วันนี้(แต่สำหรับผมมันผ่านมา 4 เดือนแล้ว)ผมนัดขายกีตาร์ให้กับคนที่เค้ามาติดต่อซื้อ ก็ออกไปนัดเจอกัน ผมไปถึงจุดนัดก่อน ปรากฏว่ามีชาวต่างชาติคนหนึ่งมาพูดคุยด้วย ผมเองก็ไม่เก่งภาษาอังกฤษแต่พอคุยกันได้ใจความว่าเค้ามาจากอนาคต เป็นชาวอเมริกัน ปีที่เค้ามาคือ คศ 2077 เค้าชอบท่องเที่ยวไปตามยุคต่างๆในแต่ละประเทศที่เค้าสนใจ และเค้าเลือกมาเมืองไทยในยุค 2013 เพื่อมาศึกษาและเก็บภาพต่างๆจากสถานที่จริงและเวลาจริงเพื่อนำไปประกอบการบรรยายให้นักศึกษาฟัง พอคุยได้สักพักคนซื้อกีตาร์ก็ยังไม่มา ส่งไลน์มาว่าอีก 20 นาทีถึง แต่ผมไม่สนใจแล้วผมสนใจคู่สนทนาคนนี้ของผมมากกว่า จึงเริ่มอยากพิสูจน์ จึงขอให้พาไปดูไทม์แมชชีนของเค้าและถ้ามีจริงช่วยพาผมไปในอดีตหน่อย พอไปถึงไทม์แมชชีน สิ่งที่เห็นคือเป็นรถโฟล์คยุค 60 หรือ 70 โดยประมาณ ก็คิดในใจว่าเนี่ยเหรอจะพาไปยุคนั้นยุคนี้ได้ ก็ลองเข้าไปในรถกับเค้า เค้าบอกว่าจะพาไปในสมัยพระนารายณ์ เพราะเค้าเคยไปอยู่มาประมาน 1 เดือน เค้าก็กดปุ่มเป็นปี คศ และมันก็พาผมไปถึงยุคนั้นจริงๆ
เมื่อลงจากรถไทม์แมชชีน ฝรั่งคนนี้ซึ่งผมรู้ชื่อเค้าแล้วว่า "เบน" เบนก็ได้พาผมไปพักที่บ้านของชาวบ้านคนหนึ่งที่เบนเคยมาพักอาศัยอยู่ด้วยช่วงที่เบนมาอยู่ ผมอยู่ที่นั่นใช้ชีวิตแบบชาวกรุงศรีอยุธยา และประกอบอาชีพเป็นนักดนตรี มีงานเล่นดนตรีตามที่ต่างๆโดยใช้กีตาร์โปร่งที่ติดตัวผมมา ทำรายได้ให้กับผมค่อนข้างดี แนวเพลงที่เล่นก็พวกเพลงสากลเก่าๆ เพลงไทยเก่าใหม่ แฟนเพลงก็มีคนอยุธยาและก็พวกฝรั่ง ส่วนเบนเองก็ออกไปช่วยเจ้าของบ้านขายของ ชื่อเสียงของผมดังไปทั่วอยุธยาคนชอบกันมาก ทำให้คนเล่นดนตรีไทยแทบต้องตกงาน ผมเลยถูกปองร้ายจากกลุ่มนักดนตรีไทย คือจะเก็บผมนั่นแหละ ต่อมาผมโกอินเตอร์ได้ไปเล่นที่ล้านนา ต้องเปิดการแสดงที่นครพิงค์ ขณะเดินทางไปก็เจอกลุ่มคนเล่นดนตรีไทยมาดักทำร้ายเกือบ 30 คน ผมต้องหนีเอาตัวรอดจนได้มาพบเบนที่รู้ข่าวจากชาวบ้านขับรถตามผมมา ผมรีบขึ้นรถและบอกเบนว่าผมต้องไปเล่นคอนเสิร์ตที่นครพิงค์แฟนเพลงรอผมอยู่ เบนบอกว่ากลับบ้านก่อนเถอะ เบนพาผมกลับมาส่ง ณ สถานที่และเวลาที่ผมจากมา คือวันนี้ และผมนึกได้ว่านัดขายกีตาร์ไว้เมื่อ 4 เดือนก่อน ผมซึ่งแต่งตัวเป็นชาวบ้านอยุธยาก็มายืนรอขายกีตาร์ 15-20 นาทีต่อมาคนซื้อก็มาถึงและได้ขายกีตาร์ไป พอผมกลับมาถึงบ้านผมเข้าไปกอดพ่อแม่เพราะผมไม่ได้เจอมาตั้ง 4 เดือน พ่อแม่ก็งงๆ ผมเกือบไม่ได้กลับมาตั้งกระทู้ซะแล้ว
ผมไปในอดีตยุคกรุงศรีอยุธยามา 4 เดือน
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะเมื่อลงจากรถไทม์แมชชีน ฝรั่งคนนี้ซึ่งผมรู้ชื่อเค้าแล้วว่า "เบน" เบนก็ได้พาผมไปพักที่บ้านของชาวบ้านคนหนึ่งที่เบนเคยมาพักอาศัยอยู่ด้วยช่วงที่เบนมาอยู่ ผมอยู่ที่นั่นใช้ชีวิตแบบชาวกรุงศรีอยุธยา และประกอบอาชีพเป็นนักดนตรี มีงานเล่นดนตรีตามที่ต่างๆโดยใช้กีตาร์โปร่งที่ติดตัวผมมา ทำรายได้ให้กับผมค่อนข้างดี แนวเพลงที่เล่นก็พวกเพลงสากลเก่าๆ เพลงไทยเก่าใหม่ แฟนเพลงก็มีคนอยุธยาและก็พวกฝรั่ง ส่วนเบนเองก็ออกไปช่วยเจ้าของบ้านขายของ ชื่อเสียงของผมดังไปทั่วอยุธยาคนชอบกันมาก ทำให้คนเล่นดนตรีไทยแทบต้องตกงาน ผมเลยถูกปองร้ายจากกลุ่มนักดนตรีไทย คือจะเก็บผมนั่นแหละ ต่อมาผมโกอินเตอร์ได้ไปเล่นที่ล้านนา ต้องเปิดการแสดงที่นครพิงค์ ขณะเดินทางไปก็เจอกลุ่มคนเล่นดนตรีไทยมาดักทำร้ายเกือบ 30 คน ผมต้องหนีเอาตัวรอดจนได้มาพบเบนที่รู้ข่าวจากชาวบ้านขับรถตามผมมา ผมรีบขึ้นรถและบอกเบนว่าผมต้องไปเล่นคอนเสิร์ตที่นครพิงค์แฟนเพลงรอผมอยู่ เบนบอกว่ากลับบ้านก่อนเถอะ เบนพาผมกลับมาส่ง ณ สถานที่และเวลาที่ผมจากมา คือวันนี้ และผมนึกได้ว่านัดขายกีตาร์ไว้เมื่อ 4 เดือนก่อน ผมซึ่งแต่งตัวเป็นชาวบ้านอยุธยาก็มายืนรอขายกีตาร์ 15-20 นาทีต่อมาคนซื้อก็มาถึงและได้ขายกีตาร์ไป พอผมกลับมาถึงบ้านผมเข้าไปกอดพ่อแม่เพราะผมไม่ได้เจอมาตั้ง 4 เดือน พ่อแม่ก็งงๆ ผมเกือบไม่ได้กลับมาตั้งกระทู้ซะแล้ว