ไม่ใช่ให้ท่านเห็นด้วย แค่ขอเพียงท่านเก็บไปขบคิดสักเล็กน้อยครับ
อย่างแรก ท่านเชื่อจริง ๆ หรือว่า ศาลจะพิพากษาว่านายอภิสิทธิ์และนายสุเทพผิด ?
กระบวนการยุติธรรมของประเทศไทยมีปัญหามาตั้งแต่ไหนแต่ไรครับ
คนรวยยากที่จะติดคุก คนมีเส้นยากที่จะใกล้คุก จนมีคำพูดว่า
คุกไทยมีไว้ขังคนจน
บวกกับปราำกฎการณ์ความยุติธรรมที่เป็นมาในระยะหกเจ็ดปีมานี่ ความยุติธรรมการเมืองเลือกข้าง
ท่านเชื่อจริง ๆ หรือว่า ศาลจะพิพากษาอย่างที่ท่านวาดหวังไว้ ?
แค่คดีหนีทหารที่ไม่มีโทษอะไร แค่วินิจฉัยว่าสิ้นหรือไม่สิ้นสมาชิกภาพ ส.ส. เท่านั้น ไม่ถึงขั้นปรับหรือจำคุก
เขายังไม่ทำ ดองหน้าตาเฉย ทั้งที่หากเขาจะช่วย เขาอาจวินิจฉัยว่าไม่สิ้นสมาชิกภาพก็ได้
วันนี้
สังคม
"เชื่อ" แล้วว่าเหตุการณ์ในปี 2552-2553 นั้น
ใครกันแน่ที่เผาบ้านเผาเมือง ใครกันแน่ที่ฆ่าประชาชน และจะเป็นรอยแผลกลางหน้าผากฆาตกรตลอดไป
แต่หากถึงที่สุด คือถึงคำพิพากษาของศาล หากศาลพิพากษาว่าฆาตกรไม่ผิด
ท่านมีคำตอบให้ตัวเองไหมครับว่าจะทำอย่างไร ?
มันจะกลับกลายทันทีครับ ว่าฆาตกรไม่ได้ทำ ฆาตกรจะกลายเป็นคนบริสุทธิ์ไปทันที
จะสูญเปล่าไปทุกอย่างครับ
อย่าลืมนะครับ
เหตุการณ์ 99 ศพ มันไม่ใช่ตัวละครทางการเมือง ไม่ใช่แค่ตัวละครทางการทหารเท่านั้น
รู้กันดีว่าใครอยู่เบื้องหลังการสั่งปราบปรามด้วยความอำมหิต
ไม่มีกุศลใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่าอภัยทานครับ
และไม่มีบทสรุปใดจะงดงามไปกว่าคำว่า เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
คนตายหลายคน ตายอย่างไร้ชื่อครับ ไม่มีใครสนใจว่าเขาเป็นใคร
คนตายบางคน กลายเป็นวีรบุรุษวีรสตรี ได้ผลตอบแทนทางสังคมมากมาย ได้รับความสงสารเห็นใจล้นเหลือ
อย่าติดยึดอยู่แต่กับคำว่าต้องลงโทษคนฆ่าให้ได้ ต้องเอาคนผิดมาชดใช้ให้ได้
ไม่งั้น การเรียกร้องความเป็นธรรมจะกลายเป็นการชำระแค้น
บางครั้ง โลกข้างนอกก็ลงโทษคนผิดได้ดีกว่าคุกครับ
ในภาพรวม
การดัน พรบ.นิรโทษกรรมไป
"สุดซอย" นี้ ผมยังเชื่อว่า หากสำเร็จ
มันคือชัยชนะของฝ่ายประชาธิปไตยครับ
แม้ทักษิณจะไม่ใช่ตัวแทนฝ่ายประชาธิปไตยร้อยเปอร์เซนต์ก็ตาม
การเอาชนะเผด็จการ ไม่ใช่เอาคนฆ่ามาติดคุกครับ กินเบี้ยแต่ไม่ถึงขุน จะมีประโยชน์อะไร
ต้องเอาชนะด้วยการเอาขุนจนกระดานให้ได้
แค่ทักษิณกลับบ้านได้อย่างไร้ความผิด ก็ทำให้ฝ่ายประชาธิปไตยกล้าแข็งขึ้นอีกร้อยเท่าพันทวีครับ
ก็ขอฝากไว้ขบคิดสักนิด
ด้วยความเคารพและปรารถนาดีครับ
ถึงผู้มีใจรักความเป็นธรรม ถึงผู้สูญเสียทุกท่าน โปรดเอียงหูฟังคนหล่อคนนี้สักนิดเถิดครับ
อย่างแรก ท่านเชื่อจริง ๆ หรือว่า ศาลจะพิพากษาว่านายอภิสิทธิ์และนายสุเทพผิด ?
กระบวนการยุติธรรมของประเทศไทยมีปัญหามาตั้งแต่ไหนแต่ไรครับ
คนรวยยากที่จะติดคุก คนมีเส้นยากที่จะใกล้คุก จนมีคำพูดว่า คุกไทยมีไว้ขังคนจน
บวกกับปราำกฎการณ์ความยุติธรรมที่เป็นมาในระยะหกเจ็ดปีมานี่ ความยุติธรรมการเมืองเลือกข้าง
ท่านเชื่อจริง ๆ หรือว่า ศาลจะพิพากษาอย่างที่ท่านวาดหวังไว้ ?
แค่คดีหนีทหารที่ไม่มีโทษอะไร แค่วินิจฉัยว่าสิ้นหรือไม่สิ้นสมาชิกภาพ ส.ส. เท่านั้น ไม่ถึงขั้นปรับหรือจำคุก
เขายังไม่ทำ ดองหน้าตาเฉย ทั้งที่หากเขาจะช่วย เขาอาจวินิจฉัยว่าไม่สิ้นสมาชิกภาพก็ได้
วันนี้
สังคม "เชื่อ" แล้วว่าเหตุการณ์ในปี 2552-2553 นั้น
ใครกันแน่ที่เผาบ้านเผาเมือง ใครกันแน่ที่ฆ่าประชาชน และจะเป็นรอยแผลกลางหน้าผากฆาตกรตลอดไป
แต่หากถึงที่สุด คือถึงคำพิพากษาของศาล หากศาลพิพากษาว่าฆาตกรไม่ผิด
ท่านมีคำตอบให้ตัวเองไหมครับว่าจะทำอย่างไร ?
มันจะกลับกลายทันทีครับ ว่าฆาตกรไม่ได้ทำ ฆาตกรจะกลายเป็นคนบริสุทธิ์ไปทันที
จะสูญเปล่าไปทุกอย่างครับ
อย่าลืมนะครับ
เหตุการณ์ 99 ศพ มันไม่ใช่ตัวละครทางการเมือง ไม่ใช่แค่ตัวละครทางการทหารเท่านั้น
รู้กันดีว่าใครอยู่เบื้องหลังการสั่งปราบปรามด้วยความอำมหิต
ไม่มีกุศลใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่าอภัยทานครับ
และไม่มีบทสรุปใดจะงดงามไปกว่าคำว่า เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
คนตายหลายคน ตายอย่างไร้ชื่อครับ ไม่มีใครสนใจว่าเขาเป็นใคร
คนตายบางคน กลายเป็นวีรบุรุษวีรสตรี ได้ผลตอบแทนทางสังคมมากมาย ได้รับความสงสารเห็นใจล้นเหลือ
อย่าติดยึดอยู่แต่กับคำว่าต้องลงโทษคนฆ่าให้ได้ ต้องเอาคนผิดมาชดใช้ให้ได้
ไม่งั้น การเรียกร้องความเป็นธรรมจะกลายเป็นการชำระแค้น
บางครั้ง โลกข้างนอกก็ลงโทษคนผิดได้ดีกว่าคุกครับ
ในภาพรวม
การดัน พรบ.นิรโทษกรรมไป "สุดซอย" นี้ ผมยังเชื่อว่า หากสำเร็จ
มันคือชัยชนะของฝ่ายประชาธิปไตยครับ
แม้ทักษิณจะไม่ใช่ตัวแทนฝ่ายประชาธิปไตยร้อยเปอร์เซนต์ก็ตาม
การเอาชนะเผด็จการ ไม่ใช่เอาคนฆ่ามาติดคุกครับ กินเบี้ยแต่ไม่ถึงขุน จะมีประโยชน์อะไร
ต้องเอาชนะด้วยการเอาขุนจนกระดานให้ได้
แค่ทักษิณกลับบ้านได้อย่างไร้ความผิด ก็ทำให้ฝ่ายประชาธิปไตยกล้าแข็งขึ้นอีกร้อยเท่าพันทวีครับ
ก็ขอฝากไว้ขบคิดสักนิด
ด้วยความเคารพและปรารถนาดีครับ