ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ เฮ้อ!

มีเพื่อนคนนึง เรียนด้วยกันสมัยประถม ไม่ได้เจอกันนานมาก จนเพื่อนในกลุ่มแต่ง ก็ได้เจอกัน และก็หายเงียบไปนับหลายปี  มายุคเฟส ก็เจอกัน  เราดีใจมากที่เพื่อนคอยมาทัก มาถามเราไปกทม.เมื่อไร จะได้นัดเจอกัน.... สุดท้าย เพื่อนทนไม่ไหว  เลยบุกมาหาเราที่บ้าน เพราะเราไม่ว่างเจอกันสักที  ว่าแล้ว...... นึกอยู่ในใจแล้วเชียว ต้องแต่เธอใช้ชื่อเฟส เป็นชื่อเล่น ตามด้วยอาทิสทรี่  เธอพาสายงานบุกมาหาเราที่บ้านเพื่อจะมาขายโปรตีนและสาธิตเครื่องกรองน้ำ เครื่องฟอกอากาศ คุยอยู่นานมากถึงธุรกิจ  เราไม่แอนตี้ เราก็ใช้ยาสีฟันอยู่ แต่เราไม่ชอบเลยแบบนี้ เราอยากคุยกับเพื่อนตามประสาคนไม่เจอกันนาน ไม่คิดว่าจะมีการแอบแฝง  ดีว่าแม่เราอยู่บ้าน พูดกลางๆว่าสินค้าก็ดี  ถูกใจอันไหนค่อยซื้อไป บางอันก็ไม่จำเป็น  บ้านอยู่กลางสวน  ไม่ต้องฟอกอากาศก็ได้    แล้วเธอก็กลับไปพร้อมกับไม่สนใจเราทางเฟสอีกเลย
  คราวนี้มาอีกแล้ว  คนนี้เป็นเพื่อนที่ทำงานใกล้ๆกัน  ชอบมาคุยทางเฟส ห่วงใยสุขภาพเรา โน่นนี่นั่น  วันก่อน โปรตีน เราบอกเคยกินแล้ว  วันต่อมาบอกจะมานวดหน้า เราบอกไม่เอาหรอกเราใช้อย่างอื่นอยู่   วันนี้จะขอสาธิตเครื่องกรองน้ำ  เราเลยบอกว่าจะรีบไปธุระไว้ค่อยคุยกันนะ
ทำไงดีคะ จะพูดยังไง  เธอเห็นเราออนเฟสทีไร บุกเข้ามาขายของทุกที  เราไม่ไหวแล้วอ่ะ มีวิธีอะไรนุ่มนวลแต่เค้าไม่ต้องมาพูดกับเรื่อง ธุรกิจนี้อีกเลยได้ไหมอ่ะ