ความหมายของ โทรล กับ คำถาม ที่ไม่มีปัญญาตอบ

อาจนับว่าเป็นการสนทนาที่ "แปลก" พอสมควร แต่ในความเป็นจริงแล้ว มันคือ "ความเสื่อม" ของผู้สนทนา ที่อับจนปัญญา
ในการ โต้แย้ง ด้วยเหตุผล อย่างบัณฑิต ดังจะเห็นได้ว่า หลังๆ มานี้ แก๊งส์เม็ดมะขาม มักใช้วิธีฝลัดกระทู้ เพื่อบิดเบือนประเด็น

แต่ล่าสุด ปรากฏว่า เมื่อพวกมันอับจนปัญญาถึงขีดสุด ก็ได้มีการงัดกลยุทธ์ใหม่(หรือเก่า?) ขึ้นมาใช้
เพื่อประวิงเวลา ในการ สะสมความหน้าด้าน และ เสาะหาข้อมูล เพื่อนำมาใช้ ตีความ กล่าวตู่ และ แก้ตัว ในโอกาสถัดไป !

ขอให้สังเกตให้ดีๆ นะครับว่า ถ้าหากผู้อื่นไม่ใส่ใจ ที่จะตอบคำถามโง่ๆ ของพวกมัน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลกลใดก็ตาม
มันก็จะเอา "กะลา" มาครอบหัวของมันไว้ แล้ว "เร่งรีบ" สรุปความ ในทำนองว่า .........



แต่เมื่อใดก็ตาม ที่พวกมัน ไม่มีปัญญาตอบคำถามของผู้อื่น ซึ่งแต่เดิม มันมักจะใช้วิธีฝลัดกระทู้ แก้เก้อ
แต่เดี๋ยวนี้ .............. เขามามุกใหม่ แล้ว นะครับ
เขาอ้างในทำนองว่า ไม่จำเป็นต้องมา "ตอบคำถาม" ใดๆ ทั้งสิ้น เพราะมันจะเท่ากับการให้อาหารโทรล !



สรุปได้ว่า ถ้าใครก็ตาม ไม่ใส่ใจจะตอบคำถามโง่ๆ ของพวกมัน มันจะแปลความว่า (๑) ตอบไม่ได้ (๒) ตอบไม่ถูก และ ฯลฯ
แต่ถ้ามันไม่มีปัญญาตอบคำถามของผู้อื่น มันก็อ้างเรื่อง "โทรล" ขึ้นมาเป็นเหตุผล(อย่างไม่มีเหตุผล) เสียอย่างนั้น

โลกในกะลาครอบของคนพวกนี้ น่าสนุกดี นะครับ

***************************************************************************************************

แต่สิ่งที่ผมเกิดความสงสัย ก็คือ โทรล ที่คนพวกนี้ กล่าวถึง มันเป็นอย่างไร กันหรือ ?
อีกทั้ง ใครกันหนอ ที่น่าจะมี คุณสมบัติดีพอจะเป็น โทรล ได้อย่างเต็มภาคภูมิ ?

เรามาลองพิจารณาดูกัน นะครับ

ล็อกอิน Inquirer เขาได้สาธยาย ความหมายของ โทรล (ซึ่งอาจ คัดลอก มาจาแหล่งอื่น อีกที) เอาไว้ดังนี้ว่า

(๑) เป็นชื่อ ที่ใช้เรียก ผู้ใช้อินเทอร์เน็ต "ชั้นต่ำ ระดับเลว" ในกลุ่มสังคมต่างๆ แห่งโลกอินเทอร์เน็ต

คำวิจารณ์
ความข้อนี้ น่าจะเป็นเพียงแค่ คำก่นด่า ประณาม "โทรล" แต่ยังมิใช่ สิ่งที่เรียกว่า "คุณสมบัติ" นะครับ

***************************************************************************************************

(๒) บุคคลที่คิดว่าตนเองนั้นเก่งเอามากๆ แล้วเที่ยวแสดงให้เห็นว่าคนอื่นโง่

คำวิจารณ์
ผมเข้าใจ(เอาเอง)ว่า ความข้อนี้ น่าจะหมายถึง แก๊งส์เม็ดมะขาม ที่หลงผิด คิดว่าตนเองฉลาดเหนือผู้คน จนถึงขั้นที่ว่า
สามารถกล่าวตู่ปรามาสพระมหาเถระ ที่ผู้รู้ และนักปราชญ์ ทั่วทั้งโลก ไม่ว่าจะเป็น ฆราวาส หรือ บรรพชิต ต่างให้การยอมรับนับถือ
การที่คนพวกนี้ คิดเอาเอง ด้วยอัตตโนมัติของตนว่า ท่านพุทธทาสเป็นมิจฉาทิฐิ ในขณะที่คนทั้งโลก นับถือบูชา และยกย่องในภูมิรู้ภูมิธรรม
นั่นย่อมแปลความได้ว่า แก๊งส์เม็ดมะขาม หลงคิดว่า พวกมันทั้งฉลาด และ ดีอย่างวิเศษ เหนือไปกว่า ผู้รู้ และ นักปราชญ์ ทั้งโลก เอาเลยด้วยซ้ำ !



ถ้าพิจารณาจากคุณสมบัติข้อนี้ โทรล = แก๊งส์เม็ดมะขาม = สาวกสำนักอภิธรรมผีสิง

ผมแปลความหมาย ถูกต้อง ใช่ไหมครับ ?

***************************************************************************************************

(๓) มีความสุขอย่างมาก เมื่อมีคนมาชมตน ยกยอตนในโลกไซเบอร์ ถ้าอาการหนักหน่อย
ก็อาจถึงขั้นปลอมเป็นหลายๆ คน หรือไม่ก็ ให้พรรคพวกเข้ามาโพสต์ชมตัวเอง

คำวิจารณ์
ไอ้เรื่องแบบนี้ ขออนุญาต กล่าวตามตรงว่า ผมไม่เคย รู้สึก หรือ เข้าใจว่า การที่ใครมา "กดถูกใจ" หรือ กล่าวชม ไม่ว่าจะออกชื่อหรือไม่ก็ตาม
นั่นจะหมายถึง เขา ถูกใจ ตัวเราของเรา หรือ กล่าวชม "เรา" โดยตรง แต่ผมเข้าใจว่า เขาถูกใจ "หลักฐาน" และ ชื่นชมใน "พระพุทธดำรัส" เสียมากกว่า
ดังนั้น ในเรื่องของ คำชม คำด่า ผมจึงไม่ค่อยจะ "อิน" กับมันสักเท่าใดนัก แต่ผมมี "ข้อสังเกต" นะครับ

หากท่านทั้งหลาย สังเกตดูให้ดีๆ จะพบว่า มีบาง ล็อกอิน ในโต๊ะศาสนา พยายามอย่างยิ่งที่จะสร้างภาพ ให้ตนเองดูน่าเชื่อถืออย่างวิเศษ
และเมื่อเกิดข้อขัดแย้งใดๆ ในโต๊ะศาสนา ล็อกอิน(แบบนี้) ก็จะเข้ามา "คัฟเวอร์" เขียนบทสรุปโดนๆ เก็บศพทีหลังตลอด
สร้างภาพประมาณว่า ฉันเป็นคนดีเหลือเกิน ฉันไม่ขัดแย้งกับใคร ฉันไม่ทะเลาะกับใคร ฯลฯ แต่ที่จริงแล้ว มันแอ๊บครับ
สังเกตง่ายๆ ท่านทั้งหลาย ลองด่า มันดูสิ ไม่ต้อง ด่าแรงนักหรอก แค่กระทบ "อัตตา" ของมันแค่นิดเดียว แอ๊บก็แตกแล้ว
แต่สิ่งที่น่าสมเพชยิ่งกว่า ก็คือ พอมันนึกขึ้นได้ว่า แอ๊บแตก คนพวกนี้จะรีบลบข้อความของตนทันที ................... ฮาไหมล่ะ ?

ประเด็นของเรื่องนี้ อยู่ตรงไหน ?

มันก็อยู่ที่ บางล็อกอิน พยายามสร้างภาพว่า ตนเป็นผู้รู้ และเป็นผู้ดีด้วย ดังนั้น ถ้าหากเจอกับ ล็อกอินอย่างผม(จ้าวนครเมฆขาว)
มันจะไม่เข้ามา "โต้แย้ง" หรือ "โต้ตอบ" โดยตรงหรอก เพราะมัน "กลัวพลาด" แล้วจะเสีย "ภาพลักษณ์" ที่อุตส่าห์สร้างสมมานาน

สิ่งที่ ล็อกอินพวกนี้ทำ ก็คือ ส่งต่อข้อมูลให้ ล็อกอินอื่นโพสต์ และไอ้ล็อกอินอื่น ที่ว่านี้ ก็ใช่ว่าจะเซ่อซ่า โดนเขาหลอกใช้เสียทีเดียว
หากแต่มันพวกนี้ ก็อยากเด่นอยากดังอยู่เหมือนกัน มันก็เลยกลายเป็นการ "ถ้อยทีถ้อยอาศัย" รวมตัวเป็นกลุ่มเป็นก้อนขึ้นมาโดยปริยาย

ทีนี้ ถ้ามองในแง่ดี ลักษณะแบบนี้ จะเรียกว่า การแชร์ข้อมูล แบ่งปันความรู้กันในหมู่คณะ ก็พอได้
แต่ถ้าเกิดกรณี(สมมุติ) เช่นว่า ล็อกอิน ก. ส่งข้อมูลให้ ล็อกอิน ข. ไปโพสต์
แล้ว ล็อกอิน ก. เกิด "เสนอหน้า" ไปกดถูกใจ ข้อความที่ ล็อกอิน ข. โพสต์ ซึ่งก็ไม่ต่างกับการ กดถูกใจ ข้อความของตนเอง
ซึ่งกรณี อย่างนี้ อาจมีอยู่จริงในโต๊ะศาสนา ก็ได้ ใครจะไปรู้ ..................... ถามว่า พฤติกรรมอย่างนี้ เป็น โทรล ไหมครับ ?

เรื่องนี้ เป็นเพียงแค่การ สันนิษฐาน เท่านั้น นะครับ อาจมีอยู่จริง หรือ ไม่จริง ก็ได้ (ผมไม่ยืนยัน)

***************************************************************************************************

(๔) บุคคลที่มีความสุขอย่างมากในการด่าชาวบ้าน เพื่อให้ชาวบ้านด่าตอบ

คำวิจารณ์
ถ้าพิจารณา คุณสมบัติ ข้อนี้เพียงข้อเดียว สำหรับการระบุ เอกลักษณ์ ความเป็น โทรล
พวกเม็ดมะขาม จะไม่เป็น โทรล เลยสักตัวเดียวนะครับ ทั้งนี้ ก็เพราะว่า กเฬวรากเหล่านี้
เลือกที่จะ ด่าว่า กล่าวร้าย ปรามาส พระที่ตายแล้ว ซึ่งย่อมมิอาจลุกขึ้นมา "ตอบโต้" อะไรได้
อีกทั้งต่อให้พระอย่างท่านพุทธทาส ยังไม่ดับขันธ์ ท่านก็ไม่มา โต้ตอบ คนประเภท สุนัขที่เห่าเท้าช้าง อยู่ดี



สรุปง่ายๆ ว่า แก๊งส์เม็ดมะขาม มันชอบที่จะ "ด่า" ผู้อื่นเพียงฝ่ายเดียวมากกว่า และสิ่งที่พวกมัน "กลัว" มากที่สุด
ก็คือ การ "ตอบโต้" ด้วยเหตุผลและหลักฐานจากฝ่ายอื่น นั่นแหละ ท่านทั้งหลาย ลองพิจารณา กรณีตัวอย่างนี้ สิครับ



พอมีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็น ไม่เป็นที่สบอารมณ์ของมัน มันก็ป้อน "เผือก" ใส่ปากเขาผู้นั้น ทันที
มิหนำซ้ำ จขกท นั้น ยังอุตส่าห์ สำแดงความ "สะตอ" ออกมาอย่างหน้าด้านๆ ว่า มันแค่อยากรู้ว่าใครเชื่อพระไตรปิฎกบ้าง
ทั้งๆ ที่เนื้อความที่ ต้นกระทู้ ก็ชัดเจนเป็นอย่างยิ่งว่า มันมิได้แค่ถามเรื่องนี้
แต่กลับมีข้อความ กล่าวร้าย  ผู้อื่น ปรามาส สำนักอื่น ที่ จขกท ไม่ชอบใจเป็นการส่วนตัว ว่าเป็นตัวการ บิดเบือนพระธรรมวินัย !

หรือมิใช่ ?

เรื่องของเรื่อง จึงกลายเป็นว่า จขกท ผู้นั้น ก็แค่ "อยาก" จะด่าทอ ปรามาส ผู้อื่น แต่เพียงฝ่ายเดียว (ช่างยุติธรรมดีเหลือเกิน?)
โดยไม่ต้องการให้ใครเข้ามาแก้ต่าง หรือ แสดงเหตุผลและหลักฐาน เพื่อ "โต้แย้ง" หรือ นำเสนอ ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น
ก็ถ้าต้องการ "โลกส่วนตัว" มากมายถึงขนาดนั้น ทำไม มันจึงไม่ไปตั้งกระทู้ ในห้องส้วมของมันเอง ให้รู้แล้วรู้รอดไปหละครับ

เมื่อพิจารณา "เงื่อนไข" ของคุณสมบัติข้อนี้ พวกเม็ดมะขาม ไม่น่าจะเป็น โทรล นะครับ
เพราะดูๆ ไปแล้ว มันน่าจะเป็นคนสันดาน "ถ่อย" เสียมากกว่า !

จริงไหมครับ ?

***************************************************************************************************

(๕) หรือเรียกได้ว่าชอบเรียกร้องความสนใจ รวมถึงด่าทอไปถึงบุพการีอีกด้วย

คำวิจารณ์
พอพูดถึง กรณี  การด่าทอบุพการี หรือ หยาบๆ คายๆ หรือมักชอบพูดด้วยถ้อยคำต่ำๆ โสมม เกินกว่ามาตรฐาน "ผู้ดี"
ทำให้ผมนึกถึงเรื่องบางเรื่อง หรือ หลักฐานบางอย่าง นะครับ



คำถาม ก็คือ พฤติกรรมอย่างนี้ จัดได้ว่าเป็น โทรล ได้ไหมครับ ?

***************************************************************************************************

(๖) ชอบอวดภูมิความรู้ข่มคนอื่น เพื่อให้ชนะการโต้เถียงนั้น (ซึ่งส่วนใหญ่จะมั่วและอ้างโน่นอ้างนี่แบบหัวชนฝามากกว่า)

คำวิจารณ์
เมื่อผมเห็น คุณสมบัติข้อนี้ ก็ทำให้อดนึกถึง กรณี ศีลเบื้องต้น ไม่ได้ เพราะการที่ ล็อกอิน คันโตนาซี กล่าวตู่พระพุทธเจ้า
ในเรื่องนี้ เพียงเพื่อต้องการเอาชนะคะคานผู้อื่น แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะถูกจับพิรุธได้เสียก่อน แต่ที่น่าสมเพช ก็คือ
จนป่านนี้แล้ว ไอ้หมอนั่น ก็ยังไม่ยอมรับผิด แต่กลับพยายามแถกแถว่า มันไม่ได้กล่าวตู่ แต่เป็นแค่เพียง "ความเข้าใจผิด" เท่านั้น



คำถาม ก็คือ พฤติกรรมอย่างนี้ จัดว่าเป็น โทรล ได้ไหมครับ ?

***************************************************************************************************

(๗) ถ้าคุณให้เหตุผล มันชนะ ถ้าคุณเถียงมัน มันชนะ ถ้าคุณระเบิดอารมณ์ใส่มัน มันชนะ

คำวิจารณ์
สำหรับความข้อนี้ ขออนุญาตกล่าวตามตรงว่า ไม่เห็นด้วย !

ทั้งนี้ เนื่องจากผมเห็นว่า การให้เหตุผลนั่นแหละ คือ ธงชัย ของความเป็น บัณฑิต
เพราะถ้าแต่ละฝ่าย ไม่คิดจะแสดงเหตุผล ไม่คิดจะต่อสู้กันทางสติปัญญา ด้วยเหตุ ด้วยผล
แล้วพวกคุณ จะเข้ามาในกระดานสาธารณะแห่งนี้ เพื่ออะไร ?

ผมไม่เห็นด้วยกับความข้อนี้ ก็เพราะ มันเป็นความคิดและคำพูด ที่ "หมกมุ่น" อยู่กับความแพ้ชนะ มากเกินไป

หรือถ้าจะพูดให้ตรงประเด็นกว่านี้ ก็คือ เอาเข้าจริงแล้ว ตัวผู้พูดเอง ก็ยังไม่พ้นไปจากความเป็น โทรล
เนื่องจากยังให้ความสำคัญกับความแพ้ชนะ มากกว่าเรื่องของ "เหตุผล" และ สัจธรรม ซึ่งมีความสำคัญมากกว่า

หมายความว่า ถ้าหาก การโต้แย้ง นั้นเต็มไปด้วย หลักฐานและเหตุผล โดยพ้นไปจากความคิดคำนึง
ในเรื่องที่เกี่ยวกับความแพ้ชนะเสียแล้ว คำว่า โทรล ย่อมไม่มีความหมายใดๆ เอาเลยด้วยซ้ำ

โดยส่วนตัวแล้ว ผมเห็นว่า หน้าที่ของเรา(ในฐานะปัญญาชน) ก็คือการแสดงเหตุผล ซึ่งประกอบด้วยหลักฐาน
ซึ่งหากเรา "วางใจ" เอาไว้เสียแต่แรกว่า มิได้มุ่งหวังที่จะเอาชนะ โทรล มาตั้งแต่แรก แม้ว่า โทรล นั้น
จะเป็นตัวจุดชนวนปัญหา หรือ เป็นองค์ประกอบส่วนหนึ่งของปัญหา อันนำมาซึ่งการแสดงเหตุผลนั้นๆ ก็ตาม

แต่ถ้าหาก "ตั้งใจ" มาแต่แรกแล้วว่า จะมุ่งแสดง สัจจะ ความจริง ต่อสาธารณชน
ซึ่งไม่ว่า โทรล จะมีปฏิกิริยา ต่อการแสดงเหตุผลและหลักฐานดังกล่าว อย่างไรก็ตาม
ก็ย่อมไม่ส่งผลกระทบใดๆ ต่อสัจจะความจริง ที่แสดงออกไป ในทุกๆ แง่มุม มิใช่หรือ ?

ผมขอสารภาพตามตรงว่า ไม่มีความเชี่ยวชาญในเรื่องเกี่ยวกับ โทรล มากนัก

แต่คำถามสุดท้าย ที่ต้องการความกระจ่าง จาก ล็อกอิน Inquirer ก็คือ การที่ แก พยายาม ฝลัดกระทู้(ของผม) ด้วยเรื่อง โทรล
ในทุกๆ กระทู้ และ ทุกๆ ครั้ง ที่แก๊งส์เม็ดมะขาม "หงายเงิบ"
เพราะอับจนปัญญา ไม่สามารถโต้แย้งด้วยเหตุผลและหลักฐาน ได้อย่างบัณฑิต

สมควรนับว่าเป็น พฤติกรรมของ โทรล ด้วยหรือไม่ครับ ?



สวัสดี