กินอาหารอย่างอื่นบ้าง
   แม่ก็เลยบอกว่า ผมไม่กิบกบ เขียด ลาบดิบ เเละปลาดุก  ก็เลยโดนญาติแซวว่าทำไม่เป็นคนกินยากจัง
  เลือกกินจัง 5555 บางทีอาหารบางอย่าง ของดิบๆ กุ้งเต้น ลาบเลือด ส้มปลา ส้มหมู
   แต่ต้องทำให้สุกก่อนผมถึงกิน ผมไม่กินงู ปลาไหล  เป็ด ไข่เป็ด  กบ เขียด หมา ปลาดุกเลี้ยง(กินเฉพาะปลาดุกนา)
   แย้ กะปอม แมงกะชอน จิ้งหรีด แมงกุ๊ดจี่  พวกแมลงผมก็ไม่กิน และผักที่มีกลิ่นฉุนหรือผักขมๆ เช่น ผักสะเดา ผักเเพรว
   ผักเม็ก  เซ็งมากก็ผมไม่ชอบกินนี่นา
                          ปล พูดถึงเนื้อหมา นึกถึงเหตุการณ์นี้ทันที
                 มีหมาตัวหนึ่งมันกัดไก่ตายไปหมดเล้า เจ้าของไก่โกรธมากก็เลยให้หลานสองฆ่ามันทิ้ง
    หลานสองคนก็เลยฆ่าหมาตัวนั้นที่ท้ายทุ่ง จากนั้นก็เเล่เนื้อใส่ถุงเอามากิน
  พอดีเดินผ่านบ้านนึง ป้าเจ้าของบ้านเหตุถือถุงเนื้อมาสองถุงก็เลยถามว่า ได้เนื้อมาจากไหน
  เด็กคนนั้นก็เลยตอบว่า เขาล้มวัวอยู่ท้ายทุ่งโน่น  เจ้าของบ้านก็เลยบอกว่า แบ่งมาให้ซักถุงหน่อย
  จะทำอาหารเย็นวันนี้ เด็กสองคนก็เลยขายให้ร้อยนึง  ป้าคนนั้นก็ทำเป้นอาหารเย็นทันที
   พรุ่งนี้เช้าก็ไปเจอตาเจ้าของไก่เเกก็เลยบ่นว่า ไก่เเกโดนหมากัดตายหมดเล้า เลให้หลานสองคนไปฆ่า
หมาตัวนั้น แถมมันยังเอาเนื้อหมามาทำกินที่บ้านอีก  ป้าคนนั้นก็เลยถามว่าตอนเย็นเมื่อวานใช่ไหม
  ลุงเจ้าของไก่ก็เลยบอกว่าใช่ พอป้าคนนั้นรู้ความจริง ก็เลยอ้วกแตก ทั้งโกรธทั้งเเค้นเด็กสองนั้นมาก
โดนด่าไปหลายตลบเลย ทำอะไรไม่ไดทำอาหารกินไปหมดเเล้ว