ครอบครัวเรา 5 คน พ่อ แม่ ลูก 3 คน เราเป็นลูกคนโต คุณพ่อเสียเมื่อ 5 ปีก่อน ไม่ได้ทำพินัยกรรม คุณแม่ยื่นเรื่องเป็นผู้จัดการมรดก แบ่งมรดกแต่งเพียงบางส่วน และแต่เพียงในนาม เงินสดคุณแม่แปลงสภาพไปหมดแล้ว โอนไปซื้อทองคำแท่ง หุ้นกู้ชื่อตัวเอง ที่ดินให้เช่าแบ่งตามโฉนด อัตราส่วน 40:20:20:20 เพื่อกระจายฐานรายได้ในการเสียภาษี น้อง 2 คน ไม่ต้องเสียภาษี เพราะ มีประกันชีวิตหักลดหย่อนคนละ 1แสนบาท ที่แม่ส่งค่าเบี้ยประกันให้ และคุณแม่ซื้อ LTF ให้เพื่อลดหย่อนภาษี ในขณะที่เราต้องหาทางวางแผนภาษีเอง เงินรายได้ส่วนเพิ่มต้องโอนให้คุณแม่ แต่ภาษีเราจ่าย เมื่อถาม ท่านก็บอกว่าให้โอนคืนมา เราไม่เข้าใจว่าทำไมแม่เรางกขนาดนี้ เงินไม่ใช่ของท่านเลย บ้านพ่อเราฐานะดีกว่าบ้านแม่ แม่เราไม่เคยทำงานนอกบ้าน ทำงานบ้าน ท่านบอกว่านี่แหละผลตอบแทนจากการทำงานบ้านและเลี้ยงดูพวกเรา เรายอมรับว่าเราไม่อยากโอนคืน เพราะแม่กับน้องเราฟุ่มเฟือยมาก แม่ส่งน้องสาวไปเรียนโทที่อังกฤษ ส่งน้องชานเรียนหลักสูตร international มหาวิทยาลัยรัฐบาล ตัวเราเองจบ MBA หลักสูตร international เช่นกัน จากเงินแม่ส่งเสีย (จริงๆก็เงินพ่อเราแหละ แม่เราไม่มีเงินซักกะบาทหรอก แต่ท่านบอกว่านี่แหละเงินของท่าน ทุกวันนี้ทวงบุญคุณทุกวัน ว่าที่เราได้ทำงานมีเงินเดือน เพราะท่านส่งเสียให้เรียน เราก็ยอมรับในส่วนหนึ่ง แต่ที่เห็นชัดๆอย่างน้องสาวที่จบโทจากอังกฤษ ก่อนไปเรียนก่อลาออกจากงานมาอ่าหนังสือสอบ 1 ปี โดยที่แม่ให้เงินใช้ น้องสาวใช้บัตรเครดิตเสริมของแม่ตลอดตั้งแต่ยังเรียนปริญญาตรี ทำงานแล้วก็ยังใช้บัตรเสริมของแม่อีก ในขณะที่เราทำบัตรเครดิตเองเมื่อมีสลิปเงินเดือน) แถมชียังสอบไม่ได้อีก กลับมาก็ขาเป๋กลับมาบอกว่าขนกระเป๋าให้เพื่อนแล้วตกบันไดกระดูกเท้าแตก นั่งเงิบอยู่บ้าน น้องชายเราเรียนโง่มาก เรียนพิเศษสารพัด สอบ SAT ไป 4 รอบได้มั้งงกว่าจะสามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยรัฐหลักสูตรนานชาติได้ เฉพาะปีนี้แม่เราไปเที่ยวต่างประเทศมาไม่ต่ำกว่า 10 ครั้ง ทั้งสิงค์โปร อลาสก้า ไปยุโรปเยี่ยมน้องสาวจะลุยไป4ประเทศได้มั้ง เราไม่ได้ไปเพราะลางานไม่ได้ และเงินไม่พอด้วย แต่ค่าตั๋วก็หมดแล้ว เราจะไปเดินหิ้วกระเป๋าช้อปปิ้งทำไม ทำงานดีกว่า เฉพาะอลาสก้าที่ท่านไปคนเดียวค่าทัวร์ก็สองแสนบาทแล้ว
บ้านเราเคยมีคนทำงานบ้านชาวพม่า 1 คน ตอนนี้หนีไปแล้ว ซึ่งเราไม่แปลกใจเลย ขนาดเราเองเรายังไม่อยากอยู่บ้านเลย ตอนนี้แม่เราจ้างซักรีดเสื้อผ้า แต่บอกว่าเสื้อผ้าเราๆต้องไปจ้างซักเอง เราไม่จ้างหรอก ที่บ้านแม่เราซื้อเครื่องซักผ้าฝาหน้าอย่างดี ขนาด 8 kg ได้มั้ง แต่ท่านก็มาจู้จี้กับเราอีก ด่าว่าเราโง่ ใช้เครื่องซักผ้าไม่เป็น ต้องทำแบบนี้ แบบนี้ และบอกว่าจะฆ่าเราให้ตาย ถ้าเราทำเครื่องซักผ้าเสีย จะตากผ้าก็มีปัญหาอีก ท่านบอกว่าเอาของแกออก ชั้นจะใช้ อธิบายนิดนึงว่าท่านจ้างซักเฉพาะชุดที่ต้องรีด ที่ไม่ต้องรีดของท่านเองและน้องทั้ง2คนท่านซักด้วยเครื่องซักผ้าเครื่องที่บอกนี่แหละ
กวาดบ้าน ถูบ้าน ก็ทำทุกห้อง ยกเว้นห้องเรา เราทำของเราเองได้ไม่เดือดร้อน แต่ทำไม เวลาไม่มีคนทำงานบ้าน ถ้าเราทำความสะอาดเราก็ทำทั้งบ้านนะ ไม่ว่าจะซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน แต่เราทำวันหยุด เราเป็นกระดูกสันหลังคด ยกของหนักมากๆไม่ได้ นั่งไขว่ห้าง หรือนั่งยองๆก็ไม่ได้ เราเลยเทน้ำถูบ้านในห้องน้ำ ท่านก็ไม่พอใจอีก ถึงขนาดว่า "นี่แกเอาน้ำที่ถูพื้นห้องแกมาเทใส่ห้องน้ำในห้องน้ำในห้องนอนชั้นเหรอ" >< เราจะแบกมาทำไมให้หนัก เราถูห้องเราๆก็เทน้ำทิ้งในห้องน้ำที่เราใช้ ซึ่งอยู่ใกล้ห้องนอนเรา เท่านั้นเอง
ว่าเราไม่เต็มใจถูบ้านให้อีก ถูแต่อาทิตย์ละครั้งยังทำลวกๆ เราก็ทำเหมือนกันหมดทุกห้องทั้งบ้าน เฮ้อ ไม่พอใจอะไรก็ไล่เราออกจากบ้านท่าเดียว แต่ก่อนทวงเงินเดือนเราทุกเดือน แต่เราไม่ให้เพราะไม่มีจะให้จริงๆ เราติดดอยหุ้นและทองอยู่ ไม่ใช่ว่าท่านลำบากลำบนอะไร แต่ท่านบอกว่าท่านจะมีเงินใช้หรือไม่ เราก็ต้องเอาเงินเดือนเรามาให้ท่านอย่างน้อยครึ่งนึง เพราะมันเป็นหน้าที่ของลูก เงินเก็บเราก็ไม่มี ภาษีเราก็ต้องจ่าย ค่าใช้จ่ายในบ้านก็โดนทวงเช้าทวงเย็นๆ ทั้งๆที่บอกว่าเงินค่าเช่าที่เอามาเป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน เงินตั้งเป็นล้าน หายไปไหนหมด ข้าวที่บ้านเราก็ไม่ได้กิน เวลาเค้าเรียกเรากินอะไรก็คือของเหลือค้างๆที่เค้าไม่เอาแล้ว เราก็ไม่แตะเลยถ้าเค้าไม่เรียกเรากิน แต่พอเวลาเราซื้ออะไรมากินก็บ่นว่าซื้อมา-คนเดียว ไม่คิดจะเผื่อแม่เผื่อน้อง พอซื้อมาเผื่อก็บอกว่าไม่อร่อย ไม่ได้เรื่อง โง่ ซื้อของไม่เป็น เราต้องเก็บไว้กินเองอีกตั้งหลานวันเพราะเสียดาย โทรมาถามว่าจะเอาอะไรมั้ยก็บอกว่า นึกไม่ออก ชั้นต้องเห็นของว่ามีอะไรบ้าง แกไม่รู้หรือไงว่าชั้นจะกินอะไร
เราก็คิดว่าเป็นเวรกรรมของเรา ท่านก็คิดว่าเป็นเวรกรรมของท่าน ทุกวันนี้พยายามหาที่อยู่ใหม่อยู่
มนุษย์เงินเดือน สู้ๆ
ขอความคิดเห็น เป็นคุณๆจะตัดสินใจอย่างไร
บ้านเราเคยมีคนทำงานบ้านชาวพม่า 1 คน ตอนนี้หนีไปแล้ว ซึ่งเราไม่แปลกใจเลย ขนาดเราเองเรายังไม่อยากอยู่บ้านเลย ตอนนี้แม่เราจ้างซักรีดเสื้อผ้า แต่บอกว่าเสื้อผ้าเราๆต้องไปจ้างซักเอง เราไม่จ้างหรอก ที่บ้านแม่เราซื้อเครื่องซักผ้าฝาหน้าอย่างดี ขนาด 8 kg ได้มั้ง แต่ท่านก็มาจู้จี้กับเราอีก ด่าว่าเราโง่ ใช้เครื่องซักผ้าไม่เป็น ต้องทำแบบนี้ แบบนี้ และบอกว่าจะฆ่าเราให้ตาย ถ้าเราทำเครื่องซักผ้าเสีย จะตากผ้าก็มีปัญหาอีก ท่านบอกว่าเอาของแกออก ชั้นจะใช้ อธิบายนิดนึงว่าท่านจ้างซักเฉพาะชุดที่ต้องรีด ที่ไม่ต้องรีดของท่านเองและน้องทั้ง2คนท่านซักด้วยเครื่องซักผ้าเครื่องที่บอกนี่แหละ
กวาดบ้าน ถูบ้าน ก็ทำทุกห้อง ยกเว้นห้องเรา เราทำของเราเองได้ไม่เดือดร้อน แต่ทำไม เวลาไม่มีคนทำงานบ้าน ถ้าเราทำความสะอาดเราก็ทำทั้งบ้านนะ ไม่ว่าจะซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจาน แต่เราทำวันหยุด เราเป็นกระดูกสันหลังคด ยกของหนักมากๆไม่ได้ นั่งไขว่ห้าง หรือนั่งยองๆก็ไม่ได้ เราเลยเทน้ำถูบ้านในห้องน้ำ ท่านก็ไม่พอใจอีก ถึงขนาดว่า "นี่แกเอาน้ำที่ถูพื้นห้องแกมาเทใส่ห้องน้ำในห้องน้ำในห้องนอนชั้นเหรอ" >< เราจะแบกมาทำไมให้หนัก เราถูห้องเราๆก็เทน้ำทิ้งในห้องน้ำที่เราใช้ ซึ่งอยู่ใกล้ห้องนอนเรา เท่านั้นเอง
ว่าเราไม่เต็มใจถูบ้านให้อีก ถูแต่อาทิตย์ละครั้งยังทำลวกๆ เราก็ทำเหมือนกันหมดทุกห้องทั้งบ้าน เฮ้อ ไม่พอใจอะไรก็ไล่เราออกจากบ้านท่าเดียว แต่ก่อนทวงเงินเดือนเราทุกเดือน แต่เราไม่ให้เพราะไม่มีจะให้จริงๆ เราติดดอยหุ้นและทองอยู่ ไม่ใช่ว่าท่านลำบากลำบนอะไร แต่ท่านบอกว่าท่านจะมีเงินใช้หรือไม่ เราก็ต้องเอาเงินเดือนเรามาให้ท่านอย่างน้อยครึ่งนึง เพราะมันเป็นหน้าที่ของลูก เงินเก็บเราก็ไม่มี ภาษีเราก็ต้องจ่าย ค่าใช้จ่ายในบ้านก็โดนทวงเช้าทวงเย็นๆ ทั้งๆที่บอกว่าเงินค่าเช่าที่เอามาเป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน เงินตั้งเป็นล้าน หายไปไหนหมด ข้าวที่บ้านเราก็ไม่ได้กิน เวลาเค้าเรียกเรากินอะไรก็คือของเหลือค้างๆที่เค้าไม่เอาแล้ว เราก็ไม่แตะเลยถ้าเค้าไม่เรียกเรากิน แต่พอเวลาเราซื้ออะไรมากินก็บ่นว่าซื้อมา-คนเดียว ไม่คิดจะเผื่อแม่เผื่อน้อง พอซื้อมาเผื่อก็บอกว่าไม่อร่อย ไม่ได้เรื่อง โง่ ซื้อของไม่เป็น เราต้องเก็บไว้กินเองอีกตั้งหลานวันเพราะเสียดาย โทรมาถามว่าจะเอาอะไรมั้ยก็บอกว่า นึกไม่ออก ชั้นต้องเห็นของว่ามีอะไรบ้าง แกไม่รู้หรือไงว่าชั้นจะกินอะไร
เราก็คิดว่าเป็นเวรกรรมของเรา ท่านก็คิดว่าเป็นเวรกรรมของท่าน ทุกวันนี้พยายามหาที่อยู่ใหม่อยู่
มนุษย์เงินเดือน สู้ๆ