สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ละครที่สอดแทรกความเป็นไทย..ไว้ได้อย่างน่าชื่นชม

วันนี้เราขอกล่าวถึงอีกประเด็นหนึ่งที่ยังไม่มีใครพูดถึง สำหรับละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย

ละครเรื่องนี้ นอกเหนือจากการนำเสนอเนื้อหาดีๆ ตามบทละครแล้ว จากการดูละครตอนที่ผ่านมา เราพบว่า มีหลายตอนที่ผู้กำกับได้สอดแทรกความเป็นไทยเอาไว้ ซึ่งเราดูแล้วยังนึกชมอยู่ในใจเลย เราคิดว่าเป็นความตั้งใจของพี่ตั้วนะที่ต้องการจะสอดแทรกสิ่งดีๆ นี้เข้าไว้ในละครด้วย

ฉากแรกนี่เลย ฉากที่ หรั่ง และเพื่อนๆ แก๊งค์ลำใยไปรับจ้างรำหน้ากลองยาวในวัดแห่งหนึ่ง
ใครได้ดูฉากนี้เป็นต้องสะดุดตากับวัดที่ถ่ายทำ วัดชื่ออะไรไม่รู้ แต่ที่รู้คือสวยมากก และฉากนี้ เราก็ได้ดูบรรยากาศรำกลองยาวรอบโบสถ์ เราดูแล้วก็คิดถึงบ้านที่ต่างจังวัด มีงานบวชที่ไหน ก็มักจะมีรำกลองยาวนำหน้าด้วยเสมอ มันดูสนุกสนานครื้นเครงแบบชาวบ้านดี และเราคิดว่าเป็นวัฒนธรรมที่ควรอนุรักษ์ไว้อีกอย่างหนึ่ง



ฉากต่อไปคือ ฉากงานวัด
ฉากนี้ทีมงานไปถ่ายทำที่งานวัดจริงๆ ซะด้วย และมันได้บรรยากาศงานวัดจริงๆ มีทั้งชิงช้าสรรค์ ยิงปืน ไหว้พระ และอื่นๆ เราดูแล้วก็คิดถึงบ้านอีกล่ะ อยากไปเที่ยวแบบนั้นอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้ชื่นชมกับบรรยากาศแบบนั้นมานาน โดยเฉพาะคนเมืองกรุงด้วยล่ะก็ นับวันมันยิ่งหายากนะ งานวัดแบบเนี้ย



ฉากล่าสุด ฉากที่คำรณ (แสดงโดยคุณสุเมธ) มาเช่าเครื่องดนตรีที่บ้านน้าเบิ้ม (พ่อของโบ้) และมีการร่วมบรรเลงดนตรีเพลง หนุ่มนาข้าวสาวนาเกลือ เป็นการผสมผสานระหว่างทำนองเพลงไทย กับเครื่องดนตรีสากล ทั้ง ไวโอลิน กีตาร์ ทรัมแป็ต แซค เราฟังแล้วแบบ ชอบมาก มันไพเราะมากอ่ะ

มาลองนึกดู ทั้งที่เครื่องดนตรีที่มีในฉากตอนนั้น ล้วนเป็นเครื่องดนตรีสากลทั้งนั้น ก็นึกว่าจะเล่นเพลงสากล หรือไม่ก็อาจจะเพลงไทยสมัยใหม่ แต่นี่ กลับเล่นเพลง หนุ่มนาข้าวสาวนาเกลือ ซะงั้น ฮ่าๆๆ เราดูแล้วก็แบบ ทึ่ง และ ขอชื่นชมผู้กำกับเลยล่ะ


3 ฉากที่กล่าวไป เราประทับใจมาก (ยังมีฉากไหนที่เรายังไม่ได้พูดถึงอีกรึเปล่านะ..)


ผู้สร้างละคร จะสร้างอะไรก็ได้ จะนำเสนออะไรแก่คนดูก็ได้ แต่เราชื่นชม ที่พี่ตั้วใส่ใจที่จะนำเสนอความเป็นไทยเหล่านี้ลงไปในละครเรื่องนี้ด้วย เพื่อมอบสิ่งดีๆ ให้กับผู้ชม ขอบคุณนะคะ