เราเคยอย่านหนังสือของอาจารย์ท่านนึง ตอนสอบ (แต่ไม่ได้ออกสอบ) ในวิชา กม.ระหว่างประเทศ ท่านได้พูดถึงหลักของการตีความสนธิสัญญา (Interpretation) แตกต่างกับการแปลความ (Translation) ก็เลยฉุดคิดที่ท่านยกตัวอย่างว่า "คนที่เรียนนิติศาสตร์ได้เกียรินิยม สอบเนผ่าน แต่สอบผู้พิพากษาไม่ได้ กับคนที่เรียนนิติศาสตร์ได้ 2.0 สอบเนผ่าน และได้เป็นผู้พิพากษา" อย่างไรเรียกว่าเก่ง ?
ซึ่งเราก็มาเปรียบเทียบกับเรื่องของ "ภาษา" ซึ่งเป็นเพียงเครื่องมือสื่อสาร สื่อความจากผู้ส่งสารไปยังผู้รับสาร สำหรับเราเองไม่ได้เรียนด้านภาษามาโดยเฉพาะ เเละห่างไกลของการใช้ภาษาที่สองอย่างมาก เนื่องจากคณะบรรยายภาษาไทยและหลักสูตรก็ยังระบุชัดเจนว่าต้องเป็นภาษาไทยเท่านั้น ดังนั้นเราจึงต้องศึกษากระบวนการเรียนรู้ทางภาษาที่สอง สาม และสี่ด้วยตนเอง อย่างไรก็ตามเราก็มีพื้นฐานพอที่จะหลักในทางภาษาได้ตั้งเเต่สมัยประถมแล้ว
ประเด็นคือ เวลาที่เราพูด แปลภาษาที่สอง สาม สี่ ผู้คนต่างดูถูกว่า "เรามั่วรึเปล่า ทั้งที่ไม่ได้เรียนด้านนั้นโดยเฉพาะ อีกอย่างถ้ารู้เเค่พูดพื้นฐานได้ นั่นไม่ใช่การรู้ภาษา" หลายๆ คนต่างคิดว่าคนที่จะรู้ศาสตร์นี้ต้องเรียนทางด้าน Linguistic เท่านั้น เนื่องจากเราเคยแปลงานชิ้นหนึ่งเกี่ยวกับ U.S. Patent ถ้าหากให้คนที่เรียนสายตรงแปลความหมาย บริบททุกอย่างจะเปลี่ยนทันที ยิ่งถ้าเป็น Verdict ต้องอย่าตีความผิดแม้แต่ประโยคเดียว แต่ตลอดมาเราก็ถูกวิจารณ์เรื่องการใช้ภาษาที่สอง สาม สี่ เสมอ จากคนที่เรียนสายตรงมักจะไม่พอใจเมื่อเวลาเราเเย้งความเห็นในด้านที่พวกเขาเรียนมา การทดสอบว่าเรารู้จริงไหมของเขานั้นมุ่งจุดประสงค์ไปที่ว่า "เราจำศํพท์ได้เยอะ เพียงพอรึเปล่า" ถึงเราตอบได้ เขาก็จะหาเรื่องเเย้งให้รูปของ Syntax , context ต่างๆ นานา ซึ่งบางครั้งเราคิดว่าไม่ใช่หลักการเขียน พูดแบบสากล เพราะยังคงมีความคิดที่เป็นองคภาวะความเป็นไทยอยู่ ยิ่งคนที่เรียนจบด้านนี้มาได้เกียรตินิยมก็ยิ่งถามเราแม้กระทั่งประวัติศาสตร์ของภาษานั้น หลักการ เราตอบว่าไม่รู้ เพราะเราไม่ได้เรียนด้านนี้ เขาก็บอกว่า "คุณก็ไม่รู้จริง" ก็เห็นได้ว่าการที่เราจะรู้ภาษาไม่ได้เพียงสื่อสารอย่างเดียวเเน่นอน เมื่อสังคมเรามองว่าสิ่งที่ถูกต้องและตรงตามวัตถุประสงค์ที่ผ่านประสบการณ์ทางการศึกษานั้นอาจถือว่า "เก่ง" ในความคิดของพวกเขาก็เป็นได้ หากในความเห็นของคนต่างชาติเจ้าของภาษา พวกเขามักจะชมว่าเราพูดได้ดี เราก็เเย้งกลับไปว่า "Nothing is perfect in the world" เขาก็กลับตอบว่า "My ears hear what you sounded out ! , so you're cool" จึงเกิดคำถามว่า "เก่ง" หรือ "มีความสามารถ" กันแน่
สำหรับเราเเล้วภาษานั้น เราถือว่าคนที่มีคุณสมบัติ
1. พูด เขียน เข้าใจ
2. สื่อสารและถ่ายทอดได้
ย่อมเป็นผู้มีความสามารถ
เท่าไหร่เรียกว่าเก่ง ? "ภาษา" เรียกว่า "เก่ง" หรือ "มีความสามารถ" ถึงจะเหมาะกว่า
ซึ่งเราก็มาเปรียบเทียบกับเรื่องของ "ภาษา" ซึ่งเป็นเพียงเครื่องมือสื่อสาร สื่อความจากผู้ส่งสารไปยังผู้รับสาร สำหรับเราเองไม่ได้เรียนด้านภาษามาโดยเฉพาะ เเละห่างไกลของการใช้ภาษาที่สองอย่างมาก เนื่องจากคณะบรรยายภาษาไทยและหลักสูตรก็ยังระบุชัดเจนว่าต้องเป็นภาษาไทยเท่านั้น ดังนั้นเราจึงต้องศึกษากระบวนการเรียนรู้ทางภาษาที่สอง สาม และสี่ด้วยตนเอง อย่างไรก็ตามเราก็มีพื้นฐานพอที่จะหลักในทางภาษาได้ตั้งเเต่สมัยประถมแล้ว
ประเด็นคือ เวลาที่เราพูด แปลภาษาที่สอง สาม สี่ ผู้คนต่างดูถูกว่า "เรามั่วรึเปล่า ทั้งที่ไม่ได้เรียนด้านนั้นโดยเฉพาะ อีกอย่างถ้ารู้เเค่พูดพื้นฐานได้ นั่นไม่ใช่การรู้ภาษา" หลายๆ คนต่างคิดว่าคนที่จะรู้ศาสตร์นี้ต้องเรียนทางด้าน Linguistic เท่านั้น เนื่องจากเราเคยแปลงานชิ้นหนึ่งเกี่ยวกับ U.S. Patent ถ้าหากให้คนที่เรียนสายตรงแปลความหมาย บริบททุกอย่างจะเปลี่ยนทันที ยิ่งถ้าเป็น Verdict ต้องอย่าตีความผิดแม้แต่ประโยคเดียว แต่ตลอดมาเราก็ถูกวิจารณ์เรื่องการใช้ภาษาที่สอง สาม สี่ เสมอ จากคนที่เรียนสายตรงมักจะไม่พอใจเมื่อเวลาเราเเย้งความเห็นในด้านที่พวกเขาเรียนมา การทดสอบว่าเรารู้จริงไหมของเขานั้นมุ่งจุดประสงค์ไปที่ว่า "เราจำศํพท์ได้เยอะ เพียงพอรึเปล่า" ถึงเราตอบได้ เขาก็จะหาเรื่องเเย้งให้รูปของ Syntax , context ต่างๆ นานา ซึ่งบางครั้งเราคิดว่าไม่ใช่หลักการเขียน พูดแบบสากล เพราะยังคงมีความคิดที่เป็นองคภาวะความเป็นไทยอยู่ ยิ่งคนที่เรียนจบด้านนี้มาได้เกียรตินิยมก็ยิ่งถามเราแม้กระทั่งประวัติศาสตร์ของภาษานั้น หลักการ เราตอบว่าไม่รู้ เพราะเราไม่ได้เรียนด้านนี้ เขาก็บอกว่า "คุณก็ไม่รู้จริง" ก็เห็นได้ว่าการที่เราจะรู้ภาษาไม่ได้เพียงสื่อสารอย่างเดียวเเน่นอน เมื่อสังคมเรามองว่าสิ่งที่ถูกต้องและตรงตามวัตถุประสงค์ที่ผ่านประสบการณ์ทางการศึกษานั้นอาจถือว่า "เก่ง" ในความคิดของพวกเขาก็เป็นได้ หากในความเห็นของคนต่างชาติเจ้าของภาษา พวกเขามักจะชมว่าเราพูดได้ดี เราก็เเย้งกลับไปว่า "Nothing is perfect in the world" เขาก็กลับตอบว่า "My ears hear what you sounded out ! , so you're cool" จึงเกิดคำถามว่า "เก่ง" หรือ "มีความสามารถ" กันแน่
สำหรับเราเเล้วภาษานั้น เราถือว่าคนที่มีคุณสมบัติ
1. พูด เขียน เข้าใจ
2. สื่อสารและถ่ายทอดได้
ย่อมเป็นผู้มีความสามารถ