ดิฉันได้เอารถเข้าไฟแนนซ์กับธนาคารสีส้ม สาขา ต่างจังหวัดค่ะ งวดละ 5,350 บาท
แต่พอดีช่วงที่ผ่านมาเก็บเงินลูกค้าไม่ได้ เลยค้างชำระไป 3 งวด
ทางธนาคารสีส้มสำนักงานใหญ่ก็ได้โทรมาเพื่อติดตามหนี้
ทางพนักงานบอกว่า ตอนนี้ได้ยกเลิกสัญญาแล้ว หากต้องการต่อสัญญาจะต้องชำระค่างวดทั้งสามงวด และ
ค่าต่อสัญญาอีก 3,210 บาท รวมทั้งสิ้นเป็นเงิน 19,260 บาท ดิฉันจึงรีบทวงเงินลูกค้าเพื่อนำมาจ่ายหนี้ก่อน
ดิฉันจึงให้แม่นำเงินไปจ่าย 19,260 บาท แต่ทางพนักงานเคาเตอร์ สาขา ต่างจังหวัด บอกว่า มียอดชำระแค่เพียง 16,050 บาทเท่านั้น
แม่ดิฉันก็บอกไปว่า มีคนโทรมาหาลูกสาวบอกให้จ่ายจำนวน 19,260 จริงๆ จึงให้ทางพนักงานตรวจสอบอีกรอบ
ซึ่งทางพนักงานก็บอกว่า มียอดค้างชำระ 16,050 บาทค่ะ ซึ่งแม่ดิฉันก็เลยจ่ายไป 16,050 บาท
แล้วก็โทรมาบ่นกับดิฉันว่า "แกไปเอายอดอะไรที่ไหนมาตั้งหมื่นเก้า พนักงานเค้าเชคแล้วยอดมันหมื่นหกเท่านั้นแหละ แม่ก็จ่ายไปเท่าที่เค้าบอกนะ"
ดิฉันก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่ก็คิดว่า อืม มันมีค่าต่อสัญญานะ เค้าไม่แจ้งมาทางสาขาหรอ แต่เรื่องมันก็เกิดขึ้นจนได้
พนักงานคนเดิมจากสำนักงานใหญ่ ได้โทรมาหาดิฉันอีกรอบ พร้อมกับน้ำเสียงไม่ค่อยเป็นมิตรนัก (ตรงนี้อาจจะมีภาษาไทยผิดพลาดเกิดขึ้น เนื่องจากเป็นภาษาพูดนะคะ)
พนักงานแบงค์สีส้มสาว : คุณ xxx คะ ยอดที่คุณจ่ายมามันไม่ตรงกับยอดที่ดิฉันบอกไปนะคะ
ลูกค้าสาว : อืม แม่ดิฉันไปจ่ายที่เค้าเตอร์ในตัวเมือง พนักงานบอกว่ายอดคือ 16,050 บาทค่ะ
พนักงานแบงค์สีส้มสาว : แต่ยอดที่ดิฉันบอกไปคือ 19,260 บาทนะคะ คุณไม่ได้บอกพนักงานหรือคะ ว่ามันมีค่าต่อสัญญา
ลูกค้าสาว : บอกนะคะ แต่พนักงานยืนยันว่ายอด 16,050 บาท ทางคุณไม่ได้ประสานงานกันหรือคะ ว่าจะต้องมีค่าต่อสัญญา เพราะถ้าพนักงานแจ้งยอดมาเท่าไหร่ ดิฉันก็ต้องจ่ายตามนั้น อย่างน้อยมันก็ควรโชว์ในระบบสิคะ ว่ามันมีค่าต่อสัญญา
พนักงานแบงค์สีส้มสาว : มันเป็นหน้าที่ของลูกค้าค่ะ ที่ต้องแจ้งพนักงาน และแฟกซ์หลักฐานยืนยันมาให้ทางดิฉัน (ตรงนี้ดิฉันเริ่มงงๆแล้ว ก็ฉันก็จะจ่ายหมื่นเก้า แต่พนักงานเธอเค้าบอกฉัน หมื่นหก แล้วจะให้ฉันทำยังไง แล้วทำไมคุณไม่ใส่ข้อมูลไปในระบบล่ะค๊าาา (จงใจวิบัติเพื่ออรรถรส) )
ลูกค้าสาว : เอ่อ ดิฉันว่า ตรงนี้คุณควรจะใส่ไปในระบบไหมคะ เพราะไม่งั้น ทางลูกค้า และ พนักงานเค้าเตอร์ ไม่ทราบจริงๆ (ก็ในเมื่อคนรับเงินไม่รู้เรื่องอ๊ะ แล้วจะให้ฉันจ่ายยังไง) เอางี้ได้ไหมคะ พอดีตอนนี้ดิฉันอยู่ต่างอำเภอ ต้องทำงาน วันศุกร์ ดิฉันจะเข้าไปในเมือง ขอไปจ่ายส่วนต่าง 3,210 บาท วันศุกร์ก็แล้วกัน นะคะ จะได้จบๆไป (ฉันก็ไม่ได้มีเจตนาที่จะหนีหนี้อยู่แล้ว รถก็ต้องใช้ทำมาหากินนะจ๊ะเธอ)
พนักงานแบงค์สีส้มสาว : ถ้าแบบนั้น ดิฉันก็จะยังไม่ตัดยอดที่คุณจ่ายมา ถ้าคุณจ่ายมาครบแล้ว ดิฉันถึงจะตัดยอดนะคะ (อ่าว จริงๆเราก็จ่ายแล้วนี่ ทำไมถึงไม่ตัดยอดล่ะ แล้วจริงๆมันเป็นความผิดฉันหรอ ก็ฉันก็ตั้งใจไปจ่ายนะ) หรือแถวๆนั้นมีธนาคารอื่นไหมคะ สีชมพู สีฟ้า เนี่ย ไปจ่ายที่นั้นแล้วแฟกซ์แจ้งดิฉันมาก็ได้ค่ะ (น้ำเสียงเหวี่ยงประมาณ ตัวอิจฉาในละครเวลาเดินเจอนางเอกโดยบังเอิญในห้างสรรพสินค้า)
ลูกค้าสาว : วันนี้ดิฉันต้องทำงานค่ะ ถ้ามีเวลา ดิฉันจะแบ่งเวลาไปจ่ายให้นะคะ สวัสดีค่ะ (น้ำเสียงเหวี่ยงกลับ ประหนึ่งแม่ของนนางอิจฉา เวลาเจอนางเอกในตลาด ก็เธอไม่ถามอาชีพฉันหน่อยล่ะ ฉันเป็นเกษตรกรนะจ๊ะ วันนี้ก็แดดดีด้วย ขอเก็บเกี่ยวผลผลิตก่อนได้ไหม)
เรื่องคือ ทำไมพวกคุณไม่ประสานกันล่ะคะ ว่าลูกหนี้แต่ละรายจะต้องเสียค่าอะไรเพิ่มบ้าง ในเมื่อยอดไม่ตรงกัน ดิฉันจะรู้ได้อย่างไร ว่าดิฉันต้องจ่ายตามยอดไหน โดยปกติ นิสัยคนประหยัดอย่างดิฉัน ก็ต้องจ่ายยอดที่ต่ำก่อนอยู่แล้ว ถ้าจ่ายยอดที่เยอะไป เตะหมูเข้าปากหมา มันเอาคืนไม่ได้อยู่แล้ว แต่คุณควรจะอบรมมารยาทพนักงานในการพูดกับลูกค้าสักนิดนะคะ ดิฉันทำงานงกๆก็เพื่อมาจ่ายดอกเบี้ยมหาโหด ดอกเบี้ยพวกนั้นก็เป็นเศษเสี้ยวของเงินเดือนพวกคุณนะคะ แต่คุณพูดจากับลูกค้าแบบนี้ ไม่น่ารักเลยค่ะ (สำหรับคนที่จะคอมเม้นว่า แล้วคุณจะไปกู้ทำไมล่ะ ในเมื่อคุณก็รู้ตั้งแต่จรดปลายปากกาเซนต์อยู่แล้วว่าดอกเบี้ยแพง มีเบี้ยปรับ กรุณาอ่านดีๆนะคะ ดิฉันไม่ได้ด่าเรื่องดอกเบี้ยแพง ดิฉันติในเรื่องมารยาทของพนักงาน เพราะดิฉันก็ไม่ได้หนีหนี้)
หากพนักงานของธนาคารสีส้มได้มาอ่าน ก็ฝากเตือนๆไปยังแผนกที่มีการจัดอบรมพนักงานด้วยนะคะ ว่า ควรปรับปรุงอย่างแรงเลยค่ะ
จากคนที่เคยมีศรัทธาในธนาคารสีส้ม
ธนาคารสีส้ม ควรปรับปรุงระบบการทำงานหน่อย
แต่พอดีช่วงที่ผ่านมาเก็บเงินลูกค้าไม่ได้ เลยค้างชำระไป 3 งวด
ทางธนาคารสีส้มสำนักงานใหญ่ก็ได้โทรมาเพื่อติดตามหนี้
ทางพนักงานบอกว่า ตอนนี้ได้ยกเลิกสัญญาแล้ว หากต้องการต่อสัญญาจะต้องชำระค่างวดทั้งสามงวด และ
ค่าต่อสัญญาอีก 3,210 บาท รวมทั้งสิ้นเป็นเงิน 19,260 บาท ดิฉันจึงรีบทวงเงินลูกค้าเพื่อนำมาจ่ายหนี้ก่อน
ดิฉันจึงให้แม่นำเงินไปจ่าย 19,260 บาท แต่ทางพนักงานเคาเตอร์ สาขา ต่างจังหวัด บอกว่า มียอดชำระแค่เพียง 16,050 บาทเท่านั้น
แม่ดิฉันก็บอกไปว่า มีคนโทรมาหาลูกสาวบอกให้จ่ายจำนวน 19,260 จริงๆ จึงให้ทางพนักงานตรวจสอบอีกรอบ
ซึ่งทางพนักงานก็บอกว่า มียอดค้างชำระ 16,050 บาทค่ะ ซึ่งแม่ดิฉันก็เลยจ่ายไป 16,050 บาท
แล้วก็โทรมาบ่นกับดิฉันว่า "แกไปเอายอดอะไรที่ไหนมาตั้งหมื่นเก้า พนักงานเค้าเชคแล้วยอดมันหมื่นหกเท่านั้นแหละ แม่ก็จ่ายไปเท่าที่เค้าบอกนะ"
ดิฉันก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่ก็คิดว่า อืม มันมีค่าต่อสัญญานะ เค้าไม่แจ้งมาทางสาขาหรอ แต่เรื่องมันก็เกิดขึ้นจนได้
พนักงานคนเดิมจากสำนักงานใหญ่ ได้โทรมาหาดิฉันอีกรอบ พร้อมกับน้ำเสียงไม่ค่อยเป็นมิตรนัก (ตรงนี้อาจจะมีภาษาไทยผิดพลาดเกิดขึ้น เนื่องจากเป็นภาษาพูดนะคะ)
พนักงานแบงค์สีส้มสาว : คุณ xxx คะ ยอดที่คุณจ่ายมามันไม่ตรงกับยอดที่ดิฉันบอกไปนะคะ
ลูกค้าสาว : อืม แม่ดิฉันไปจ่ายที่เค้าเตอร์ในตัวเมือง พนักงานบอกว่ายอดคือ 16,050 บาทค่ะ
พนักงานแบงค์สีส้มสาว : แต่ยอดที่ดิฉันบอกไปคือ 19,260 บาทนะคะ คุณไม่ได้บอกพนักงานหรือคะ ว่ามันมีค่าต่อสัญญา
ลูกค้าสาว : บอกนะคะ แต่พนักงานยืนยันว่ายอด 16,050 บาท ทางคุณไม่ได้ประสานงานกันหรือคะ ว่าจะต้องมีค่าต่อสัญญา เพราะถ้าพนักงานแจ้งยอดมาเท่าไหร่ ดิฉันก็ต้องจ่ายตามนั้น อย่างน้อยมันก็ควรโชว์ในระบบสิคะ ว่ามันมีค่าต่อสัญญา
พนักงานแบงค์สีส้มสาว : มันเป็นหน้าที่ของลูกค้าค่ะ ที่ต้องแจ้งพนักงาน และแฟกซ์หลักฐานยืนยันมาให้ทางดิฉัน (ตรงนี้ดิฉันเริ่มงงๆแล้ว ก็ฉันก็จะจ่ายหมื่นเก้า แต่พนักงานเธอเค้าบอกฉัน หมื่นหก แล้วจะให้ฉันทำยังไง แล้วทำไมคุณไม่ใส่ข้อมูลไปในระบบล่ะค๊าาา (จงใจวิบัติเพื่ออรรถรส) )
ลูกค้าสาว : เอ่อ ดิฉันว่า ตรงนี้คุณควรจะใส่ไปในระบบไหมคะ เพราะไม่งั้น ทางลูกค้า และ พนักงานเค้าเตอร์ ไม่ทราบจริงๆ (ก็ในเมื่อคนรับเงินไม่รู้เรื่องอ๊ะ แล้วจะให้ฉันจ่ายยังไง) เอางี้ได้ไหมคะ พอดีตอนนี้ดิฉันอยู่ต่างอำเภอ ต้องทำงาน วันศุกร์ ดิฉันจะเข้าไปในเมือง ขอไปจ่ายส่วนต่าง 3,210 บาท วันศุกร์ก็แล้วกัน นะคะ จะได้จบๆไป (ฉันก็ไม่ได้มีเจตนาที่จะหนีหนี้อยู่แล้ว รถก็ต้องใช้ทำมาหากินนะจ๊ะเธอ)
พนักงานแบงค์สีส้มสาว : ถ้าแบบนั้น ดิฉันก็จะยังไม่ตัดยอดที่คุณจ่ายมา ถ้าคุณจ่ายมาครบแล้ว ดิฉันถึงจะตัดยอดนะคะ (อ่าว จริงๆเราก็จ่ายแล้วนี่ ทำไมถึงไม่ตัดยอดล่ะ แล้วจริงๆมันเป็นความผิดฉันหรอ ก็ฉันก็ตั้งใจไปจ่ายนะ) หรือแถวๆนั้นมีธนาคารอื่นไหมคะ สีชมพู สีฟ้า เนี่ย ไปจ่ายที่นั้นแล้วแฟกซ์แจ้งดิฉันมาก็ได้ค่ะ (น้ำเสียงเหวี่ยงประมาณ ตัวอิจฉาในละครเวลาเดินเจอนางเอกโดยบังเอิญในห้างสรรพสินค้า)
ลูกค้าสาว : วันนี้ดิฉันต้องทำงานค่ะ ถ้ามีเวลา ดิฉันจะแบ่งเวลาไปจ่ายให้นะคะ สวัสดีค่ะ (น้ำเสียงเหวี่ยงกลับ ประหนึ่งแม่ของนนางอิจฉา เวลาเจอนางเอกในตลาด ก็เธอไม่ถามอาชีพฉันหน่อยล่ะ ฉันเป็นเกษตรกรนะจ๊ะ วันนี้ก็แดดดีด้วย ขอเก็บเกี่ยวผลผลิตก่อนได้ไหม)
เรื่องคือ ทำไมพวกคุณไม่ประสานกันล่ะคะ ว่าลูกหนี้แต่ละรายจะต้องเสียค่าอะไรเพิ่มบ้าง ในเมื่อยอดไม่ตรงกัน ดิฉันจะรู้ได้อย่างไร ว่าดิฉันต้องจ่ายตามยอดไหน โดยปกติ นิสัยคนประหยัดอย่างดิฉัน ก็ต้องจ่ายยอดที่ต่ำก่อนอยู่แล้ว ถ้าจ่ายยอดที่เยอะไป เตะหมูเข้าปากหมา มันเอาคืนไม่ได้อยู่แล้ว แต่คุณควรจะอบรมมารยาทพนักงานในการพูดกับลูกค้าสักนิดนะคะ ดิฉันทำงานงกๆก็เพื่อมาจ่ายดอกเบี้ยมหาโหด ดอกเบี้ยพวกนั้นก็เป็นเศษเสี้ยวของเงินเดือนพวกคุณนะคะ แต่คุณพูดจากับลูกค้าแบบนี้ ไม่น่ารักเลยค่ะ (สำหรับคนที่จะคอมเม้นว่า แล้วคุณจะไปกู้ทำไมล่ะ ในเมื่อคุณก็รู้ตั้งแต่จรดปลายปากกาเซนต์อยู่แล้วว่าดอกเบี้ยแพง มีเบี้ยปรับ กรุณาอ่านดีๆนะคะ ดิฉันไม่ได้ด่าเรื่องดอกเบี้ยแพง ดิฉันติในเรื่องมารยาทของพนักงาน เพราะดิฉันก็ไม่ได้หนีหนี้)
หากพนักงานของธนาคารสีส้มได้มาอ่าน ก็ฝากเตือนๆไปยังแผนกที่มีการจัดอบรมพนักงานด้วยนะคะ ว่า ควรปรับปรุงอย่างแรงเลยค่ะ
จากคนที่เคยมีศรัทธาในธนาคารสีส้ม